آتیوان چیست؟

آتیوان (لورازپام) متعلق به گروهی از داروها به نام بنزودیازپین ها است. آتیوان روی مواد شیمیایی مغز تأثیر می گذارد که ممکن است در افراد مبتلا به اضطراب نامتعادل باشد.

Ativan برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می شود.

همچنین ممکن است از آتیوان برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شود.

اطلاعات مهم

در صورت ابتلا به گلوکوم با زاویه باریک یا میاستنی گراویس ، یا به حساسیت به داروهای مشابه (از جمله آلپرازولام یا زاناکس ، کلونازپام یا کلونوپین ، دیازپام یا والیوم و سایرین) از آتیوان نباید استفاده کنید.

اگر باردار هستید از لورازپام استفاده نکنید. این دارو می تواند باعث نقایص هنگام تولد یا علائم ترک خطرناک در نوزاد شود.

لورازپام ممکن است عادت ساز باشد و فقط توسط شخصی که برای شما تجویز شده است باید مورد استفاده قرار گیرد. سوء استفاده از داروهای عادت آور می تواند باعث اعتیاد ، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. آتیوان هرگز نباید با شخص دیگری به ویژه با کسی که سابقه سوء مصرف مواد یا اعتیاد دارد به اشتراک گذاشته شود. داروها را در مکانی مطمئن نگه دارید که دیگران نتوانند به آن مراجعه کنند.

در هنگام مصرف آتیوان ، الکل بنوشید. لورازپام می تواند اثرات الکل را افزایش دهد.
قبل از مصرف این دارو

خرید آتیوان از طریق اینترنت یا فروشندگان خارج از ایالات متحده خطرناک است. داروهایی که از طریق فروش اینترنتی توزیع می شوند ممکن است حاوی مواد خطرناک باشند ، یا ممکن است توسط یک داروخانه دارای مجوز توزیع نشود. فروش و توزیع آتیوان در خارج از آمریکا مطابق مقررات سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای استفاده ایمن از این دارو نیست.

اگر ندارید باید آتیوان را مصرف کنید:

    گلوکوم زاویه باریک؛

    میاستنی گراویس؛ یا

    سابقه واکنش آلرژیک به هر بنزودیازپین (مانند آلپرازولام یا Xanax ، کلونازپام یا کلونوپین ، دیازپام یا والیوم ، و دیگران).

برای اینکه مطمئن شوید آتیوان برای شما بی خطر است ، در صورت وجود به پزشک خود بگویید:

    تشنج یا صرع.

    بیماری کلیه یا کبد (به ویژه بیماری کبدی الکلی)؛

    آسم یا اختلال تنفسی دیگر؛

    گلوکوم زاویه باز

    سابقه افسردگی یا افکار یا رفتارهای خودکشی (آتیوان ممکن است این علائم را بدتر کند)؛

    سابقه اعتیاد به مواد مخدر یا الکل؛ یا

مهم مهم

 

اگر باردار هستید از آتیوان استفاده نکنید. این دارو می تواند باعث نقایص هنگام تولد شود. کودک شما نیز می تواند به دارو وابسته شود. این می تواند بعد از تولد علائم ترک زندگی را تهدید کننده زندگی کند. نوزادان متولد وابسته به داروی عادت ساز ممکن است برای چندین هفته به درمان پزشکی نیاز داشته باشند. اگر باردار هستید یا قصد دارید باردار شوید به پزشک خود بگویید. برای جلوگیری از بارداری هنگام مصرف آتیوان از کنترل موثره استفاده کنید.

    اگر از داروی مخدر (مواد افیونی) استفاده می کنید.

 

چگونه باید آتیوان را مصرف کنم؟

آتیوان را دقیقاً همانطور که برای شما تجویز شده است بگیرید. تمام دستورالعمل های موجود در برچسب نسخه خود را دنبال کنید. هرگز از آتیوان در مقادیر بیشتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید. اگر به نظر می رسد که این دارو در معالجه علائم شما از کار بیفتد ، به پزشک خود بگویید.

لورازپام ممکن است عادت ساز باشد. هرگز آتیوان را با شخص دیگری به خصوص با فردی که سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارد به اشتراک نگذارید. داروها را در مکانی نگه دارید که دیگران نتوانند به آن مراجعه کنند.

سوء استفاده از داروهای عادت آور می تواند باعث اعتیاد ، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. فروش یا واگذاری آتیوان خلاف قانون است.

Ativan باید فقط برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار گیرد. این دارو را بیش از توصیه پزشک مصرف نکنید.

استفاده از آتیوان را ناگهان متوقف نکنید و یا می توانید علائم ترک ناخوشایند از جمله تشنج (تشنج) داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت از مصرف این دارو جلوگیری کند.

