اطلاعات داروی و راه حل های درمان

اطلاعات داروهای داخلی و خارجی و ماثرترین درمان و تجویز دارو

اطلاعات داروی و راه حل های درمان

اطلاعات داروهای داخلی و خارجی و ماثرترین درمان و تجویز دارو

اطلاعات داروی و راه حل های درمان

هدف از ساخت این وبلاگ برای کمک به درمان بهتر شما و تکمیل کردن اطلاعاتی که دارید نسبت به داروهایی که در داخل کشور خودمان است و داروهای وارداتی که در داخل ایران است و همچنین شناخت شرکت های معتبر دارویی که در ایران فعالیت میکنند

۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «درد» ثبت شده است

کلروکین وهیدروکسی کلروکین چیستند؟https://rouzdarou.com/sites/default/files/styles/300_300/public/hydricsin_clerokin_solfat_200_f_0.png?itok=npHTb4Eu
کلروکین و هیدروکسی کلروکین داروهائی هستند که در اصل برای پیشگیری و درمان مالاریا به کارمی رفته اند ، ولی برای درمان آرتریت روماتوئیدو سایر بیماری های روماتیسمی مانندلوپوس هم ازآن ها استفاده می شود
.
این داروها به داروهای ضد مالاریائی معروف هستند و جزو داروهای ضدروماتیسمی تغییر دهنده سیر بیماری هستند.

منظور از این عنوان این است که بر خلاف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی واستروئیدی،این داروها فقط علائم بیماری را از بین نمیبرند بلکه بر روی سیر بیماری نیز تاثیر دارند.

با توجه به اینکه عوارض چشمی هیدروکسی کلروکین از کلروکین کمتر است ، امروزه بیشترهیدروکسی کلروکین برای درمان بیماری های روماتیسمی تجویز می شود

مکانیسم دقیق چگونگی تاثیر این داروها در بیماری های روماتیسمی معلوم نیست، ولی احتمالا این داروها با تاثیر بر روی سیستم ایمنی التهاب را کاهش داده و آسیب های ناشی از بیماری را محدود می
کنند

تاثیر درمانی کلروکین و هیدروکسی کلروکین به آهستگی ظاهر می شوند و ممکن است حدود2تا3ماه طول بکشد تا بیمار احساس بهبودی کند
.
اگر این داروها موثر واقع شوند ، بشرط آن که عوارضی ایجاد نکنند برای مدت طولانی مصرف اینداروها ادامه می یابد.
.
در صورتی که این داروها برای چند هفته قطع شوند ، ممکن است علائم بیماری عود کند.

چگونگی مصرف کلروکین و هیدروکسی کلروکین

این داروها را بهتر است با غذا مصرف کرد زیرا طعم آن ها تا اندازه ای تلخ است
.
مممقدار مصرف کلروکین معمولا یک قرص در روز و هیدروکسی کلروکین ممکن است بعد از مدتی مقدار دارو کم شده و گاهی به صورت یک روز درمیان تجویز
شوند
.
عوارض جانبی کلروکین و هیدروکسی کلروکین

عوارض کلروکین و هیدروکسی کلروکین نسبت به سایر داروهای زمینه ای ضد روماتیسمی بسیار کمتراست
.
تهوع ، کم شدن اشتها و اسهال دربعضی از بیماران در روزهای اول مصرف دارو، حالت تهوع ، کم شدن اشتها و گاهی اسهال پیدا میشود
ولی معمولا این عوارض شدید نیستند و بعد از مدتی از بین میروند
.
چون این داروها طعم تلخ دارند مصرف آن با غذا توصیه می شود
عوارضی که کمترشایع هستندعبارتند از
حساسیت های پوستی مانند کهیر و افزایش حساسیت به نور آفتاب
.
این داروها ممکن است ضایعات پوستی پسوریازیس را شدیدتر کنند
ت   
       تغییر رنگ پوست
   در بعضی بیماران مصرف این داروها موجب تیره شدن پوست می شود.این
عارضه در کسانی که پوست تیره دارند بیشتر دیده می شود و با مصرف هیدروکسی کلروکین بیشتر ازکلروکین اتفاق می افتد

عوارض چشمی
کلروکین و هیدروکسی کلروکین به ندرت موجب اختلال در دید می شوند که ناشی از رسوب دارو بر روی قرنیه است .این عارضه با قطع دارو کاملا برطرف می شود.در موقع
مصرف دارو ، علائمی مانند تاری دید و حساس شدن به نور را به پزشک گزارش دهید تا معاینات کامل چشم پزشکی انجام شود
.
اما عارضه جدی تر
در قسمت عقب چشم یعنی شبکیه ممکن است اتفاق بیافتد.این عارضه خیلی نادرتر است و در بیمارانی اتفاق می افتد که مقادیر بیشتر دارو را برای مدت طولانی تر از5سال استفاده کنند و یا دچار نارسائی کبد و یا کلیه باشند
.
در موقع مصرف کلروکین و هیدروکسی کلروکین انجام معاینات چشم پزشکی بطور مرتب(
سالیانه توصیه می شود

051
میلی گرمی

image کپسول نوافن عوارض جانبی موارد مصرف و منع دارویی

موارد مصرف

این دارو ترکیبی از استامینوفن، ایبوپروفن و کافئین می باشد. این دارو در درمان دردهای خفیف تا متوسط ناشی از سردرد(عصبی و میگرنی)، دندان درد، دردهای عصبی- ماهیچه ای، دردهای مفصلی و دیس منوره کاربرد دارد.

مکانیسم اثر

کافئین محرک خفیف دستگاه عصبی مرکزی است و عروق خونی مغز را منقبض میکند و این اثر ممکن است به رفع سردرد کمک نماید. اثرات ضد درد و ضد تب این دارو نیز مربوط به استامینوفن و ایبوپروفن می باشد.

فارماکوکینتیک

کافئین بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و نیمه عمر آن ۴-۳ ساعت است. اتصال آن به پروتئین های پلاسما کم است و متابولیسم آن عمدتا کبدی است. استامینوفن و ایبوپروفن نیز بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شوند و متابولیسم هر دو کبدی است. استامینوفن به مقدار ناچیز و ایبوپروفن ۹۹ درصد به پروتئین پلاسما پیوند می یابد.

