موارد مصرف پودر انشور

پودر انشور یک تغذیه کامل ومتعادل می باشد.
ترکیبات : ویژگیهای محصول:
- فاقد گلوتن ولاکتوز.
- جایگزین یک وعده غذا یا بخشی ازغذا و باعث حفظ وزن یاافزایش آن می گردد.
- دربیماری گالاکتوزمی منع مصرف دارد.
- غیرقابل تزریق
- مخصوص افرادبالای4 سال
* محتوی: نشاسته ذرت هیدرولیزشده، روغن آفتابگردان بااولئیک بالا، روغن نارگیل، روغن سویا،پروتئین خالص سویا ،فروکتوالیگوساکارید، موادمعدنی وویتامینها.
از ترکیب پودر انشور با آب، نوشیدنی کامل و متعادلی ایجاد می شود که جایگزین مناسب یک وعده غذایی بوده و یا می تواند به عنوان مکمل غذایی مصرف شود. انشور حاوی ترکیب ویژه ای از چربی های دوستدار قلب، اسیدهای چرب ضروری (لینولئیک و لینولنیک) و مقدار کمی اسیدهای چرب اشباع شده می باشد.
فروکتوالیگوساکاریدهای موجود در آن نیز برای سلامت دستگاه گوارش مفید هستند. جهت کمک به افرادی که احتیاج به بهبود سریع یا نیاز تغذیه ای بیشتری دارند.
این افراد می توانند شامل گروه های زیرباشند:
- بیماران بستری.
- بیماران نیازمند به مراقبت قبل وبعدازجراحی.
- افرادکم وزن یادرمعرض خطرکاهش وزن.
- افراددرمعرض بیماری های قلبی.
- افرادمبتلا به ضعف سیستم ایمنی.
- افرادنیازمند به تقویت بیشتر استخوان.

موارد مصرف انشور

---

مکمل غذایی

مقدار مصرف انشور

---

برای تهیه 230 میلی لیتر از آن، 190 میلی لیتر آب سرد را داخل لیوان ریخته و به آرامی 6 پیمانه (موجود در قوطی) یا 4/53 گرم از پودر انشور را در حال به هم زدن به آن اضافه کنید تا کاملاً حل و یکنواخت شود.
با آماده سازی صحیح، هر میلی لیتر انشور تقریباً معادل 1 کیلو کالری انرژی تولید می کند. یک قوطی 400 گرمی از پودر، تقریباً معادل5/7وعده 230 میلی لیتری را ارائه می دهد.

هشدارها

---

نباید بصورت تزریقی مصرف شود.
در بیماری گالاکتوزمی منع مصرف دارد.
برای بچه های زیر 4 سال توصیه نمی شود.

نکات قابل توصیه

---

در جای خشک و خنک (ونه دریخچال ) نگهداری نمایید.
قوطی باز نشده را در دمای معمولی اتاق نگهداری کنید.
پس از هر بار مصرف درب قوطی باز شده را محکم ببندید.
انشور آماده شده باید بلافاصله استفاده گردد در غیر این صورت آن را در ظرف سربسته دریخچال قراردهید. و حداکثر طی24 ساعت مصرف نمایید.
شیر را ظرف یک ساعت پس از تهیه مصرف نمایید.
پودر را تا 4 هفته پس از باز شدن درب قوطی استفاده کنید.
هنگام استفاده از انشور تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه، مطمئن شوید که دستورات را با دقت دنبال می کنید

موارد منع مصرف انشور

---

در بیماران مبتلا به گالاکتوزمی , کودکان زیر 4 سال

مصرف در بارداری انشور

---

در صورت صلاح دید پزشک مصرف شود.

قرص دایمتیکون چیست؟

قرص دایمتیکون چیست؟

قرص دایمتیکون (Dimethicone) یا داروی ضد نفخ با متصل شدن به موادی که در لوله گوارش هستند به دفع آنها کمک می‌کند و از این طریق نفخ را از بین می‌برد. این دارو به شکل‌های قرص و قطره وجود دارد.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:

موارد مصرف	درمان نفخ معده و نیز درمان نفخ شکم  سرطان پانکراس  اختلال در ترشحات پانکراس  نارسایی لوزالمعده
عوارض	سر درد، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و اختلال دستگاه گوارش
تداخل دارویی	تداخل دارویی خاصی گزارش نشده است

مقدار و نحوه مصرف

دارو باید به همان میزانی که پزشک تجویز کرده است مصرف شود و این تجویز در افراد مختلف فرق می‌کند. قرص دایمتیکون باید در طی زمانی که گفته شده است به طور صحیح مصرف شود. همچنین بهترین تاثیر این دارو بعد از خوردن غذا و در هر ۸ ساعت مصرف می‌باشد. به طور معمول برای بزرگسالان مقدار 40 میلی‌گرم (1 میلی‌لیتر از سوسپانسیون) و حداکثر تا 50 میلی‌گرم در روز یا 2-1 قرص به صورت چهار بار در یک روز، بعد از غذا و هنگام خواب و یا بر حسب نیاز بیمار مصرف می‌شود.