اگر به نظر می رسد این دارو در درمان علائم اضطراب شما متوقف شده است ، با پزشک خود تماس بگیرید.

Ativan را در دمای اتاق و به دور از رطوبت ، گرما و نور ذخیره کنید.

میزان داروی مورد استفاده از هر بطری جدید را رعایت کنید. لورازپام یک داروی سوءاستفاده است و باید درمورد اینکه کسی از داروی شما به طور نادرست یا بدون نسخه استفاده می کند آگاه باشید.

دیفن هیدرامین

دیفن هیدرامین

نام عمومی: دیفن هیدرامین (DYE fen HYE dra meen)

 

دیفن هیدرامین چیست؟

 

دیفن هیدرامین یک آنتی هیستامین است که اثرات هیستامین شیمیایی طبیعی در بدن را کاهش می دهد. هیستامین می تواند علائم عطسه ، خارش ، آبکی چشم و آبریزش بینی را به وجود آورد.

دیفن هیدرامین برای درمان عطسه ، آبریزش بینی ، آبکی چشم ، کهیر ، بثورات پوستی ، خارش و سایر علائم سرماخوردگی یا حساسیت به کار می رود.

دیفن هیدرامین همچنین برای درمان بیماری حرکتی ، القاء خواب و درمان علائم خاصی از بیماری پارکینسون استفاده می شود.

دیفن هیدرامین همچنین ممکن است برای مقاصد ذکر شده در این راهنمای دارویی استفاده شود.

 

اطلاعات مهم

 

 

هنگام مصرف دیفن هیدرامین ، از رانندگی با احتیاط ، ماشین های عامل و یا انجام سایر فعالیت های خطرناک استفاده کنید. دیفن هیدرامین ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. اگر احساس سرگیجه یا خواب آلودگی میکنید از انجام این کارها پرهیز کنید.

با احتیاط از الکل استفاده کنید. الکل ممکن است هنگام مصرف دیفن هیدرامین خواب آلودگی و سرگیجه را افزایش دهد.

این دارو را به کودکی کوچکتر از 2 سال ندهید. همیشه قبل از دادن سرفه یا داروی سرماخوردگی به کودک از پزشک معالج بخواهید. مرگ ناشی از سوء استفاده از سرفه و داروهای سرماخوردگی در کودکان بسیار کوچک است.

 

برای خواب آلودگی کودک نباید از دیفن هیدرامین استفاده کنید.

 

 

قبل از مصرف این دارو

 

اگر به آن حساسیت دارید نباید از دیفن هیدرامین استفاده کنید.

در صورت داشتن شرایط پزشکی دیگر ، از پزشک یا داروساز بخواهید که آیا دیفن هیدرامین بی خطر است ، به خصوص:

    انسداد در دستگاه گوارش (معده یا روده) شما.

    انسداد مثانه یا سایر مشکلات ادرار کردن.

    کولوستومی یا ایلئوستومی.

    بیماری کبد یا کلیه؛

    آسم ، بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) یا اختلال تنفسی دیگر.

    سرفه با مخاط یا سرفه ناشی از استعمال دخانیات ، آمفیزم یا برونشیت مزمن.

    بیماری قلبی ، فشار خون پایین؛

    گلوکوم؛

    یک اختلال تیروئید. یا

    اگر پتاسیم مصرف می کنید (Cytra ، Epiklor ، K-Lyte ، K-Phos ، Kaon ، Klor-Con ، Polycitra ، Urocit-K).

مشخص نیست که آیا دیفن هیدرامین به یک نوزاد متولد نشده آسیب می زند یا خیر. اگر باردار هستید قبل از استفاده از این دارو از پزشک مشورت کنید.

دیفن هیدرامین می تواند به شیر مادر منتقل شود و ممکن است به کودک شیرده آسیب برساند. آنتی هیستامین ها همچنین ممکن است تولید شیر مادر را کند کند. در صورت شیردهی قبل از استفاده از این دارو از پزشک مشورت کنید.

ممکن است بزرگسالان مسن بیشتر از این دارو عوارض جانبی داشته باشند.

چگونه باید دیفن هیدرامین مصرف کنم؟

 

از دیفن هیدرامین دقیقاً مطابق برچسب استفاده کنید ، یا مطابق با پزشک خود تجویز کنید. در مقادیر بزرگتر یا کوچکتر یا بیشتر از مقدار توصیه شده از آن استفاده نکنید. داروهای سرد یا آلرژی معمولاً فقط برای مدت کوتاهی مصرف می شود تا زمانی که علائم شما روشن شود.