منع مصرف

در صورت سابقه وجود آلرژیک شدید از قبیل آنافیلاکسی یا آنژیوادم ناشی از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی منع مصرف دارد.

عوارض جانبی

بثورات پوستی، درماتیت آلرژیک، اختلالات خونی، پانکراتیت حاد از عوارض مصرف طولانی مدت استامینوفن است. تهوع، اسهال و گاهی خونریزی و زخم ممکن است در اثر مصرف ایبوپروفن ایجاد شود.

تداخلات دارویی

▪ مصرف ایبوپروفن با مهار کننده های آنزیم آنژیوتانسین سبب معکوس شدن اثر ضد فشارخون آنها شود و نارسائی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را ایجاد کند.

▪ سیکلوسپورین، لیتیم، متوترکسات، تریامترن، آسپرین و والپروئیک اسید با ایبوپروفن موجود در این دارو تداخل دارد.

▪ داروهایی که آنزیم های کبدی را فعال تر میکنند تاثیر استامینوفن را کمتر میکنند. بعنوان مثال: کاربامازپین (تگرتول)، ایزونیازید، باربیتورات ها مانند فنوباربیتول، ریفامپین.

▪ داروی کلستیرامین موجب کاهش جذب استامینوفن از روده شده و بنابراین استامینوفن باید یک ساعت قبل و یا ۴-۳ ساعت بعد از مصرف کلستیرامین استفاده شود.

▪ وارفارین: مصرف استامینوفن با دوز بیش از ۲ گرم در روز میتواند اثر رقیق کنندگی خون وارفارین را افزایش دهد.

▪ خطر خونریزی ناشی از مصرف داروهای ضد انعقادخوراکی در حین درمان با این دارو تشدید می گردد.

▪ مصرف همزمان این دارو با آنتی بیوتیک ها، کورتیکواستروئیدها و NSAIDs احتمال بروز عوارض گوارشی را تشدید میکند.

▪ پیرو مصرف همزمان این دارو با فوروزماید، آمینوگلیکوزیدها، سیس پلاتین، کاپرومایسین، اریترومایسین، ونکومایسین احتمال تشدید اتوتوکسیتی وجود دارد و از این نظر باید بیمار را چک کرد.

▪ کافئین تحت متابولیسم گسترده سیتوکروم میکروزومال ۴۵۰p و ایزوآنزیم C2P1A2 قرار می گیرد و با داروها و موادی که کلیرانس متابولیک آن را تحت تأثیر قرار می دهند، تداخل دارویی دارد.

هشدار ها

▪ استفاده بیش از حد این دارو ممکن است خطر نکروز کبدی را افزایش دهد.

▪ استامینوفن در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:

الکلیسم فعال، بیماری کبدی و هپاتیت ویروسی.

توصیه های دارویی

▪ در صورت بروز هرگونه اختلال در بینائی باید با پزشک مشورت شود.

▪ به دلیل احتمال بروز آسیب کبدی یا کلیوی، نباید این دارو بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.

 شیاف و قرص بیزاکودیل را بهتر بشناسیم

یکی از داروهایی که مشتقات دی فنیل متان می باشد بیزاکودیل است این دارو اغلب به صورت قرص بیزاکودیل 5 میلی گرم و شیاف های 5 و 10 میلی گرم در داروخانه ها در دسترس می باشد. این دارو اکثر اوقات برای درمان یبوست مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطلب به بررسی کامل و جامع اطلاعات دارویی بیزاکودیل خواهیم پرداخت. تا پایان مطلب همراه ما باشید.

قرص بیزاکودیل یک نوع ملین است که باعث تحریک حرکات شکم می شود، این دارو برای درمان یبوست و تخلیه شکم قبل از عمل جراحی مورد استفاده قرار می گیرد. بیزاکودیل ممکن است برای دیگر اهداف نیز مورد استفاده قرار گیرد. جالب است بدانید این دارو بطور مستقیم روی روده تاثیر می گذارد و باعث افزایش حرکات شکمی می شود.


بررسی اطلاعات دارویی کامل قرص بیزاکودیل

همانطور که گفتیم بیزاکودیل یک داروی ملین است. قبل از مصرف آن بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. اگر به بیماری های شکمی، حالت تهوع و استفراغ مبتلا هستید از این دارو به هیچ وجه استفاده نکنید. اگر متوجه تغییرات ناگهانی در عادات شکمی خود شدید و این وضعیت برای 2 هفته طول کشید بهتر است با پزشک و متخصص خود مشورت کنید. داروی بیزاکودیل نباید برای مدت زمان طولانی تر از 1 هفته مورد استفاده قرار گیرد مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد. خونریزی مقعد با عدم موفقیت در تخلیه شکم ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی تر باشد. در این صورت استفاده از شیاف و قرص بیزاکودیل را متوقف کرده و با پزشک تماس بگیرید.


موارد مصرف قرص و شیاف بیزاکودیل

این دارو اغلب برای تسکین ودرمان یبوست مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین برای دیگر شرایط که توسط پزشک تعیین می شود مورد استفاده قرار می گیرد. بیزاکودیل یک ملین است. بطور مستقیم روی شکم تاثیر می گذارد و ماهیچه های شکمی را تحریک می کند و در نهایت باعث می شود تا شکم کار کند و تخلیه شود.


نحوه مصرف بیزاکودیل

از بیزاکودیل بر اساس تجویز پزشک استفاده کنید. همچنین می توانید بروشور روی بسته را برای کسب اطلاعات از میزان دوز مصرفی دقیق مطالعه کنید. بیزاکودیل را از طریق دهان بدون غذا و یا همراه با غذا مصرف کنید. این قرص را همراه با لیوان آب مصرف کنید. نوشیدن مایعات زیاد همراه با مصرف بیزاکودیل توصیه شده است. با پزشک خود برای گرفتن دستورالعمل ها مشورت کنید. قرص بیزاکودیل را یکباره بخورید. آن نشکنید، خرد نکنید و نجوید. یک ساعت پس از مصرف داروی درمان ترشی معده و شیر از این قرص استفاده نکنید. اگر بطور منظم از این دارو استفاده می کنید و یک دوز آن را فراموش کردید، به محض ممکن آن را مصرف کنید اما اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک بودید از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید و از برنامه معمول خود استفاده کنید.