مقدار مصرف دایمتیکون در کودکان براساس شدت بیماری و میزان سطح بدن آن‌ها تعیین می‌شود.

توجه: مواردی مانند تهوع و استفراغ شدید، سرگیجه شدید، ناراحتی‌های شنوایی و بینایی و همچنین تغییر رنگ بعضی نقاط پوست، جوش‌های ریز و متورم شدن لب‌ها که نشان دهنده آلرژی به این دارو است را حتما به پزشک اطلاع دهید.

 

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید

1. رعایت رژیم غذایی و انجام ورزش مناسب برای جلوگیری از ایجاد گاز و مشکلات ناشی از آن اهمیت دارد.
2. این دارو بهتر است بعد از غذا و هنگام خواب مصرف شود.
3. بیمارانی که دچار نارسایی‌ها بوده و یا بیماری‌های کبدی و کلیوی دارند نباید همزمان از این قرص استفاده کنند. 
4. اگر تجویز داروی دایمتیکون در دوره بارداری توسط پزشک صورت گرفت منع مصرف ندارد ولی مصرف باید بر طبق دستور و صلاح دید پزشک باشد.
5. در زمان شیردهی این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود و بهتر است که استفاده نشود.
6. اگر همزمان با این دارو، هر داروی بدون نسخه، گیاهی یا مکمل ویتامینی یا غذایی را مصرف می‌کنید به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. 
7. اگر مصرف یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف نمایید. با این حال اگر در زمان دوز بعدی به یاد آوردید، از مصرف دوز فراموش شده منصرف شده و به رژیم منظم قبلی برگردید. هرگز دوز دارو را دو برابر نکنید.
8. جهت دستیابی به نتایج سریع‌تر و کامل‌تر، ‌قرص‌ها را کاملاً بجوید.
9. مصرف این دارو در کولیک نوزادان توصیه نمی شود.

قرص های ضد تهوع و موارد مصرف آنها

قرص های ضد تهوع و موارد مصرف آنها

قرص ضد تهوع که برای درمان علامتی حالت تهوع و استفراغ به کار می‌روند به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند : داروهای مؤثر بر سیستم عصبی مرکزی (مؤثر بر مغز و سیستم عصبی) و داروهای محیطی (مؤثر بر سیستم گوارش). مهم‌ترین این داروها متوکلوپرامید، دیمن هیدرینات و آنتی اسید هستند که بطور معمول برای برطرف کردن حالت تهوع و استفراغ مورد استفاده قرار می گیرند .

تعریف تهوع از نظر علمی

تهوع و استفراغ از مشکلات شایع گوارشی هستند . تهوع به صورت احساس ذهنی نیاز به بالا آوردن محتویات گوارشی تعریف می شود. برخی افراد خیلی زود دچار حالت تهوع می‌شوند. عوامل متعددی باعث ایجاد این حالت ناخوشایند می‌شود مثل ماشین گرفتگی، دریازدگی، پرخوری، استرس، میگرن و غیره که برای رفع این مشکل باید از قرص های ضد تهوع استفاده کرد.

دلایل ایجاد کننده تهوع

تهوع و استفراغ دلایل زیادی دارد. علل شایع آن ویروس ها، مسمومیت غذایی و سموم (مانند برخی از داروها) هستند و هر فردی ممکن است در طول زندگی خود بارها دچار حالت تهوع شود.
حالت تهوع حرکتی نیز یکی دیگر از علل ابتلا به حالت تهوع است. این بیماری زمانی که فرد با وسایل نقلیه از جمله اتومبیل، هواپیما و کشتی سفر می کند رخ می دهد. افرادی که می دانند در طی سفر به این حالت مبتلا می شوند، بهترین حالت برایشان استفاده از داروهای ضد تهوع قبل از سفر است. مشکلات داخلی گوش نیز می توانند احساس تهوع ایجاد کند.
عفونت های ویروسی نیز یکی دیگر از علل تهوع و استفراغ است. این حالت اغلب با اسهال همراه می شود و شیوع آن همه گیر است. مسمومیت غذایی با باکتری یا ویروس می تواند علائم مشابه ایجاد کند. در هر دو عامل (ویروس یا باکتری)، بیماری به طور کلی دو روز ادامه داشته و سپس خود به خود از بین می رود. اما تهوع همراه با اسهال برای افراد مسن و کودکان با کم شدن آب بدن، خطر کم آبی را به همراه دارد.
اگر تهوع و یا استفراغ مداوم باشد و یا با علائم شدیدی مانند درد شکم، تب، زردی پوست (یرقان)، یا خونریزی همراه باشد حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. افراد مبتلا به استفراغ شدید که به سایر بیماری ها مبتلا می باشند، سن زیادی دارند، در سن خردسالی به سر می برند و یا باردار و شیرده هستند در زمانی که حالت تهوع دارند باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند.
گاهی داروها می توانند باعث تهوع یا استفراغ شوند. در این حالت علائم زمانی ایجاد می شود که داروی جدید را استفاده کرده اید.