دیفن هیدرامین را به کودک کوچکتر از 2 سال ندهید. همیشه قبل از دادن سرفه یا داروی سرماخوردگی به کودک از پزشک معالج بخواهید. مرگ ناشی از سوء استفاده از سرفه و داروهای سرماخوردگی در کودکان بسیار کوچک است. برای خواب آلودگی کودک نباید از دیفن هیدرامین استفاده کنید.

داروی مایع را با یک قاشق یا فنجان دارویی مخصوص اندازه گیری کنید. اگر دستگاه اندازه گیری دوز ندارید ، از داروساز خود بخواهید که یکی از آنها را انجام دهد.

برای بیماری حرکتی ، 30 دقیقه قبل از اینکه دیفن هیدرامین مصرف کنید در شرایطی قرار بگیرید که باعث ایجاد بیماری حرکتی شود (مانند سوار شدن طولانی ماشین ، مسافرت هواپیما یا کشتی ، پارک تفریحی و غیره). مصرف دیفن هیدرامین با وعده های غذایی و در زمان خواب را برای بقیه مدت زمانی که در وضعیت حرکتی قرار دارید ادامه دهید.

به عنوان کمک خواب ، در طول 30 دقیقه قبل از خواب دیفن هیدرامین مصرف کنید.

اگر علائم شما بعد از 7 روز از درمان بهبود نیافت ، یا اگر دچار سردرد ، سرفه یا ورم پوستی شدید ، با پزشک خود تماس بگیرید.

این دارو می تواند بر نتایج آزمایش های پوستی حساسیت تأثیر بگذارد. به پزشک معالج خود بگویید که از دیفن هیدرامین استفاده می کنید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

 

اگر یک دوز از دست بدهم چه اتفاقی می افتد؟

 

از آنجا که دیفن هیدرامین در صورت نیاز استفاده می شود ، ممکن است شما در برنامه دوز قرار نگیرید. اگر برنامه دارید ، به محض یادآوری از دوز از دست رفته استفاده کنید. اگر تقریباً زمان دوز برنامه ریزی شده بعدی شما است ، از مقدار از دست رفته خود صرفنظر کنید. برای تهیه دوز از دست رفته از داروهای اضافی استفاده نکنید.

 

اگر بیش از حد مصرف کنم ، چه اتفاقی می افتد؟

 

به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید یا با شماره راهنما سم با شماره 1-800-222-1222 تماس بگیرید.

از چه چیزی باید اجتناب کنم؟

 

این دارو ممکن است باعث تاری دید شود و باعث اختلال در تفکر یا واکنش شما شود. اگر رانندگی می کنید یا کاری را انجام می دهید که هوشیار بوده و قادر به دیدن واضح باشد ، مراقب باشید.

نوشیدن الکل می تواند برخی از عوارض جانبی دیفن هیدرامین را افزایش دهد.

قبل از استفاده از داروهای سرماخوردگی ، سرفه ، حساسیت یا خواب ، از پزشک یا داروساز سؤال کنید. آنتی هیستامین ها در بسیاری از داروهای ترکیبی موجود است. همراه داشتن برخی از محصولات خاص باعث می شود بیش از حد از این نوع دارو استفاده نکنید. برچسب را بررسی کنید تا ببینید دارویی حاوی آنتی هیستامین است یا خیر.

عوارض جانبی دیفن هیدرامین

 

در صورت بروز علائم واکنش آلرژیک به دیفن هیدرامین: کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت ، لب ها ، زبان یا گلو شما.

استفاده از دیفن هیدرامین را متوقف کنید و در صورت وجود با پزشک تماس بگیرید:

    ضربان ضربان قلب یا لرزیدن در سینه ،

    ادرار دردناک یا دشوار؛

    کم یا زیاد ادرار کردن؛

    سردرگمی ، احساس اینکه ممکن است از آنجا گذشته باشید. یا

    سفتی در گردن یا فک ، حرکات غیرقابل کنترل زبان.

 

ملوکسیکام چیست؟

ملوکسیکام

نام عمومی: meloxicam (mel OKS i kam)
نامهای تجاری: Mobic، Vivlodex، Meloxicam Comfort Pac [DSC]

 

 

meloxicam چیست؟

Meloxicam یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است. با کاهش هورمون هایی که باعث ایجاد التهاب و درد در بدن می شوند کار می کند.

از Meloxicam برای درمان درد یا التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت در بزرگسالان استفاده می شود.

Meloxicam همچنین برای درمان آرتریت روماتوئید نوجوانان در کودکانی که حداقل 2 سال سن دارند نیز استفاده می شود.

Meloxicam همچنین ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شود.