میزان دوز مصرف معمول

افراد بالغ و کودکان بزرگتر از 10 سال روزانه یک یا دو عدد قرص قبل از خواب باید مصرف کنند. اگر از قرص بیزاکودیل ملین 5 میلی گرم قبلا استفاده نکرده اید، با یک قرص شروع کرده و سپس در صورت نیاز آن را به دو قرص افزایش دهید. وقتی حرکات شکمی به حالت طبیعی خود بازگشتند معمولا می توانید مصرف این دارو را متوقف کنید. قرص های بیزاکودیل 5 میلی گرم تنها باید برای کودکان بین 4 تا 10 سال مورد استفاده قرار گیرد. این کودکان باید روزانه قبل از خواب یک عدد قرص 5 میلی گرم استفاده کنند. همچنین افراد بالغ و کودکان بزرگتر از 12 سال می توانند روزانه 1 یا 2 عدد شیاف استفاده کنند.


عوارض جانبی مصرف بیزاکودیل

اگر هر یک از نشانه های واکنش حساسیتی مثل کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو را مشاهده کردید حتما به پزشک مراجعه کنید. اگر هر یک از عوارض جانبی زیر در رابطه با قرص بیزاکودیل را مشاهده کردید حتما باپزشک خود تماس بگیرید:

  • ادرار کمتر از حد معمول یا عدم خروج ادرار
  • خشکی، سرگیچه، تغییرات رفتاری، افزایش تشنگی، از دست دادن اشتها، حالت تهوع و استفراغ
  • تورم، افزایش وزن، احساس تنگی نفس
  • خونریزی مقعد
  • شکم درد شدید یا گرفتگی عضلات، اسهال یا حالت تهوع شدید و یا مداوم
  • کاهش پتاسیم( ضربان قلب نامنظم، افزایش ادرار، گرفتگی عضلات پا، ضعف ماهیچه یا احساس لنگی)
  • نفخ معده و سوء تغذیه
  • اسهال یا مدفوع شل
  • جوش های پوستی


اگر شما از شیاف بیزا کودیل استفاده می کنید بهتر است آن را با استفاده از آب مرطوب کنید و سپس با استفاده از انگشت سبابه شیاف را به اندازه 5 سانت به مقعد فرو کنید و تا زمان دفع مدفوع که حدود 10 تا 20 دقیقه طول می کشد اجازه دهید تا داخل مقعد بماند. دقت کنید زنان حامله نباید از این دارو استفاده کنند.

سنگ کلیه و روش های درمان سنگ کلیه

سنگ کلیه - سنگ کلیه ذرات کوچک و سخت که در یک یا هر دو کلیه تشکیل شده و گاهی به داخل حالب ها (لوله های عضلانی باریکی که ادرار را از کلیه ها به مثانه منتقل می کنند) انتقال یابند. سنگ کلیه از نظر اندازه از یک دانه شن تا حدود یک توپ گلف متغیر بوده و ممکن است منفرد یا متعدد باشد.

سنگ کلیه معمولاً بزرگسالان بالای ۳۰ سال از هر دو جنس را مبتلا می سازد ولی در مردان شایع تر است.

 

علایم شایع سنگ کلیه 

-دوره های درد شدید و پیچشی (متناوب ) به فاصله هر چند دقیقه . درد معمولاً ابتدا در ناحیه پشت ، درست پایین دنده ها، ظاهر می گردد. در طی چند ساعت یا چند روز، ناحیه درد از مسیر حرکتی سنگ از حالب به طرف کشاله ران پیروی می کند. با دفع سنگ درد بیمار متوقف می گردد.

-یکی دیگر از علائم سنگ کلیه تهوع مکرر است.

-دفع مقادیر اندک خون در ادرار نیز از دیگر علائم سنگ کلیه است. ادرار ممکن است کدر یا تیره به نظر برسد.

 

علل ایجاد سنگ کلیه

-دفع مقادیر بیش از حد کلسیم از ادرار در اثر اختلال غده پاراتیرویید ـ که تنظیم متابولیسم کلسیم را به عهده دارد ـ یا در اثر مصرف بیش از حد کلسیم و ویتامین ـ د

-نقرس (در مورد سنگ های اسیداوریکی )

-انسداد ادراری به هر دلیل

-کاهش حجم ادار ناشی از بی آبی یا آب وهوای گرم و خشک نیز از علل ایجاد سنگ کلیه است.

-رژیم غذایی نامتناسب (مصرف بیش از حد کلسیم )

-سابقه خانوادگی سنگ کلیه

-پرکاری پاراتیرویید نیز از دیگر علل ایجاد سنگ کلیه است.

-در بستر افتادن طولانی مدت به هر دلیل

-سوء مصرف الکل

 

پیشگیری از ابتلا به سنگ کلیه

-مصرف روزانه حدود ۳ لیتر مایعات و عمدتاً آب خالص

-اجتناب از مصرف شیر و فرآورده های لبنی در صورتی که سنگ کلیه از نوع کلسیمی ـ فسفری باشد.

-خودداری از شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است .

 

عواقب مورد انتظار در مورد سنگ کلیه

سنگ های بزرگ معمولاً در کلیه مانده و بدون علامتند، هرچند که می توانند به کلیه آسیب بزنند. سنگ های کوچک به آسانی همراه ادرار از طریق حالب دفع می گردند. سنگ های بین این دو اندازه که از طرفی قابلیت ورود به حالب را داشته و از طرف دیگر به اندازه کافی کوچک نیستند تا عبور آنها از حالب به آسانی صورت گیرد باعث ایجاد درد شدید می گردند. این سنگ ها معمولاً در طی چند روز دفع می گردند. چنانچه حرکت سنگ متوقف شده و باعث انسداد ادراری گردد، برای پیشگیری از آسیب بیشتر کلیه باید خارج گردد.