دیگر دلایل کمتر شایع ایجاد کننده تهوع و استفراغ عبارتند از:

• قرار گرفتن در مراحل اولیه بارداری (حالت تهوع در حدود ۵۰ تا ۹۰ درصد از تمام بارداری ها وجود دارد و ۲۵ تا ۵۵ درصد آن ها به استفراغ منتهی می شود)
• آسیب های دردناک
• بعد از عمل جراحی
• قرار گرفتن در یک وضعیت عاطفی و یا ترس
• بیماری های مربوط به کیسه صفرا مانند سنگ کیسه صفرا یا عفونت (کوله سیستیت)
• پرخوری (خصوصا پس از جراحی بای پس معده)
• واکنش به بوهای خاص
• حمله قلبی (ممکن است تنها علامت در برخی از افراد باشد)
• ضربه مغزی یا ضربه به سر
• تومور مغزی
• زخم یا التهاب معده
• پرخوری و یا سایر بیماری های روانی
• گاستروپارزی (تخلیه آهسته معده که اغلب در افراد مبتلا به دیابت دیده می شود)

قرص های ضد تهوع

برای جلوگیری یا کاهش تهوع و استفراغ می توان از انواع مختلف داروها استفاده کرد. هر دارو با روش متفاوتی حالت تهوع را برطرف می کند . برخی از داروهای ضد تهوع به تنهایی مورد استفاده قرار می گیرند اما اغلب اوقات ترکیبی از این داروها برای کنترل تهوع و استفراغ مؤثرتر است .

انواع قرص های ضد تهوع

قرص هایی که ممکن است برای جلوگیری یا کنترل تهوع و استفراغ استفاده شوند عبارتند از:

• متوکلوپرامید
• قرص سیزاپراید(Cisapride)
• قرص دمیترون (Demitron)
• آنتی اسید
• آنتاگونیست های گیرنده H2
• داروهای آنتی هیستامین
• هیدروکلراید مکلزین
• دیمن هیدرینات
• امترول
• بیسموت ساب سالیسیلات (پپتو بیسمول)
• فنوتیازین ها
• بنزودیازپین
• مهار کننده های رسپتور سرتونین

قرص متوکلوپرامید

قرص متوکلوپرامید یکی از مهمترین قرص های ضد تهوع می باشد. این دارو در انواع قرص ۱۰ میلی گرمی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو برای درمان حالت تهوع و استفراغ موثر بوده و همچنین از برگشت محتویات معده به مری جلوگیری می کند. همچنین باعث تخلیه راحت‌تر معده شده و باعث کاهش زمان عبور از روده باریک می شود . از این دارو می توان ۴ بار طی روز و قبل از صرف غذا استفاده کرد.
عوارض : از عوارض قرص متوکلوپرامید می توان به خواب آلودگی، سرگیجه، بالا رفتن ضربان قلب، اسهال و اختلال در فشار خون اشاره کرد. این دارو برای رفع حالت تهوع و استفراغ برای بیماران دیابتی که مبتلا به اختلال حرکت دستگاه گوارش هستند تجویز می شود. همچنین در گذشته برای درمان حالت تهوع در افرادی که شیمی درمانی می شدند نیز استفاده می شده است. مصرف همزمان قرص ضد تهوع متوکلوپرامید با بعضی داروهای که بر روی سیستم عصبی تاثیر می گذارند مانند آرام بخش ها، آنتی هیستامین ها، مخدر ها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج ممنوع است زیرا باعث تشدید اثر این دارو ها می شود. همچنین مصرف این دارو با داروهای روان گردان مانند تری فلوپرازین یا هالوپریدول نیز باعث بوجود آمدن عوارض خطرناک برای سلامتی بدن می شود.

https://t.me/informationdrug

قرص سیزاپراید(Cisapride)

قرص سیزاپراید به منظور درمان مشکلات گوارشی مثل ترش کردن یا سوزش معده و همچنین درمان ریفلاکس معده تجویز می‌شود. این دارو اثر ضد تهوعی دارد و خطر بروز آریتمی قلبی از جدی‌ترین عوارض مصرف آن است. این دارو موجب افزایش حرکات مری، معده و روده در حین هضم غذا شده و در بیماری‌هایی با علایم بازگشت غذا به مری (ریفلاکس) از قبیل دیس پپسی، ترش کردن و پس زدن غذا مفید است. به طور معمول مقدار مصرف سیزاپراید ۱۰ میلی گرم ۳ یا ۴ بار در روز است. مصرف این دارو در بیماران قلبی باید با احتیاط صورت پذیرد.
عوارض: عوارض قرص سیزاپراید شامل آریتمی قلبی (غیر طبیعی شدن ضربان قلب)، یبوست، اسهال، نفخ، افزایش تولید گاز در روده‌ها، تهوع، سردرد، آبریزش بینی، درد شکم، گیجی، سینوزیت، بی‌خوابی و تشنج می‌باشد.