 

اطلاعات مهم

Meloxicam می تواند خطر حمله قلبی و سکته های قلبی را افزایش دهد ، به خصوص اگر در طولانی مدت از آن استفاده کنید یا مقادیر زیادی مصرف کنید ، یا به بیماری قلبی مبتلا باشید. از این دارو درست قبل یا بعد از عمل بای پس قلب استفاده نکنید (پیوند بای پس عروق کرونر یا CABG).

در صورت بروز درد قفسه سینه ، ضعف ، تنگی نفس ، تکلم در خواب یا مشکلات بینایی یا تعادل ، از کمک های فوری پزشکی کمک بگیرید.

Meloxicam همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط ممکن است بدون هشدار رخ دهد در حالی که از ملوکسیکام استفاده می کنید ، به خصوص در افراد مسن.

در صورت بروز علائم خونریزی معده از جمله مدفوع سیاه ، خونین ، و یا سرفه ، یا سرفه کردن خون یا استفراغ که به نظر می رسد مانند قهوه باشد ، به یکباره با پزشک خود تماس بگیرید.

از سیگار کشیدن و نوشیدن الکل خودداری کنید زیرا آنها همچنین خطر خونریزی معده را افزایش می دهند.

قبل از استفاده از هرگونه سرماخوردگی ، حساسیت یا داروی درد ، از پزشک یا داروساز سؤال کنید. داروهای شبیه به ملوکسیکام در بسیاری از داروهای ترکیبی موجود است. برچسب را بررسی کنید تا ببینید دارویی حاوی NSAID (داروی ضد التهابی غیر استروئیدی) مانند آسپرین ، ایبوپروفن ، کتوپروفن یا ناپروکسن است یا خیر.

Meloxicam می تواند خطر حمله قلبی و سکته های قلبی را افزایش دهد ، به خصوص اگر در طولانی مدت از آن استفاده کنید یا مقادیر زیادی مصرف کنید ، یا به بیماری قلبی مبتلا باشید. حتی افراد بدون بیماری قلبی یا عوامل خطر می توانند هنگام مصرف این دارو دچار سکته مغزی یا حمله قلبی شوند.

از این دارو درست قبل یا بعد از عمل بای پس قلب استفاده نکنید (پیوند بای پس عروق کرونر یا CABG).

Meloxicam همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط ممکن است بدون هشدار رخ دهد در حالی که از ملوکسیکام استفاده می کنید ، به خصوص در افراد مسن.

در صورتی که به آن حساسیت دارید ، نباید از ملوکسیکام استفاده کنید ، یا اینکه بعد از مصرف آسپیرین یا یک NSAID تاکنون به حمله آسم یا واکنش شدید آلرژیک مبتلا شده اید.

برای اطمینان از اینکه ملوکسیکام برای شما بی خطر است ، در صورت وجود به پزشک خود بگویید:

    بیماری قلبی ، فشار خون بالا ، کلسترول بالا ، دیابت یا سیگار کشیدن.

    سابقه حمله قلبی ، سکته مغزی یا لخته شدن خون.

    سابقه زخم معده یا خونریزی.

    آسم؛

    بیماری کلیه (یا اگر به دیالیز مبتلا هستید)؛

    بیماری کبد؛ یا

    نگهداری مایعات.

 

 

چگونه باید meloxicam مصرف کنم؟

از ملوکسیکام دقیقاً مطابق پزشک تجویز کنید. تمام دستورالعمل های موجود در برچسب نسخه خود را دنبال کنید. پزشک ممکن است گاهی اوقات دوز شما را تغییر دهد تا اطمینان حاصل کند که بهترین نتیجه را می گیرید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید. از کمترین دوز مؤثر در معالجه بیماری خود استفاده کنید.

ممکن است با یا بدون غذا ملوکسیکام مصرف کنید. مصرف ملوکسیکام با غذا ممکن است به حداقل رساندن سوزش دستگاه گوارش کمک کند.

درست قبل از اندازه گیری دوز ، سیستم تعلیق خوراکی (مایع) را تکان دهید. داروی مایع را با سرنگ دوز شده یا یک قاشق یا فنجان مخصوص اندازه گیری دوز اندازه گیری کنید. اگر دستگاه اندازه گیری دوز ندارید ، از داروساز خود بخواهید که یکی از آنها را انجام دهد.

اگر کودکی این دارو را مصرف می کند ، در صورت بروز وزن در کودک ، به پزشک خود بگویید. دوزهای ملوکسیکام به وزن در کودکان بستگی دارد.

در صورت استفاده طولانی مدت از این دارو ، ممکن است به آزمایش های مکرر پزشکی نیاز داشته باشید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. در هنگام استفاده ، بطری را محکم بسته نگه دارید.

تمام اطلاعات بیمار ، راهنماهای دارویی و برگه دستورالعمل های ارائه شده به شما را بخوانید. اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.