 

درمان سنگ کلیه

اصول کلی

- هنگام ادرار کردن از کاغذ صافی یا گاز استفاده کنید تا دفع سنگ مشخص شود؛ یا داخل یک ظرف شیشه ای ادرار کرده ، وجود سنگ را بررسی کرده و در صورت وجود آن را جدا کرده ، ادرار را دور بریزید. برای مشخص شدن ترکیب سنگ ، آن را نزد پزشک ببرید.

 

 

سنگ کلیه,درمان سنگ کلیه,سنگ کلیه درمان


 

- بررس های تشخیصی سنگ کلیه ممکن است شامل آزمایش کامل ادرار و کشت ادرار، عکس شکم ، سونوگرافی کلیه ، سی تی اسکن ، و اُروگرافی وریدی (روشی برای بررسی کلیه ها و مجاری ادرار با تزریق یک داروی قابل شناسایی توسط اشعه ایکس به داخل جریان خون )

- در صورت وجود سنگ کوچک منفرد بدون عارضه انسداد و عفونت ممکن است به درمان خاصی نیاز نباشد.

 

- در مورد سنگ های بزرگتری که خودبه خود دفع نشده و باعث ایجاد عوراض ، عفونت یا درد شدید شده اند اقدامات درمانی به منظور حذف آنها لازم است . روش های مختلف درمانی در این زمینه عبارتند از: حل کردن سنگ به طریق شیمیایی ، در آوردن سنگ با آندوسکوپ ، خارج کردن سنگ از طریق پوست ، سنگ شکنی با کمک امواج ماوراء صورت از خارج بدن [ESWL] ، و به ندرت جراحی باز. سایر رویکردهای درمانی جدید نیز در دست بررسی است .

 

- سنگ های ناشی از بالا بودن میزان کلسیم بدن ممکن است نیازمند برداشت جراحی بافت پاراتیرویید غیرطبیعی باشند.

 

رژیم غذایی در افراد مبتلا به سنگ کلیه

 

-اگر نوع سنگ کلیه کلسیمی یا فسفری باشد، از مصرف فرآورده های لبنی ، شکلات و نارگیل خودداری کنید.

-اگر نوع سنگ کلیه فسفاته باشد، رژیم غذایی حاوی اسیدها به اسیدی نگه داشتن مختصر ادرار کمک می کند.

-اگر نوع سنگ کلیه، اسیداوریکی یا سیستینی باشد، رژیم غذایی حاوی مواد قلیایی به قلیایی نگه داشتن مختصر ادرار کمک می کند.

-در مورد همه انواع سنگهای کلیه،نوشیدن روزانه حداقل ۱۳ لیوان مایعات (و بیشتر از همه آب خالص ) ضروری است.

رژیم غذایی کم چربی و پرفیر نیز توصیه می گردد.

 

در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید:

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم سنگ کلیه باشید.

- اگر افزایش درجه حرارت تا 38/3 درجه سانتیگراد

- اگر بروز علایم عفونت کلیه (سوزش و ناراحتی هنگام ادرار کردن یا احساس مکرر نیاز فوری به ادرار کردن )

-اگر دچارعلایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید.داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.

 

انواع سنگ کلیه

سنگ کلیه دراثرکریستال حاصل از نمک و مواد موجود در ادرار به وجود می آید، که به تدریج اندازه ی آن بزرگ می شود. سنگ های کلیه علایم و جنبه های بالینی مشابهی دارند، ولی نوع بیماری ودرمان آنها متفاوت است. براساس مطالعات درازمدت، در بسیاری ازموارد احتمال عود مجدد وجود دارد، لذا سنگ دفع شده باید تجزیه شده و ارزیابی های لازم روی بیمار صورت گیرد.

افزایش فیبر غذایی، سبب کاهش عوامل خطر تشکیل سنگ به خصوص سنگ های کلسیمی می شود.

 

سنگ کلیه


 

عوامل زمینه ساز بروز سنگ کلیه:

۱- کم تحرکی:

یکی از عوامل زمینه ساز بروز سنگ کلیه کم تحرکی است.کم تحرکی که مثلاً در هنگام بیماری یا ناتوانی رخ می دهد، می تواند سبب برداشت کلسیم بیشتری از استخوان شده ، لذا غلظت کلسیم در ادرار افزایش می یابد.

۲- پرکاری تیروئید:

پرکاری تیروئید اولیه، سبب افزایش دفع کلسیم می شود. حدود دوسوم افرادی که بیماری غد د درون ریز دارند، مبتلا به سنگ کلیه می شوند. در عین حال این اختلال تنها ۵% موارد سنگ های کلسیمی را در بر می گیرد.

 

۳- اسیدوز توبولی کلیه:

اسیدوز توبولی کلیه یکی دیگر از عوامل زمینه ساز در بروز سنگ کلیه است.در اثر نقص در تولید آمونیاک به وسیله ی کلیه، افزایش دفع کلسیم (توسط کلیه) ایجاد می شود.

 

۴- مصرف زیاد نمک :

براساس مطالعات، مصرف زیاد نمک سبب افزایش دفع کلسیم درادرار می شود.

 

۵- افزایش کلسیم ادرار با علت ناشناخته :

برخی افراد حتی با مصرف رژیم غذایی کم کلسیم، به دلایل ناشناخته روزانه تا ۵۰۰ میلی گرم کلسیم دفع می کنند.

 

۶- افزایش اگزالات ادرار:

حدود نیمی از سنگ های کلسیمی به این ترکیب متصل می شوند. اگزالات به طور طبیعی تنها در چند ماده ی غذایی وجود دارد و دسترسی بدن به اگزالات به میزان جذب و دفع آن بستگی دارد، که در همه ی افراد این نسبت یکسان نیست.

 

۷- پروتئین حیوانی:

رژیم غذایی پر پروتئین  همراه با افزایش دفع کلسیم، اگزالات و اورات است. در واقع مصرف زیاد پروتئین حیوانی با بار اسیدی آن (۱ میلی اکی والان هیدرژن در هر گرم پروتئین ) سبب افزایش دفع کلسیم می شود. لذا برخی محققان، رژیم های غذایی گیاهی را به افراد مستعد ابتلا به سنگ های کلیه توصیه می کنند.