https://t.me/informationdrug

قرص دمیترون

قرص دمیترون به منظور جلوگیری از تهوع و استفراغ ایجاد شده در بارداری، جراحی، شیمی درمانی، سرطان یا درمان با اشعه استفاده می‌شود. یبوست و اسهال برخی از عوارض مصرف این دارو می‌باشد. همچنین اگر خانم‌های باردار حالت تهوع شدیدی داشته باشند، می‌توانند با تجویز پزشک خود از دمیترون استفاده کنند. این دارو برای افراد کمتر از 4 سال توصیه نمی‌شود.
عوارض: عوارض قرص دمیترون شامل یبوست، اسهال، تب، سردرد، درد در ناحیه شکم و معده، سوزش، خارش، گیجی، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، احساس سرما، خستگی و ضعف غیرمعمول می‌باشد.

                                               

https://t.me/informationdrug

قرص ضد تهوع آنتی اسید

قرص ضد تهوع آنتی اسید دارای مواد معدنی مانند کلسیم کربنات، هیدروکسید و آلومینیم است. این دارو باعث خنثی کردن اسید معده می شود که در رفع تهوع موثر است. این دارو ممکن است عوارضی مانند یبوست نیز داشته باشد.

آنتاگونیست های گیرنده H2

این داروها اگر در دوز پایین مصرف شوند, می توانند با کنترل کردن برگشت محتویات معده به مری حالت تهوع و استفراغ را از بین ببرد.
عوارض : مصرف همزمان این داروها با سایمتیدین تداخل دارویی داشته و ممکن است سبب عوارض جانبی خطرناک و یا تاثیر چند برابر دارو و یا بی اثر شدن آنها شود.

فنوتیازین ها

یکی از رایج ترین انواع قرص ضد تهوع فنوتیازین ها هستند. این دارو قیمت مناسبی داشته و می توان از آن برای مدت طولانی نیز استفاده کرد. این دارو ممکن است در بعضی افراد باعث حساسیت های پوستی، خواب آلودگی و اختلال در کار کبد شوند.

آنتی هیستامین ها

آنتی هیستامین ها به صورت خفیف می توانند حالت تهوع و استفراغ را از بین ببرند. این دارو دارای عوارض زیادی مانند گیجی، خواب آلودگی، خشکی دهان و تاری دید می باشد. به همین خاطر مصرف زیاد این دارو و یا مصرف دوز بالای آن توصیه نمی شود.

هیدروکلراید مکلزین

هیدروکلراید مکلزین یک آنتی هیستامین است که در درمان تهوع، استفراغ و سرگیجه ناشی از حالت تهوع حرکتی موثر است.
عوارض: این دارو نباید توسط افراد مبتلا به بیماری های ریوی، گلوکوم، و یا کسانی که مشکل ادراری را به علت بزرگ شدن پروستات دارند، استفاده شود. مکلزین ممکن است موجب خواب آلودگی شود بنابراین نباید آن را با دیگر آرام بخش ها مانند الکل، داروهای تسکین دهنده، یا قرص های خواب آور استفاده کرد. با توجه به خواب آور بودن این دارو افرادی که از مکلزین استفاده می کنند باید از رانندگی کردن و یا کار با ماشین آلات خطرناک خودداری کنند. استفاده از مکلزین برای کودکان زیر ۱۲ سال و یا زنان باردار و شیرده توصیه نمی شود مگر این که توسط پزشک توصیه شود.

دیمن هیدرینات

دیمن هیدرینات نیز یک آنتی هیستامین است. استفاده از آن باید به حالت تهوع حرکتی محدود شود. این دارو می تواند موجب خواب آلودگی شود و باید از استفاده از آن در موقعیت های مشابه داروی مکلزین اجتناب شود. فرمولاسیون های مختلفی از دیمن هیدرینات در دسترس هستند. شکل مایع این دارو برای کودکان طراحی شده است. باید حدود یک ساعت قبل از سفر برای جلوگیری تهوع حرکتی از داروهای ضد تهوع مکلزین و دیمن هیدرینات استفاده شود.

قرص ضد تهوع امترول

امترول یک داروی خوراکی است که برای تسکین معده درد در زمان تهوع و استفراغی که توسط عفونت ویروسی یا باکتریایی یا پرخوری ایجاد می شود، طراحی شده است. امترول حاوی قند و اسید فسفریک است و برای افراد دیابتی مناسب نیست. شرکت سازنده این دارو توصیه کرده است که در یک روز بیش از ۵ بار نباید از این دارو استفاده کرد .
عوارض: به دلیل قند موجود در این دارو، بیماران دیابتی نباید از آن استفاده کنند . قبل از استفاده از این دارو برای زنان باردار و شیرده و کودکان خردسال با پزشک مشورت کنید.

بیسموت ساب سالی سیلات (پپتو بیسمول)

بیسموت ساب سالیسیلات در تسکین تهوع و استفراغ موثر می باشد. این دارو بطور مستقیم بر روی دیواره معده تاثیر می گذارد و عوارض جانبی جدی شناخته شده ای ندارد. بیسموت ساب سالیسیلات ممکن است رنگ مدفوع و زبان را تیره کند.
عوارض: زنان باردار و شیرده باید قبل از استفاده از بیسموت با پزشک خود مشورت کنند چرا که بخشی از مواد تشکیل دهنده فعال (سالیسیلات) آن فرمول شیمیایی شبیه به آسپرین دارد، که ممکن است به جنین و نوزاد آسیب برساند. بیمارانی که به آسپیرین آلرژی دارند و یا با مصرف سایر داروهای مشابه آن واکنش نشان می دهند، نباید بیسموت استفاده کنند. اگر از داروهای رقیق کننده خون (داروهای ضد انعقاد) استفاده می کنید، و یا به بیماری دیابت یا بیماری نقرس مبتلا هستید، این دارو را تحت نظر پزشک استفاده کنید زیرا افزایش سالیسیلات در بدن ممکن است به افزایش اثر ضد انعقادی کمک کند.

داروهای ضد تهوع بعد از شیمی درمانی

بیمارانی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند معمولا در ۲۴ ساعت اول دچار حالت تهوع و استفراغ حاد می شوند. در مواردی ممکن است فرد بعد از چند روز دچار حالت تهوع شود که به آن تاخیری می گویند. در این موارد معمولا پزشک با توجه به شرایط جسمی بیمار و مراحل درمانی یکی از انواع داروهایی که برای از بین بردن حالت تهوع بعد از شیمی درمانی به کار می روند را تجویز می کند. در ادامه به چندین مورد از این داروها و عوارض جانبی ناشی از مصرف آنها اشاره می کنیم.

کورتون ها

دگزامتازون از انواع قرص هایی است که در از بین بردن حالت تهوع و استفراغ موثر عمل می کند. این دارو برای رفع حالت تهوع بعد از شیمی درمانی تجویز می شود. گفتنی است که این دارو دارای عوارض جانبی خطرناکی می باشد به همین دلیل موارد تجویز آن نیز محدود است با این حال برای جلوگیری از حالت تهوع بعد از عمل جراحی این دارو برای بیمار تجویز می شود.

مهار کننده های رسپتور سرتونین

این داروها نیز در از بین بردن حالت تهوع و استفراغ بعد از شیمی درمانی موثر بوده و به عنوان درمان اصلی برای از بین بردن تهوع بعد از جراحی و رادیوتراپی نیز به شمار می رود. این داروها ممکن است سبب بروز عوارضی مانند ضعف و بی حالی، یبوست و سر درد شود.

بنزودیازپین

از دیگر قرص های ضد تهوع می توان به بنزودیازپین اشاره کرد. این دارو برای جلوگیری و یا درمان حالت تهوع و استفراغ بعد از شیمی درمانی به کار می رود. این دارو در دو نوع آلپرازولام و لورازپام وجود دارد.

نکته ای که در پایان باید به آن اشاره شود این است که با توجه به دلیل بروز حالت تهوع و استفراغ باید از قرص ضد تهوع مناسب استفاده کرد. در مواردی حالت تهوع ممکن است ناشی از مشکلات گوارشی باشد که درمان های به کار رفته در این شرایط با درمان های حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی یا اوایل بارداری متفاوت است. توصیه می شود که در صورت شدت گرفتن حالت تهوع حتما به یک مرکز اورژانس مراجعه تا با تشخیص صحیح درمان لازم صورت گیرد.

14 روش درمان خانگی یبوست نوزادان

. 1ماساژ شکم

با نوک انگشتان‌تان شکم نوزاد را به آرامی و در جهت عقربه‌های ساعت ماساژ دهید. اطراف ناف را نیز با حرکات دورانی و رو به بیرون ماساژ دهید. این کار تنش شکم نوزاد را برطرف کرده و علائم یبوست او را کاهش می‌دهد.

۲. نرمش

• نوزاد را به پشت نگه دارید. پاهایش را در وضعیتی نیمه خمیده بگیرید. پاهای او را به آرامی حرکت دهید، مثل آن‌که در حال پدال زدن یک دوچرخه است. با سرعتی ثابت این کار را انجام دهید. حرکت دوچرخه برای کودک‌تان بسیار لذتبخش است و روده‌ها را نرم می‌کند.
• نوزاد را در وضعیت اسکوات حمل کنید. کمی پاهایش را بالا بیاورید طوری که مثل یک خرگوش یا قورباغه روی ساعدتان اسکوات بزند. این کار کمی به انتهای روده بزرگ نوزاد فشار وارد کرده و به تخلیه‌ی شکم او کمک می‌کند.