 

۸- فیبر غذایی:

افزایش فیبر غذایی، سبب کاهش عوامل خطر تشکیل سنگ به خصوص سنگ های کلسیمی می شود.

کاربامازپین چیست؟
کاربامازپین یکی از داروهای پرمصرف از گروه داروهای ضد صرع است. در این بیماری حملات تشنج در اثر اختلال جریان الکتریکی سلول های قسمتی از مغز رخ می دهد.
تشنج یک حمله ی عصبی ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است و کاربامازپین با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع جهت کاهش حملات تشنج استفاده می شود.
کاربامازپین همچنین در درمان دردهای مزمن ناشی از آسیب عصبی مانند سوزش و درد شدید عصبی صورت نیز تجویز می شود .
علاوه بر اینها کاربامازپین می تواند در برخی شرایط بیماری های اعصاب و روان مانند بیماری دوقطبی نیز اثر درمانی داشته باشد زیرا می تواند برخی دردها یا اختلالات خلقی را کنترل نماید.


قرص کاربامازپین برای چیست - عکس قرص کاربامازپین


https://t.me/informationdrug

پیش از مصرف کاربامازپین 
-در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
-در صورت سابقه ی مشکلات کلیوی، کبدی، قلبی، چشمی (مانند فشار بالای چشم که منجر به بیماری گلوکوم یا آب سیاه می شود.)دیابت، بیماری های مرتبط با مغز استخوان، بیماری های اعصاب و روان و حساسیت دارویی قبل از استفاده از کاربامازپین به پزشک خود اطلاع دهید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.

نحوه ی مصرف کاربامازپین
- دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید . مصرف این دارو باتوجه به وضعیت و نوع مشکل شما متفاوت می باشد.
-از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد، مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد. اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود، با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و مسائل خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
-قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک، می تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله ی تشنجی برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع این دارو باید بصورت تدریجی و تحت نظر پزشک انجام شود.
-ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن، مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
-مقدار مصرف دارو در کودکان با توجه به شرایط، سن و وزن آنها توسط پزشک محاسبه می شود.
-این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد. قرص را بصورت کامل با یک لیوان آب ببلعید و از بازکردن یا جویدن و نصف کردن آن بپرهیزید.
-در صورت فراموش کردن مصرف یک نوبت دارو بلافاصله پس از یادآوری آن را مصرف کنید مگر آنکه زمان یاد آوری به نوبت مصرف بعدی دارو نزدیک باشد.در این شرایط نوبت فراموش شده را مصرف نکنید و نوبت بعدی را در زمان خودش مصرف کنید اما به هیچ وجه مقدار مصرف دارو را دوبرابر نکنید.
_در صورتی که فرم خوراکی مایع برای شما تجویز گردیده است ،مقدار مصرف در هر نوبت را با سرنگ مخصوص به طور دقیق اندازه گیری نمایید و در مورد نحوه مصرف و اندازه گیری ،با داروساز خود مشورت نمایید.

توصیه های مصرف کاربامازپین
-با توجه به اینکه این دارو توسط شرکت ها ی متعددی ساخته می شود، ممکن است اثر داروی تولیدی شرکت های مختلف برای بیمار متفاوت باشد لذا نحوه ی مصرف این دارو باتوجه به شرکت سازنده و نام برند دارو متفاوت است. بطور مثال قرص های آهسته رهش باید بصورت کامل بلعیده شوند و از خرد کردن یا نصف کردن آن ها خودداری شود. بعضی از برندها را بهتر است بعد از غذا و بعضی را باید قبل از غذا مصرف کنید به همین دلیل دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید و همچنین پیش از مصرف بروشور دارویی موجود درجعبه ی دارو را به دقت مطالعه کرده و سوالات خود را از داروسازتان بپرسید.
بهتر است هر بار برای دریافت نسخه ی جدیدتان از تغییر برند یا شرکت تولیدکننده ی دارو خودداری کنید و در صورت لزوم به پزشک خود اطلاع دهید.
-در ابتدای درمان با این دارو ممکن است افکار ناراحت کننده ی شما از گذشته بیشتر شوند اما نگران نباشید. باید بدانید که این افکار ناشی از مصرف این دارو و شروع اثر بخشی آن می باشند و به مرور زمان برطرف می شوند.
بهتر است در این موارد افکار خودرا با نزدیکان و یا مشاور و پزشک خود درمیان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید .
-به دلیل عوارض ناشی از این دارو برای جنین ،درصورتی که قصد بارداری یا شک به بارداری دارید حتما پزشک خود را جهت تغییر دارو مطلع سازید و در زمان مصرف این دارو از روش مناسب جهت پیشگیری از بارداری استفاده نمایید.
-در ابتدای شروع درمان بیماری صرع با کاربامازپین ممکن است تعداد یا نوع حملات تشنج کمی تغییر کند اما نگران نباشید زیرا به مرور این مشکل برطرف می شود. لذا احتیاطات لازم را رعایت کنید و با پزشک خود در تماس باشید.
-مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
-رانندگی برای بیماران مبتلا به صرع مناسب نمی باشد اما در صورتی که در مدت یک سال تشنجی رخ نداده باشد، می توان با نظر پزشک و با احتیاط ، مجددا شروع به رانندگی نمود. با این حال در صورتی که رانندگی می کنید باید حواستان به زمان مصرف داروها و خواب آلودگی ناشی از آنها باشد.

عوارض شایع کاربامازپین 
-خواب آلودگی، خستگی، سرگیجه و مشکلات بینایی مانند تاری دید از عوارض این دارو می باشد لذا تا زمانی که اثر دارو از بین نرفته از رانندگی و کارهایی که نیاز به تمرکز و احتیاط دارند خودداری نمایید .
_برای سردرد احتمالی ناشی از مصرف این دارو از داروساز خود درمورد داروی ضد درد مناسب سوال بفرمایید.
_خشکی دهان نیز از علائم مربوط به مصرف این دارو میباشد که با آدامس یا آبنبات فاقد شکر می توان آن را برطرف نمود .
_در صورت احساس تهوع ناشی از مصرف این دارو ،مصرف غذاهای سبک و ساده و پرهیز از غذاهای پرچرب و پر ادویه این مشکل را برطرف می سازد.
-در صورت بروز علائم آنفولانزا، گلودرد، تغییرات شدید خلق و خو، مشکلات حرکتی، احساس لرزش، سرفه،تغییرات لثه ها یا زخم دهانی،درد عضلانی یا مفصلی،ورم پا و مچ ،لکه های قرمز یا خارش دار روی پوست و سایر موارد حتماً به پزشک خود مراجعه نمایید .