۳. محلول شکر

یک دوم قاشق چایخوری شکر را با ۱ اونس آب ترکیب کنید. روزی سه بار قبل از غذا، این محلول را به نوزاد بدهید. توصیه می‌شود به جای شکر سفید از شکر قهوه‌ای استفاده کنید.

توجه: برای تهیه‌ی این درمان از آب جوشیده‌ی خنک استفاده کنید.

۴. آب آلو

آب آلوی رقیق شده را به بطری شیرخشک نوزاد اضافه کنید. این ماده به او کمک می‌کند از شر یبوست خلاص شود.

• اگر نوزادتان بزرگ‌تر از ۴ ماه است، ۴ اونس شیر خشک یا شیر مادر و ۱ اونس آب آلو را با هم مخلوط کنید. آن را دو بار در روز به نوزادتان بدهید.
• اگر نوزادتان کمتر از ۴ ماه سن دارد، فقط یک قاشق غذاخوری آب آلو را در ۴ اونس شیر مادر یا شیر خشک مخلوط کنید و دو بار در روز به او بدهید تا حرکات روده‌اش تنظیم شود.

۵. شربت ذرت سیاه

ترکیب ۴ اونس آب و ۱ قاشق چایخوری شربت ذرت سیاه درمانی موثر برای رفع یبوست نوزادان است. حداقل دو بار در روز این محلول را به نوزادتان بدهید.

توجه:

۱) از آب جوشیده‌ی خنک استفاده کنید.

۲) اگر قبلا به نوزادتان محلول شکر داده‌اید، دیگر از این درمان استفاده نکنید.

۶. حمام آب گرم

از آب گرم برای حمام کردن نوزادتان استفاده کنید. هنگام خشک کردن نوزادتان به آرامی او را ماساژ دهید. آب گرم عضلات شکم را شل کرده و یبوست را بهبود می دهد.

۷. استفاده از روان کننده‌ها در مقعد

یک روان‌کننده‌ی با پایه‌ی آب را در مقعد نوزادتان استفاده کنید. این کار مسیر دفع را روان می‌کند و به این ترتیب باعث کاهش ناراحتی می‌شود.

هم‌چنین هنگام تعویض پوشک نوزاد، اطراف مقعد او را بمالید و به آرامی تمیز کنید. این کار او را تشویق به دفع می‌کند.

۸. شکر قهوه‌ای

یک اونس آب جوشیده‌ی خنک را بردارید و نصف قاشق چایخوری شکر قهوه‌ای به ان اضافه کنید. تا زمانی‌که مدفوع نوزاد نرم می‌شود، سه بار در روز و درست قبل از شیر خشک این محلول را به او بدهید.

توجه: می‌توان به جای شکر قهوه‌ای از شکر سفید نیز استفاده کرد.

۹. روغن کرچک

کرچک رایج‌ترین درمانی است که برای بهبود یبوست کودکان استفاده می‌شود. یک برگ فلفل بتل (betel) بردارید و ساقه‌ی آن را به روغن کرچک آغشته کنید. آن را به انتهای روده‌ی بزرگ نوزاد وارد کنید. اگر کودک‌تان بزرگ‌تر از ۲ سال است، به او ‌مخلوطی از روغن کرچک (۱ قاشق چایخوری) و یک لیوان شیر بدهید. مقدار آن را متناسب با سن کودک تنظیم کنید.

درمان یبوست نوزاد ۱۰: کشمش

۵-۶ کشمش را در آب بریزید و بگذارید تمام شب خیس بخورد. روز بعد آن‌ها را به خوبی له و صاف کنید. آب کشمش‌ها را به نوزاد بدهید تا حرکات روده‌اش تنظیم شود.

درمان یبوست نوزاد ۱۱: شیر

۲-۳ قاشق چایخوری عسل یا شکر را به یک لیوان شیر اضافه کنید.آن را خوب هم بزنید و صبح با شکم خالی به کودک‌تان بدهید. این ترکیب به کودک کمک می‌کند به راحتی عمل دفع انجام دهد.

درمان یبوست نوزاد ۱۲: چای گیاهی

۲ لیتر آب را روی دو فنجان برگ تازه‌ی نعناع و دو فنجان بادیان رومی بریزید. بگذارید تا زمان خنک شدن آب خیس بخورند. چای را در یک بطری بریزید و هر بار ۴ اونس از آن را برای درمان خانگی یبوست نوزاد به او بدهید.

درمان یبوست نوزاد ۱۳: جوشانده‌های گیاهی

نیم لیتر آب را بجوشانید و به همان مقدار ریشه‌ی شیرین‌بیان و تخم رازیانه را به آن اضافه کنید. بگذارید ۱۸-۲۰ دقیقه بجوشد. سپس آن را کنار بگذارید تا خنک شوید. هر نیم ساعت یک قاشق چایخوری از آن را به کودک بدهید.

درمان یبوست نوزاد ۱۴: چای های گیاهی

• چای نعناع فلفلی

آب را داغ کنید (نجوشانید). یک کیسه چای نعناع فلفلی را ۵ دقیقه در آن بخیسانید. ۱ اونس از این مایع را در شیشه شیر نوزاد بریزید. در کنار تغذیه‌ی همیشگی، این چای را نیز به نوزداتان بدهید. این چای شکم را روان و گوارش را تسهیل می‌کند. به این ترتیب  حرکات روده را تنظیم می سازد.

• چای بابونه

یک درمان موثر دیگر برای یبوست کودکان چای بابونه است. یک کیسه چای بابونه را در آب جوش بگذارید. بگذارید کمی بجوشد. پس از خنک شدن آن را به کودک‌تان بدهید.

• چای زنجبیل

مقداری ریشه‌ی زنجبیل (تازه) را رنده کنید و در یک قوری بریزید. مقداری آب جوش به آن اضافه کنید. آن را بپوشانید و اجازه دهید ۵-۶ دقیقه بماند. آن را صاف کنید و بگذارید خنک شود. از کودک‌تان بخواهید این چای را بنوشد.

رژیم مناسب کودکان مبتلا به یبوست

با رعایت یک رژیم مناسب می‌توان خطر یبوست در کودکان را تا حد چشمگیری کاهش داد.  مایعات (سوپ‌های سبزیجات و آب میوه ها)، غلات صبحانه‌ی سبوس‌دار و خوراکی های سرشار از فیبر (اسفناج، لوبیا، نخودفرنگی، گوجه فرنگی خام، سیب‌زمینی‌های شیرین و …)، سبب تسکین علائم مرتبط با یبوست می‌شوند.

این رژیم با توجه به سن کودک متفاوت است.

• کمتر از ۲ ماه ـ از آن جایی که نوزاد بسیار کوچک است، هرگونه غذایی تهیه شده‌ای برای او غیرقابل مصرف است. بهتر است به جای درمان خودسرانه به پزشک مراجعه کنید.
• ۲ ماهه و بزرگتر از آن ـ تقریبا به طور منظم ۳ اونس آب در رژیم او بگنجانید. می‌توانید ۲ اونس آب سیب یا انگور رقیق شده به او بدهید.
• ۴ ماهه و بزرگ‌تر از آن ـ کودکان در این سن می‌توانند غذاهای جامد بخورند. بنابراین می‌توانید مواد پرفیبری مانند هلو، لوبیا، نخودفرنگی، و اسفناج را به رژیم آن‌ها اضافه کنید.
• ۵-۱۰ ماه ـ به کودک خوراکی‌های پوره شده بدهید. مطمئن شوید هیچ گونه ماده‌ی درشتی در غذا باقی نماند.
• ۱ساله ـ اگر کودک‌تان در این سن قرار دارد، به او خوراکی‌های له شده بدهید. اشکالی ندارد مقداری ذرات درشت در غذا بماند.

توجه ـ قندهای اقزودنی (از جمله شربت ذرت) و آب میوه‌های رقیق شده را همزمان به کودک ندهید. تنها یک درمان را انتخاب کنید.

توصیه‌ها

• آب بدن نوزادتان را حفظ کنید. در فواصل مساوی به او مایعات بدهید.
• یک زمان منظم برای توالت رفتن در نظر بگیرید و کودکتان را ترغیب به اجابت مزاج کنید.
• قبل از آن که به او آب میوه بدهید (آب سیب، آب آلو یا آب گلابی)، آن‌ها را با آب رقیق کنید؛ در غیر این صورت ممکن است سبب اسهال، تورم و نفخ معده شود.
• اگر یک مادر شیرده هستید، محصولات لبنی را از رژیم‌تان حذف کنید.
• فعالیت‌های فیزیکی مانند پریدن، دویدن، و راه رفتن را به برنامه‌ی روزانه‌ی کودک‌تان اضافه کنید. این کار به عملکرد مناسب سیستم گوارش کمک می‌کند.

هشدارها

• به کودک‌تان شیر گاو ندهید، زیرا هضم آن برای برخی کودکان دشوار است. به جای آن می‌توانید از شیر سویا استفاده کنید که مواد مغذی فراوانی دارد و گوارش آن آسان است.
• از شیرخشک کم‌آهن استفاده نکنید زیرا تاثیری بر یبوست ندارد و مانع رشد کودک می شود.
• به کودک غلات صبحانه برنجی، هویج، موز، پوره سیب ، نان سفید، محصولات لبنی (به جز ماست)، سیب زمینی یا پاستا ندهید. هم چنین، از مواد غذایی فرآوری شده یا تصفیه شده نیز پرهیز کنید.
• بدون مشورت با پزشک به کودکان ملین ندهید.