عوارض نادر اما مهم کاربامازپین
-این دارو می تواند عوارض نادر اما مهمی داشته باشد که علی رغم اینکه احتمال وقوع آنها کم می باشد اما پیگیری و توجه به آنها بسیار مهم می باشد.لذا در صورت داشتن علائم سرفه همراه با گلودرد ،خشکی و التهاب چشم وبروز لکه های قرمز پوستی فوراً به پزشک خود یا مرکز درمانی مراجعه کنید

اطلاعات مهم در مورد داروی پنتوپرازول


پنتوپرازول

https://t.me/informationdrug

داروی پنتوپرازول یک مهارکننده پمپ پروتونی است که مقدار اسید تولیدشده در معده را کاهش می‌دهد.از این دارو برای درمان بیماری التهاب و فرسایش مرس (آسیب مری در اثر اسید معده) و سایر مشکلاتی که در اثر وجود اسید معده اضافی مانند سندرم زولینگر الیسون هستند مورداستفاده قرار می‌گیرد. داروی پنتوپرازول برای بهبود فوری علائم سوزش سر دل کاربردی ندارد.

 

اطلاعات مهم در مورد داروی پنتوپرازول

اگر از داروی ضد انگل آلبندازول (Albenza) یا مبندازول (ورموکس) استفاده می‌کنید، نباید از این دارو استفاده کنید.

اگر علائم یک عارضه جانبی جدی مانند کاهش ادرار، وجود مقادیری از خون در ادرار، درد شدید معده، اسهال آبکی یا اسهال خونی، یا علائم جدید یا بدتر شدن درد مفصلی یا خارش پوستی که در نور خورشید بدتر می‌شود را داشتید، بلافاصله با پزشک خود دراین‌باره مشورت کنید.

مصرف این دارو ممکن است خطر شکستگی استخوان در ران، مچ دست و ستون فقرات را افزایش دهد، به‌ویژه اگر این دارو را درازمدت یا در دوزهای بالا مصرف کنید.

سوزش سر دل اغلب با اولین نشانه های یک حمله قلبی اشتباه گرفته می شود. در صورت درد قفسه سینه یا احساس سنگین بودن سینه، درد در حال گسترش  رو به بازوی یا شانه شما، حالت تهوع، عرق کردن و احساس ناخوشی عمومی، به اورژانس مراجعه کنید.
این دارو را برای تمام مدت‌زمانی که تجویزشده است، مصرف کنید. علائم شما ممکن است قبل از اینکه بیماری شما به‌طور کامل تحت درمان قرار گیرد، بهبود یابد.

داروی پنتوپرازول را نباید همراه با آتازاناویر (Reyataz) یا نلفوناویر (Viracept) مصرف کنید. در صورت مصرف هر یک از این داروها برای درمان بیماری ایدز یا عفونت اچ آی وی، به پزشک خود اطلاع دهید.

.

درمان طولانی‌مدت با داروی پنتوپرازول ممکن است جذب ویتامین ب ۱۲ را برای بدن شما سخت کرده و کمبود این ویتامین را تشدید کند. در صورت نیاز به درمان درازمدت با این دارو، اگر نگرانی در مورد کمبود ویتامین B-12 دارید با پزشک خود صحبت کنید.

نکاتی   که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید

اگر موارد زیر رادارید نباید از این دارو استفاده کنید:

• اگر شما به پنتوپرازول یا داروهای مشابه مانند لانزو پروازول (Prevacid)، اسموپرازول (نکسیومامپرازول (Prilosec، Zegerid) یا ربلپرازول (AcipHex) حساسیت دارید؛

• همچنین داروهایی را که حاوی ریلپیویرین هستند (Edurant، Complera، Odefsey).

اگر این موارد زیر را دارید، از پزشک خود بپرسید که آیا مصرف این دارو برای شما بی خطر است:

• بیماری کبدی شدید
• سطوح پایین منیزیم در خون شما؛
لوپوس؛
پوکی استخوان؛
•  کمبود تراکم معدنی استخوان (استئوپنی).

 مصرف یک مهارکننده پمپ پروتونی مانند این دارو ممکن است خطر بروز شکستگی استخوان در ران و ستون فقرات را افزایش دهد. این اثر اغلب در افرادی که به مدت طولانی این دارو را مصرف کرده‌اند یا در دوزهای بالا آن را مصرف کرده‌اند و همچنین در افرادی که ۵۰ سال و بالاتر دارند، رخ‌داده است. البته مشخص نیست که آیا این دارو عامل اصلی افزایش خطر شکستگی است یانه.

معلوم نیست که آیا این دارو به جنین آسیب می رساند یا نه . اگر شما باردار هستید یا برای باردار شدن برنامه دارید ، به پزشک خود در این باره اطلاع دهید.

این دارو می تواند از طریق شیر مادر منتقل می کند و ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی در کودک شیرخوار شود. اگرشما در حال تغذیه کودک از شیر مادر هستید بدون توصیه پزشک خود از این دارو استفاده نکنید.

مصرف این دارو برای کودکان زیر ۵ سال مورد تائید نمی‌باشد.

چگونه باید داروی پنتوپرازول را استفاده کنید؟

قرص‌های پنتوپرازول را می‌توان با و یا بدون غذا مصرف کرد. پرانول های خوراکی پنتوپرازول را باید ۳۰ دقیقه قبل از یک وعده غذایی مصرف کرد.

این دارو را خرد نکنید و یا نجوید و آن را به‌صورت کامل مصرف کنید.


شما بهتر است که این دارو را با یک قاشق مربا خوری سیب مصرف کنید. این مخلوط را فورا و بدون جویدن مصرف کنید و آن را برای استفاده های بعدی ذخیره نکنید.


اگر موارد زیر را مشاهده کردید فورا به پزشک خود اطلاع دهید:

• درد شدید معده، حالت تهوع، استفراغ و کاهش وزن؛
• اسهال آبکی یا اسهال خونی؛
• تشنج (صرع
• کبودی یا تورم در محلی که در آن دارو تزریق‌شده است؛
• علائم جدید یا بدتر شدن لوپوس، درد مفصلی یا تورم به همراه بثورات پوستی به شکل پروانه بر روی گونه‌ها و بینی شما (که در مواجهه با نور خورشید بدتر می‌شوند)؛
• مشکلات کلیوی مانند ادرار کردن کمتر از حد معمول، وجود خون در ادرار، ورم، افزایش وزن سریع؛
• علائم کمبود منیزیم مانند سرگیجه؛ ضربان قلب سریع، لرزش (ترمور) و یا حرکات سریع عضلانی؛ احساس خجالت؛ گرفتگی عضلات، اسپاسم عضلانی در دست‌ها و پاهای شما؛ سرفه یا احساس خفگی.

چه داروهایی این دارو را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟

به پزشک خود در طول درمان با این دارو در مورد تمام داروهای خود چه آن‌ها را شروع و چه متوقف کرده‌اید به‌خصوص داروهای مانند موارد زیر، اطلاع دهید:

• آمپی‌سیلین
• کتوکونازول؛
• متوترکسات؛
• مایکوفنولات مفتیل؛
• داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین (Coumadin، Jantoven)؛
• داروهای مصرفی برای کنترل عفونت اچ آی وی یا بیماری ایدز مانند آتازاناویر، نلفوناویر؛
• داروهای حاوی آهن مانند فومارات آهن، گلوتوکسید آهن، سولفات آهن و …

این لیست کامل نیست. بسیاری از داروهای دیگر اگر همراه با این دارو استفاده شود، می‌تواند با آن تداخل پیدا کند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه ، ویتامین‌ها ، و محصولات گیاهی است. داروهای جدید را بدون مشورت کردن با پزشک خود شروع نکنید.

عوارض مصرف داروی پنتوپرازول





همه چیز درمورد قرص ناپروکسن

همه چیز درمورد قرص ناپروکسن

داروی ناپروکسن غالبا برای کاهش دردهای عضلانی و مفاصل تجویز می شود. این دارو نوعی مسکن است. از جمله عوارض مصرف ناپروکسن می توانیم به مشکلات گوارشی مانند تهوع و خونریزی اشاره کنیم. با تداخلات دارویی و عوارض جانبی و مقدار و نحوه مصرف ناپروکسن در ادامه این بخش آشنا خواهید شد.

قرص ناپروکسن چییست و چگونه مصرف می شود؟قرص ناپروکسن چییست و چگونه مصرف می شود؟

قرص ناپروکسن (Naproxen) یک مسکن و ضد التهاب است که برای تسکین درد استفاده می‌شود. تهوع، دردهای شکمی و خونریزی گوارشی از عوارض قرص ناپروکسن است.قرص ناپروکسن از مسکن‌هایی است که معمولا به هنگام مواجه شدن با درد به آن پناه می‌بریم. بهتر است قبل از مصرف این دارو با موارد مصرف و یا عوارضی که ممکن است در اثر مصرف آن برایتان به وجود آید آشنایی کافی داشته باشید.

قرص ناپروکسن چیست؟

قرص ناپروکسن (Naproxen) یک مسکن و ضد التهاب است که برای دندان درد هم استفاده می‌شود. این دارو به‌ خوبی از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود. این دارو در کاهش درد ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات به دنبال فعالیت‌های شدید بدنی و ورزشی و همچنین کاهش دردهای استخوانی و دردهای بعد از جراحی کاربرد داشته و التهاب تاندون و درد و تورم ناشی از آن‌ها را می‌توان با ناپروکسن کاهش داد. این دارو به‌ خوبی از طریق دستگاه گوارش جذب شده و از راه ادرار دفع می‌شود.

نام‌های تجاری متداول این دارو تداپروکس، ژلاپروکس، پروکساژل و مداکسن می‌باشد. ناپروکسن به صورت قرص‌های ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرمی و همچننی شیاف 500 میلی‌گرمی وجود دارد.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:

موارد مصرف آرتریت، آرتروز یا ساییدگی مفصل روماتیسم مفصلی اسپوندیلیت انکیلوزان التهاب تاندون دردهای استخوانی درد بعد از جراحی دندان درد عوارض اختلالات گوارشی شامل تهوع، استفراغ و دردهای شکمی و خونریزی گوارشی، بثورات جلدی، کهیر و آنژیواِدِم تداخل دارویی داروهای ضدانعقاد، لیتیم، پروپرانولول، آسپرین، پلیکامایسین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، متوتروکسات، داروهای ضد فشار خون

همه چیز درمورد قرص ناپروکسن

مقدار و نحوه مصرف

میزان دقیق مصرف این دارو باید حتما طبق نظر پزشک تعیین گردد اما به طور معمول مقدار مصرف ان برای بزرگسالان و کودکان به صورت زیر است:بزرگسالان: با توجه به شدت درد دوزهای مختلفی از ناپروکسن از 250 تا 750 میلی‌گرم مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور معمول قرص ناپروکسن هر 12 ساعت یک بار مصرف می‌شود.کودکان: 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز از راه خوراکی در دو دوز تقسیم شده برای ایجاد اثرات ضد التهابی ناپروکسن مصرف می‌شود.توجه: اگر زمان مصرف قرص را یادتان رفته بلافاصله مصرف نمایید به شرطی که مصرف دارو به نوبت بعدی نرسیده باشید.
توجه: قرص ناپروکسن باید همراه با یک لیوان آب مصرف شود و بهتر است 15 تا 30 دقیقه پس از مصرف دارو از خوابیدن اجتناب کنید.

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید

برای اینکه ناپروکسن تاثیرش را روی انواع آرتریت نشان دهد، حداقل دو هفته صبر کنید.مصرف ناپروکسن در افراد زیر ۱۶ سال، مگر در درمان آرتریت نوجوانان، توصیه نمی‌شود.اگر داروی دیگری می‌خورید و دکترتان برای شما ناپروکسن تجویز کرده حتما در مورد مصرف همزمان داروها با پزشک خود مشورت نمایید.مصرف ناپروکسن خطر ابتلا به سکته مغزی و سکته قلبی را افزایش می‌دهد به خصوص اگر طولانی مدت مصرف شود.در صورت ایجاد واکنش افزایش حساسیت یا مسمومیت کبدی، مصرف دارو باید قطع گردد.ناپروکسن نباید در بارداری به خصوص سه ماهه سوم بارداری مصرف شود.این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود بنابراین مصرف ناپروکسن در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.مصرف این دارو ممکن است باعث خواب‌آلودگی یا سرگیجه شود پس توصیه می‌شود تا مشخص نشدن واکنش بدن نسبت به دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند به هشیاری، پرهیز شود.از مصرف همزمان ناپروکسن با الکل پرهیز کنید.

توصیه‌ها و اقدامات پرستاری

– توصیه می‌شود برای بیماران کوتاه‌ترین دور درمان مدنظر قرار گیرد.
– این دارو ممکن است باعث تشدید حملات آسمی در بیماران مبتلا به آسم شود.
– در بیماران مبتلا به نارسایی کار کلیه یا کبد باید با احتیاط مصرف شود.
– در صورت وجود زخم فعال گوارشی نباید مصرف شود زیرا ممکن است باعث بروز خونریزی گوارشی شود.
– به بیمار توصیه کنید هر ۳-۲ روز وزن خود را اندازه‌گیری و افزایش وزن بیش از ۱/۴ کیلوگرم در هفته را گزارش نماید.
– به بیمار بگویید برای جلوگیری از عوارض گوارشی دارو، آن را با غذا، شیر یا آنتی‌اسید مصرف نکند.

ژلوفن کامپاند® ®Gelofen Compound

gelofen campand

استامینوفن+ایبوپروفن+کافئین

هر کپسول متشکل از استامینوفن 325 میلی گرم، ایبوپروفن 200میلی گرم و کافئین 40 میلی گرم می باشد که بعنوان مسکن در انواع درد، مانند سردرد و دردهای ناشی از آرتریت روماتوئید و نیز بعنوان ضد تب مصرف می شود. این فراورده برای تسکین سردردهای میگرنی نیز بکار می رود.

قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک یا داروساز خود مشورت نمائید:

_ سابقه حساسیت به هریک از اجزاء دارو، همچنین حساسیت به داروهای دیگر، غذاها، رنگها، مواد محافظ، ژلاتین و...

_ در صورت حاملگی یا شیردهی.

_ در صورت مصرف هر نوع دارو چه با نسخه و چه بدون نسخه پزشک بویژه داروهای ضد انعقاد، سایر داروهای محتوی استامینوفن، ایبوپروفن و کافئین.

_ در صورت هر نوع بیماری بویژه بیماریهای کلیه، کبد، اختلالات معده یا زخم معده، بیماریهای قلبی، سابقه تشنج و پرکاری تیروئید

در طول دوره مصرف این دارو رعایت نکات ذیل توصیه می شود:

_ دارو را بیشتر از مقدار مصرف توصیه شده مصرف نکنید.

_ دارو را می توانید همراه یا یعد از غذا و با مقداری آب میل نمایید. در زمان مصرف این دارو از مصرف زیاد چای و قهوه خودداری شود.

_ مصرف این دارو در کودکان زیر 12 سال توصیه نمی شود بهتر است از سایر اشکال داروئی استفاده گردد.

_ مقادیر زیاد این دارو و به مدت طولانی جهت کنترل دردهای شدید توصیه نمی شود.

مصرف در بارداری و شیردهی:

این دارو جزو گروه C بوده و مصرف آن با تشخیص پزشک و مجاز می باشد.

هشدارها:

مصرف دوزهای بالای این دارو یا بمدت طولانی می بایست تحت نظر پزشک صورت گیرد. این مورد بویژه در سالمندان بعلت احتمال صدمه به کلیه ها باید مورد توجه قراربگیرد. در بیماران مبتلا به زخمهای گوارشی با احتیاط مصرف شود.

در طول دوره درمان با این دارو در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر مصرف دارو را قطع نموده و به پزشک معالج مراجعه نمائید:

بروز هر گونه علائم غیر عادی در بیمار، بروز سرخی یا ورم در اندامها، تشدید درد و یا عدم تسکین آن طی 10روز و تشدید تب ویا تداوم آن بیش از 3 روز

مقدار و نحوه مصرف دارو:

برای رفع درد، تب یا آرتریت خفیف در بزرگسالان یک یا دو کپسول هر6-4 ساعت حداکثر تا 10روز مصرف می شود. برای رفع سردردهای میگرنی هر 6 ساعت 2 کپسول در صورت نیاز حداکثر تا 2 روز توصیه می شود.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود عوارض جانبی این دارو نادر بوده و معمولاً خفیف می باشد. بعضی از این عوارض عبارتند از: سرفه، اختلال در بلع، سرگیجه، احساس ضعف شدید ، برافروختگی، سرخی پوست، تنفس کوتاه و اختلال در تنفس، خس خس سینه، کاهش مقدار ادرار، ورم پلک چشم، صورت یا لبها. سایر عوارض نادر این دارو عبارتند از: ائوزینوفیلی، نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی، پانسیتوپنی، اگرانولوسیتوز.

مسمومیت:

در صورت مصرف اتفاقی مقادیر زیاد دارو بیش از دوز توصیه شده، درمان را متوقف و بیمار را سریعاً به مراکز درمانی انتقال دهید. مصرف مقادیر زیاد و مسمومیت با این دارو می تواند منجر به سمیت کبدی و آسیب کلیوی گردد.

شرایط نگهداری:

دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد، دور از نور و رطوبت و در بسته بندی اصلی خود نگهداری کنید.

دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.

از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.

شکل دارویی:

کپسول ژلاتینی استامینوفن ، ایبوپروفن، کافئین در جعبه های 50 عددی عرضه می شود.