چه مواقعی از مترونیدازول استفاده می شود؟

مترونیدازول چیست؟

قرص مترونیدازول (metronidazole) دارویی است که برای درمان طیفی از عفونت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به گروهی از آنتی‌بیوتیک‌ها که نیتروایمیدازول نام دارند، تعلق دارد. این دارو برای از بین بردن باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها که باعث عفونت در دستگاه تولید مثل، دستگاه گوارش، پوست، واژن و سایر قسمت‌های بدن هستند، تجویز و مصرف می‌شود. همچنین این دارو به همراه داروی ضد زخم برای درمان بعضی از انواع زخم‌های معده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

روش مصرف

این دارو را می‌توان با وعده‌های اصلی غذا یا مقداری خوراکی مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. بهتر است این دارو طی شبانه روز در نوبت‌هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. اگر قراراست روزی ۴ نوبت مترونیدازول مصرف کنید بهتر است هر ۶ ساعت یک بار باشد. درباره میزان جذب این دارو میتوان گفت حدود ۸۰ درصد داروی خوراکی جذب می‌‌شود. لازم به ذکر است که غذا سرعت جذب را به تأخیر می‌‌اندازد اما در مقدار جذب تأثیری ندارد.

توجه داشته باشید که اگر پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید، ممکن است علایمتان مجددا عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده است ، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید و مقدار دارو را دو برابر نکنید. برای نگهداری این دارو دمای اتاق مناسب بوده و باید آن را از رطوبت و گرمای زیاد به دور نگه دارید.

توجه: برای پیشگیری از ناراحتی معده، بهتر است این دارو را به همراه غذا و یا یک لیوان پر آب و یا شیر مصرف نمود.

عوارض مصرف مترونیدازول

خیلی از افرادی که از این دارو استفاده می‌نمایند، دچار مشکلی خاص و جدی نمی‌شوند. اگر تغییراتی غیرمعمول ولی جدی، همچون بی ثباتی، تشنج، تغییرات خلقی و ذهنی (همچون گیجی)، بی حسی و سوزن سوزن شدن دست‌ها و یا ادرار دردناک در شما رخ داد، می‌بایست سریعا پزشک خود را در جریان گذارید. ممکن است رنگ ادرار شما در اثر مصرف این دارو کمی تیره شود که جای نگرانی نیست.

به طور کلی قرص مترونیدازول ممکن است باعث عوارض جانبی‌ همچون سرگیجه، سردرد، اسهال، تهوع و استفراغ، درد معده، کاهش اشتها، یبوست و خشکی دهان شود. اگر هریک از این تاثیرات باقی ماند و یا بدتر شد به پزشک خود مراجعه کرده و وی را باخبر نمایید. همچنین اگر اگر برفک دهان و یا ترشحات چرکی در واژن خود مشاهده نمودید، پزشکتان را در جریان گذارید.

هشدار

هنگام مصرف این دارو نباید به هیچ وجه نوشابه‌های الکلی بنوشید یا داروهای حاوی الکل مصرف کنید و این نکته را باید حداقل تا یک روز پس از اتمام درمان با مترونیدازول رعایت کنید. در غیر این صورت ممکن است دچار یک واکنش بسیار ناخوشایند شوید که علایمی مثل تهوع ، استفراغ ، دل پیچه ، سردرد، تپش قلب ، برافروختگی و گرگرفتگی دارد. همچنین در صورتی که بیماری خاصی دارید و یا در دوران بارداری و شیردهی به نوزادتان به سر می‌برید و یا حتی قصد باردار شدن را دارید حتما پزشک معالج خود را از این موضوع مطلع کنید.

برای مصرف این دارو موارد زیر را در نظر داشته باشید:

• اگر در حال درمان عفونت با تریکوموناس هستید، برای جلوگیری از عفونت مجدد همسرتان نیز باید همزمان با مترونیدازول درمان شود و تا بهبود کامل برای روابط جنسی حتما از کاندوم استفاده شود.

• در صورت سابقه یا ابتلا به بیماری‌های مغزی مثل صرع ؛ مشکلات خونی یا بیمای‌های کبدی حتما در ارتباط با مصرف این دارو با پزشک مربوطه مشورت کنید.

• در صورت مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقاد (رقیق کننده‌های خون ، مثل وارفارین) یا دیسولفیرام حتما موراد را با پزشک خود در میان بگذارید.

• این دارو می‌تواند باعث حساس شدن پوست شما شود، پس از ضدآفتاب، عینک آفتابی و لباس مناسب در صورت حساسیت به دارو استفاده نمایید.

• دارو را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید.