قرص های ضد تهوع و موارد مصرف آنها

قرص های ضد تهوع و موارد مصرف آنها

قرص ضد تهوع که برای درمان علامتی حالت تهوع و استفراغ به کار می‌روند به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند : داروهای مؤثر بر سیستم عصبی مرکزی (مؤثر بر مغز و سیستم عصبی) و داروهای محیطی (مؤثر بر سیستم گوارش). مهم‌ترین این داروها متوکلوپرامید، دیمن هیدرینات و آنتی اسید هستند که بطور معمول برای برطرف کردن حالت تهوع و استفراغ مورد استفاده قرار می گیرند .

تعریف تهوع از نظر علمی

تهوع و استفراغ از مشکلات شایع گوارشی هستند . تهوع به صورت احساس ذهنی نیاز به بالا آوردن محتویات گوارشی تعریف می شود. برخی افراد خیلی زود دچار حالت تهوع می‌شوند. عوامل متعددی باعث ایجاد این حالت ناخوشایند می‌شود مثل ماشین گرفتگی، دریازدگی، پرخوری، استرس، میگرن و غیره که برای رفع این مشکل باید از قرص های ضد تهوع استفاده کرد.

دلایل ایجاد کننده تهوع

تهوع و استفراغ دلایل زیادی دارد. علل شایع آن ویروس ها، مسمومیت غذایی و سموم (مانند برخی از داروها) هستند و هر فردی ممکن است در طول زندگی خود بارها دچار حالت تهوع شود.
حالت تهوع حرکتی نیز یکی دیگر از علل ابتلا به حالت تهوع است. این بیماری زمانی که فرد با وسایل نقلیه از جمله اتومبیل، هواپیما و کشتی سفر می کند رخ می دهد. افرادی که می دانند در طی سفر به این حالت مبتلا می شوند، بهترین حالت برایشان استفاده از داروهای ضد تهوع قبل از سفر است. مشکلات داخلی گوش نیز می توانند احساس تهوع ایجاد کند.
عفونت های ویروسی نیز یکی دیگر از علل تهوع و استفراغ است. این حالت اغلب با اسهال همراه می شود و شیوع آن همه گیر است. مسمومیت غذایی با باکتری یا ویروس می تواند علائم مشابه ایجاد کند. در هر دو عامل (ویروس یا باکتری)، بیماری به طور کلی دو روز ادامه داشته و سپس خود به خود از بین می رود. اما تهوع همراه با اسهال برای افراد مسن و کودکان با کم شدن آب بدن، خطر کم آبی را به همراه دارد.
اگر تهوع و یا استفراغ مداوم باشد و یا با علائم شدیدی مانند درد شکم، تب، زردی پوست (یرقان)، یا خونریزی همراه باشد حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. افراد مبتلا به استفراغ شدید که به سایر بیماری ها مبتلا می باشند، سن زیادی دارند، در سن خردسالی به سر می برند و یا باردار و شیرده هستند در زمانی که حالت تهوع دارند باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند.
گاهی داروها می توانند باعث تهوع یا استفراغ شوند. در این حالت علائم زمانی ایجاد می شود که داروی جدید را استفاده کرده اید.

دیگر دلایل کمتر شایع ایجاد کننده تهوع و استفراغ عبارتند از:

• قرار گرفتن در مراحل اولیه بارداری (حالت تهوع در حدود ۵۰ تا ۹۰ درصد از تمام بارداری ها وجود دارد و ۲۵ تا ۵۵ درصد آن ها به استفراغ منتهی می شود)
• آسیب های دردناک
• بعد از عمل جراحی
• قرار گرفتن در یک وضعیت عاطفی و یا ترس
• بیماری های مربوط به کیسه صفرا مانند سنگ کیسه صفرا یا عفونت (کوله سیستیت)
• پرخوری (خصوصا پس از جراحی بای پس معده)
• واکنش به بوهای خاص
• حمله قلبی (ممکن است تنها علامت در برخی از افراد باشد)
• ضربه مغزی یا ضربه به سر
• تومور مغزی
• زخم یا التهاب معده
• پرخوری و یا سایر بیماری های روانی
• گاستروپارزی (تخلیه آهسته معده که اغلب در افراد مبتلا به دیابت دیده می شود)

قرص های ضد تهوع

برای جلوگیری یا کاهش تهوع و استفراغ می توان از انواع مختلف داروها استفاده کرد. هر دارو با روش متفاوتی حالت تهوع را برطرف می کند . برخی از داروهای ضد تهوع به تنهایی مورد استفاده قرار می گیرند اما اغلب اوقات ترکیبی از این داروها برای کنترل تهوع و استفراغ مؤثرتر است .

انواع قرص های ضد تهوع

قرص هایی که ممکن است برای جلوگیری یا کنترل تهوع و استفراغ استفاده شوند عبارتند از:

• متوکلوپرامید
• قرص سیزاپراید(Cisapride)
• قرص دمیترون (Demitron)
• آنتی اسید
• آنتاگونیست های گیرنده H2
• داروهای آنتی هیستامین
• هیدروکلراید مکلزین
• دیمن هیدرینات
• امترول
• بیسموت ساب سالیسیلات (پپتو بیسمول)
• فنوتیازین ها
• بنزودیازپین
• مهار کننده های رسپتور سرتونین

قرص متوکلوپرامید

قرص متوکلوپرامید یکی از مهمترین قرص های ضد تهوع می باشد. این دارو در انواع قرص ۱۰ میلی گرمی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو برای درمان حالت تهوع و استفراغ موثر بوده و همچنین از برگشت محتویات معده به مری جلوگیری می کند. همچنین باعث تخلیه راحت‌تر معده شده و باعث کاهش زمان عبور از روده باریک می شود . از این دارو می توان ۴ بار طی روز و قبل از صرف غذا استفاده کرد.
عوارض : از عوارض قرص متوکلوپرامید می توان به خواب آلودگی، سرگیجه، بالا رفتن ضربان قلب، اسهال و اختلال در فشار خون اشاره کرد. این دارو برای رفع حالت تهوع و استفراغ برای بیماران دیابتی که مبتلا به اختلال حرکت دستگاه گوارش هستند تجویز می شود. همچنین در گذشته برای درمان حالت تهوع در افرادی که شیمی درمانی می شدند نیز استفاده می شده است. مصرف همزمان قرص ضد تهوع متوکلوپرامید با بعضی داروهای که بر روی سیستم عصبی تاثیر می گذارند مانند آرام بخش ها، آنتی هیستامین ها، مخدر ها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج ممنوع است زیرا باعث تشدید اثر این دارو ها می شود. همچنین مصرف این دارو با داروهای روان گردان مانند تری فلوپرازین یا هالوپریدول نیز باعث بوجود آمدن عوارض خطرناک برای سلامتی بدن می شود.

https://t.me/informationdrug

قرص سیزاپراید(Cisapride)

قرص سیزاپراید به منظور درمان مشکلات گوارشی مثل ترش کردن یا سوزش معده و همچنین درمان ریفلاکس معده تجویز می‌شود. این دارو اثر ضد تهوعی دارد و خطر بروز آریتمی قلبی از جدی‌ترین عوارض مصرف آن است. این دارو موجب افزایش حرکات مری، معده و روده در حین هضم غذا شده و در بیماری‌هایی با علایم بازگشت غذا به مری (ریفلاکس) از قبیل دیس پپسی، ترش کردن و پس زدن غذا مفید است. به طور معمول مقدار مصرف سیزاپراید ۱۰ میلی گرم ۳ یا ۴ بار در روز است. مصرف این دارو در بیماران قلبی باید با احتیاط صورت پذیرد.
عوارض: عوارض قرص سیزاپراید شامل آریتمی قلبی (غیر طبیعی شدن ضربان قلب)، یبوست، اسهال، نفخ، افزایش تولید گاز در روده‌ها، تهوع، سردرد، آبریزش بینی، درد شکم، گیجی، سینوزیت، بی‌خوابی و تشنج می‌باشد.

https://t.me/informationdrug

قرص دمیترون

قرص دمیترون به منظور جلوگیری از تهوع و استفراغ ایجاد شده در بارداری، جراحی، شیمی درمانی، سرطان یا درمان با اشعه استفاده می‌شود. یبوست و اسهال برخی از عوارض مصرف این دارو می‌باشد. همچنین اگر خانم‌های باردار حالت تهوع شدیدی داشته باشند، می‌توانند با تجویز پزشک خود از دمیترون استفاده کنند. این دارو برای افراد کمتر از 4 سال توصیه نمی‌شود.
عوارض: عوارض قرص دمیترون شامل یبوست، اسهال، تب، سردرد، درد در ناحیه شکم و معده، سوزش، خارش، گیجی، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، احساس سرما، خستگی و ضعف غیرمعمول می‌باشد.

                                               

https://t.me/informationdrug

قرص ضد تهوع آنتی اسید

قرص ضد تهوع آنتی اسید دارای مواد معدنی مانند کلسیم کربنات، هیدروکسید و آلومینیم است. این دارو باعث خنثی کردن اسید معده می شود که در رفع تهوع موثر است. این دارو ممکن است عوارضی مانند یبوست نیز داشته باشد.

آنتاگونیست های گیرنده H2

این داروها اگر در دوز پایین مصرف شوند, می توانند با کنترل کردن برگشت محتویات معده به مری حالت تهوع و استفراغ را از بین ببرد.
عوارض : مصرف همزمان این داروها با سایمتیدین تداخل دارویی داشته و ممکن است سبب عوارض جانبی خطرناک و یا تاثیر چند برابر دارو و یا بی اثر شدن آنها شود.

فنوتیازین ها

یکی از رایج ترین انواع قرص ضد تهوع فنوتیازین ها هستند. این دارو قیمت مناسبی داشته و می توان از آن برای مدت طولانی نیز استفاده کرد. این دارو ممکن است در بعضی افراد باعث حساسیت های پوستی، خواب آلودگی و اختلال در کار کبد شوند.

آنتی هیستامین ها

آنتی هیستامین ها به صورت خفیف می توانند حالت تهوع و استفراغ را از بین ببرند. این دارو دارای عوارض زیادی مانند گیجی، خواب آلودگی، خشکی دهان و تاری دید می باشد. به همین خاطر مصرف زیاد این دارو و یا مصرف دوز بالای آن توصیه نمی شود.

هیدروکلراید مکلزین

هیدروکلراید مکلزین یک آنتی هیستامین است که در درمان تهوع، استفراغ و سرگیجه ناشی از حالت تهوع حرکتی موثر است.
عوارض: این دارو نباید توسط افراد مبتلا به بیماری های ریوی، گلوکوم، و یا کسانی که مشکل ادراری را به علت بزرگ شدن پروستات دارند، استفاده شود. مکلزین ممکن است موجب خواب آلودگی شود بنابراین نباید آن را با دیگر آرام بخش ها مانند الکل، داروهای تسکین دهنده، یا قرص های خواب آور استفاده کرد. با توجه به خواب آور بودن این دارو افرادی که از مکلزین استفاده می کنند باید از رانندگی کردن و یا کار با ماشین آلات خطرناک خودداری کنند. استفاده از مکلزین برای کودکان زیر ۱۲ سال و یا زنان باردار و شیرده توصیه نمی شود مگر این که توسط پزشک توصیه شود.

دیمن هیدرینات

دیمن هیدرینات نیز یک آنتی هیستامین است. استفاده از آن باید به حالت تهوع حرکتی محدود شود. این دارو می تواند موجب خواب آلودگی شود و باید از استفاده از آن در موقعیت های مشابه داروی مکلزین اجتناب شود. فرمولاسیون های مختلفی از دیمن هیدرینات در دسترس هستند. شکل مایع این دارو برای کودکان طراحی شده است. باید حدود یک ساعت قبل از سفر برای جلوگیری تهوع حرکتی از داروهای ضد تهوع مکلزین و دیمن هیدرینات استفاده شود.

قرص ضد تهوع امترول

امترول یک داروی خوراکی است که برای تسکین معده درد در زمان تهوع و استفراغی که توسط عفونت ویروسی یا باکتریایی یا پرخوری ایجاد می شود، طراحی شده است. امترول حاوی قند و اسید فسفریک است و برای افراد دیابتی مناسب نیست. شرکت سازنده این دارو توصیه کرده است که در یک روز بیش از ۵ بار نباید از این دارو استفاده کرد .
عوارض: به دلیل قند موجود در این دارو، بیماران دیابتی نباید از آن استفاده کنند . قبل از استفاده از این دارو برای زنان باردار و شیرده و کودکان خردسال با پزشک مشورت کنید.

بیسموت ساب سالی سیلات (پپتو بیسمول)

بیسموت ساب سالیسیلات در تسکین تهوع و استفراغ موثر می باشد. این دارو بطور مستقیم بر روی دیواره معده تاثیر می گذارد و عوارض جانبی جدی شناخته شده ای ندارد. بیسموت ساب سالیسیلات ممکن است رنگ مدفوع و زبان را تیره کند.
عوارض: زنان باردار و شیرده باید قبل از استفاده از بیسموت با پزشک خود مشورت کنند چرا که بخشی از مواد تشکیل دهنده فعال (سالیسیلات) آن فرمول شیمیایی شبیه به آسپرین دارد، که ممکن است به جنین و نوزاد آسیب برساند. بیمارانی که به آسپیرین آلرژی دارند و یا با مصرف سایر داروهای مشابه آن واکنش نشان می دهند، نباید بیسموت استفاده کنند. اگر از داروهای رقیق کننده خون (داروهای ضد انعقاد) استفاده می کنید، و یا به بیماری دیابت یا بیماری نقرس مبتلا هستید، این دارو را تحت نظر پزشک استفاده کنید زیرا افزایش سالیسیلات در بدن ممکن است به افزایش اثر ضد انعقادی کمک کند.

داروهای ضد تهوع بعد از شیمی درمانی

بیمارانی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند معمولا در ۲۴ ساعت اول دچار حالت تهوع و استفراغ حاد می شوند. در مواردی ممکن است فرد بعد از چند روز دچار حالت تهوع شود که به آن تاخیری می گویند. در این موارد معمولا پزشک با توجه به شرایط جسمی بیمار و مراحل درمانی یکی از انواع داروهایی که برای از بین بردن حالت تهوع بعد از شیمی درمانی به کار می روند را تجویز می کند. در ادامه به چندین مورد از این داروها و عوارض جانبی ناشی از مصرف آنها اشاره می کنیم.

کورتون ها

دگزامتازون از انواع قرص هایی است که در از بین بردن حالت تهوع و استفراغ موثر عمل می کند. این دارو برای رفع حالت تهوع بعد از شیمی درمانی تجویز می شود. گفتنی است که این دارو دارای عوارض جانبی خطرناکی می باشد به همین دلیل موارد تجویز آن نیز محدود است با این حال برای جلوگیری از حالت تهوع بعد از عمل جراحی این دارو برای بیمار تجویز می شود.

مهار کننده های رسپتور سرتونین

این داروها نیز در از بین بردن حالت تهوع و استفراغ بعد از شیمی درمانی موثر بوده و به عنوان درمان اصلی برای از بین بردن تهوع بعد از جراحی و رادیوتراپی نیز به شمار می رود. این داروها ممکن است سبب بروز عوارضی مانند ضعف و بی حالی، یبوست و سر درد شود.

بنزودیازپین

از دیگر قرص های ضد تهوع می توان به بنزودیازپین اشاره کرد. این دارو برای جلوگیری و یا درمان حالت تهوع و استفراغ بعد از شیمی درمانی به کار می رود. این دارو در دو نوع آلپرازولام و لورازپام وجود دارد.

نکته ای که در پایان باید به آن اشاره شود این است که با توجه به دلیل بروز حالت تهوع و استفراغ باید از قرص ضد تهوع مناسب استفاده کرد. در مواردی حالت تهوع ممکن است ناشی از مشکلات گوارشی باشد که درمان های به کار رفته در این شرایط با درمان های حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی یا اوایل بارداری متفاوت است. توصیه می شود که در صورت شدت گرفتن حالت تهوع حتما به یک مرکز اورژانس مراجعه تا با تشخیص صحیح درمان لازم صورت گیرد.

درمان خانگی برای رهایی سریع از جوش‌ها

 درمان خانگی برای رهایی سریع از جوش‌ها

بسیاری از مردم قبول دارند که استفاده از مواد شیمیایی خشن، شست‌وشوی طاقت‌فرسا و حتی لایه‌برداری‌ و لیزر کردن تحت‌ نظر پزشک واقعا پوست را حساس کرده و مشکل را تشدید می‌کند. بنابراین می‌توان برای جوش‌های دوره‌ای با دفعات ظهور محدود، از راه‌های درمانی فوق‌العاده متداولی که جوش‌ و آکنه را با سرعت و به راحتی از بین می‌برند استفاده کرد.

۱. هر چه سریع‌تر از یخ استفاده کنید


اولین درمان سریع جوش یخ است. برای جوشی که هنوز به طور کامل عفونی نشده است، استفاده از یخ به کاهش التهاب کمک می‌کند و غدد چربی را تشویق می‌کند منقبض شده و چربی اضافه و میکروب‌های درون آن را از آن بخش پوست بیرون برانند.

نحوه‌ی استفاده:

    یخ را در تکه ای پارچه گذاشته و روی بخشی که در حال جوش زدن است به مدت چند ثانیه نگه دارید.
    چند دقیقه فاصله بگذارید و مجدد مرحله‌ی قبل را تکرار کنید.

نکته: این کار را به دفعات دلخواه تکرار کنید، جوش در عرض یکی دو روز از بین می‌رود.

۲. عسل


حتما با خواص عسل آشنا هستید. عسل به عنوان ماده‌ای با خواص ضدعفونی‌کننده شناخته می‌شود و به از بین بردن عوامل میکروبی اطراف غدد چربی کمک می‌کند. وقتی میکروب‌ها کاهش پیدا می‌کنند سرعت بهبودی افزایش پیدا می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    یک اپلیکاتور پنبه‌ای استریل را در عسل طبیعی فرو ببرید و روی پوست بمالید و پوست را حداقل به مدت ۳۰ دقیقه به حال خود بگذارید و بعد از آن با آب گرم بشویید.

نکته: علاوه بر این می‌توانید با افزودن پودر دارچین به عسل ماده‌ی سفت‌تری به‌ دست بیاورید و آن را شب تا صبح در هنگام خواب روی جوش بگذارید.

۳. آبلیمو


راه معجزه‌آسای دیگر برای خلاصی از جوش استفاده از آبلیموی تازه گرفته شده است. آبلیمو به عنوان میکروب‌کش ارگانیسم‌های میکروسکوپی دخیل در ایجاد جوش را می‌کشد و علاوه بر این با خاصیت جمع‌کنندگی‌ای که دارد باعث می‌شود چربی‌های تجمع یافته بیرون رانده شوند. برای استفاده از لیمو چند راه دارید.

نحوه‌ی استفاده:

    پیش از خوابیدن از یک گوش‌پاک‌کن استریل پنبه‌ای استفاده کنید و آبلیمو را روی جوش بمالید.

نکته: برای جوش‌های جدی‌تر مخلوطی از پودر دارچین و آبلیمو درست کنید و شب قبل از خواب روی جوش بمالید و بگذارید تا صبح بماند. این کار به از بین رفتن سریع جوش کمک می‌کند، اما برای افرادی که پوست حساس دارند توصیه نمی‌شود.

۴. خمیردندان راه‌حل جوش‌های آب‌دار


خمیردندان برای درمان جوش فوق‌العاده است. اگر به عنوان روشی بعد از یخ گذاشتن استفاده شود سریع‌ترین اثر را دارد. لازم است که حتما از خمیردندان‌های سفید‌رنگ و غیرسفید‌کننده استفاده کنید. همچنین از انواع خمیردندان‌های ژل‌مانند استفاده نکنید.

نحوه‌ی استفاده:

    قبل از اینکه جوش روی صورت‌‌تان جا خوش کند کمی خمیردندان سفید را روی آن ناحیه بمالید و بگذارید حین خواب شبانه آنجا بماند.
    وقتی بیدار شدید با آب سرد آن را بشویید. در صورتی که قرار نیست خانه را ترک کنید می‌توانید این کار را در میانه‌ی روز دوباره تکرار کنید.
    برای اینکه این روش فایده‌ای داشته باشد خمیردندان حداقل باید ۳۰ دقیقه روی پوست بماند.

نکته: خمیردندان می‌تواند برای پوست ایجاد حساسیت کند، بنابراین مهم است که از این روش با احتیاط و به شیوه‌ی درست استفاده کنید.

۵. از بخور استفاده کنید



برای درمان سریع جوش بخور را فراموش نکنید. استفاده از بخور گرم به علت باز کردن منافذ پوستی و بیرون ریختن مواد زاید از آن، فواید فوق‌العاده‌ای برای پوست افرادی که از جوش رنج می‌برند به همراه دارد.

نحوه‌ی استفاده:

    یک ظرف بزرگ را با آب داغ پر کنید، سپس صورت خود را در نزدیکی دهانه‌ی ظرف قرار دهید به طوری که بخار آب به پوست‌تان برسد.
    به هیچ عنوان پوست‌تان را در تماس با آب داغ قرار ندهید، زیرا ممکن است منجر به سوختگی شود.

نکته: بخور را به مدت ۳۰ دقیقه ادامه دهید و سپس به پوست‌تان مرطوب‌کننده بمالید.

۶. روغن درخت‌ چای


روغن درخت چای درمان‌کننده‌ی حیرت‌انگیزی برای جوش‌های پوستی است. روغن درخت چای با خاصیت ضدباکتریایی به جنگ میکروب‌هایی می‌رود که مشکلات پوستی ایجاد می‌کنند و به دلیل خواص تسکین‌بخشی که دارد، قرمزی و وخامت جوش‌ها را کاهش می‌دهد. این روغن همچنین با خشک کردن جوش‌ها و کمودون‌های سرسفید آنها را بهبود می‌دهد.

نحوه‌ی استفاده:

    گلوله‌ی پنبه‌ای را در روغن درخت چای غوطه‌ور کنید و بر موضع جوش بمالید. بعد از گذشت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه پوست خود را بشویید.
    راه دیگر مخلوط کردن چند قطره از این روغن در یک قاشق ژل آلوئه‌ورا است. مخلوط به دست آمده را روی جوش‌ها و سایر نقاط مشکل‌دار پوست‌تان بمالید و بعد از ۲۰ دقیقه آن را بشویید.

نکته: اگر پوست شما حساس است نباید از روغن درخت چای استفاده کنید.

۷. سیر


سیر گیاهی است که به علت مزه‌ی عالی و فایده‌های پزشکی مورد توجه است. سیر دارای خواص اثبات شده‌ی قوی ضدباکتریایی، تقویت سلولی و ضدویروس است و به عوامل بیماری‌زای مسری حمله‌ می‌کند. سیر همچنین در تقویت قوای جسمی نقش دارد.

سیر خام در طب قدیمی هند، آیوروِدا، یکی از بهترین درمان‌ها برای جوش‌های رسیده برشمرده می‌شود و طبیبان آیورودا بر سر خواص سیر در درمان جای جوش‌ها و همچنین در جلوگیری از عود مجدد جوش قسم می‌خورند.

بدون در نظر گرفتن گزارش‌های طب آیورودا درباره‌ی سیر، به اندازه‌ای افراد مختلف به فواید خوردن سیر خام در پیشگیری و درمان جوش‌ صورت اشاره‌ کرده‌اند که می‌توان آن را درمانی عالی برشمرد. سیر این ماده‌ی ضدویروس، ضدقارچ و ضدسرطان برای درمان سریع جوش‌ها کارساز است. همچنین سولفور موجود در سیر به تسریع فرایند بهبودی جوش کمک می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    یک حبه سیر را دو نیم کنید.
    سیر را روی جوش بمالید و بعد از ۵ دقیقه با آب ولرم بشویید.
    این کار را چند بار در روز تکرار کنید.

نکته: خوردن روزانه‌ی یک حبه سیر خام به پاک‌سازی خون‌تان نیز کمک می‌کند. اما توجه کنید که در مصرف سیر خام زیاده‌روی نکنید تا معده‌ی شما اذیت نشود.

۸. جوش‌‌شیرین (بی‌کربنات سدیم)


جوش‌شیرین راه‌حل خانگی مفید دیگری برای درمان جوش است که با لایه‌برداری پوست و باز‌ کردن راه تخلیه‌ی چربی و سلول‌های مرده جوش‌ها را از بین ‌می‌برد. جوش‌شیرین کاربردهای فراوانی دارد. می‌توان از آن به عنوان ضدبو، به عنوان خمیردندان و در محلول‌های مختلف خانگی برای لایه‌برداری پوست استفاده کرد.

التهاب جوش زمانی که سلول‌های پوست و ارگانیسم‌های کوچک در کنار هم جمع می‌شوند و یک جوش متورم را ایجاد می‌کنند، شکل می‌گیرد. التهاب پوست علاوه بر اینکه توجه دیگران را به خود جلب می‌کند می‌تواند واقعا دردناک باشد.

بخشی از قدرت جوش‌شیرین در مراقبت از پوست به این دلیل است که قادر است به عنوان بخشی از درمان التهاب پوست و در یک برنامه‌ی درمانی به کار رود. مثلا از مواد معمولی موجود در آشپزخانه می‌توان برای درست کردن ماسک‌های قوام‌دار با پایه‌ی جوش‌شیرین استفاده کرد. ماسک‌های خانگیِ پوشاننده‌ی صورت که با جوش‌شیرین درست شوند می‌توانند به پیشگیری و درمان مشکلات پوستی کمک کنند.

نحوه‌ی استفاده:

    جوش‌شیرین را با مقداری آب و آبلیمو مخلوط کرده و یک خمیر باقوام درست کنید.
    پوست خود را به دقت بشویید و در حالی که نم‌دار است خمیر را در نواحی مشکل‌دار پوست بمالید، آنگاه چند دقیقه تا زمانی که خمیر روی پوست شما خشک شود صبر کنید.
    صورت‌ خود را با آب گرم بشویید.
    برای اینکه سریع‌تر نتیجه بگیرید این فرایند را دوبار در روز تکرار کنید.

نکته: هرگز جوش‌شیرین را بیشتر از چند دقیقه‌ی محدود روی پوست رها نکنید، زیرا ممکن است موجب خشکی و حساسیت شود.

۹. خیار


خیار سرشار از پتاسیم و ویتامین‌هایی چون ویتامین A ،C و E است. علاوه‌ بر این خیار دارای خواص خنک‌کنندگی و تسکین پوست است. در کشورهای خاورمیانه و آسیایی آب خیار برای خنک کردن بدن و پوست‌، درمانی متمایز به شمار می‌رود. آب خیار همچنین برای ترمیم پوست مفید است و به خصوص زمانی که روی پوست به کار رود در کاهش التهاب پوستی نقش دارد.

نحوه‌ی استفاده:

    خیار را خرد کنید روی آن آب بریزید و بگذارید به مدت ۶۰ دقیقه بماند. مواد داخل خیار مثل ویتامین A، پتاسیم و کلروفیل در آب منتشر می‌شوند.
    آب حاصل را صاف کنید و برای نوشیدن یا شستن صورت استفاده کنید.

نکته: می‌توانید با خیار ماسک صورت درست کنید. این ماسک را به مدت ۱۵ دقیقه روی صورت قرار دهید سپس با آب گرم بشویید. این کار به تمیزی آلودگی‌ها و باکتری‌ها از مجاری پوست کمک می‌کند.

۱۰. سرکه‌ سیب


وقتی می‌خواهید جوش‌های‌تان را درمان کنید، سرکه‌ سیب را به عنوان ماده‌ای قدرتمند به حساب آورید. چرا؟ زیرا ارگانیسم‌های کوچکی که تمام این مشکلات را پدید آورده‌اند با سرکه‌ی سیب نابود می‌شوند. سرکه‌ی سیب با خواص قلیایی خود، pH سطح پوست شما را به تعادل می‌رساند و در این شرایط باز هم رشد میکروب‌ها سخت‌تر می‌شود. نکته‌ی آخر اینکه سرکه‌ی سیب با خواص منقبض‌کننده‌ی خود مانند آبلیمو کمک می‌کند که چربی تجمع‌یافته در منافذ پوستی بیرون رانده شود. به یاد داشته باشید که با زیاده‌روی در استفاده از سرکه روی پوست، آن را بیش از اندازه خشک نکنید.

نحوه‌ی استفاده:

    صورت‌تان را با آب شسته و با حوله خشک کنید. یک پیمانه سرکه را با ۳ پیمانه آب مخلوط کنید، سپس گلوله‌ی پنبه‌ای را در آن فرو ببرید و مشخصا روی نقاطی از پوست که مشکل دارد بمالید.
    حداقل به مدت ۱۰ دقیقه پوست را به حال خود بگذارید، همچنین می‌توانید بگذارید سرکه یک شب تا صبح روی پوست‌تان بماند. هر روز چند مرتبه این کار را تکرار کنید.

نکته: پس از استفاده از این درمان از تونر پوست استفاده کنید. تونر یک پاک‌کننده‌ی رقیق پوست است که از مواد غیرالکلی ساخته می‌شود و به همین دلیل خشکی پوست ایجاد نمی‌کند.
حتما بخوانید: با این کار ۱۰ سال جوان‌تر شوید

۱۱. ماست

ماست غذایی دلپذیر است که به عنوان وعده‌ی صبحانه و همچنین میان‌وعده عالی است. ماست علاوه بر این اگر به صورت موضعی روی پوست استفاده شود فایده‌های شگفت‌آوری دارد. سالیان دراز است که به دلیل همین فواید عالی، برای بهبود پوست از آن استفاده می‌شود.

هنوز هم در هند از ماست به عنوان راهی عالی در درمان جوش و کاهش التهاب آن استفاده می‌شود. کلئوپاترای مصر باستان به حمام‌های روزانه‌ای با شیر ترشیده که به او پوستی درخشان و جوان می‌بخشیده است معروف است. شما هم می‌توانید برای از بین بردن جوش‌ها از ماست استفاده کنید.

نحوه‌ی استفاده:

    مقداری ماست را با آبلیمو مخلوط کنید و روی پوست‌تان بمالید. بعد از ۱۵ دقیقه صورت‌تان را بشویید.

نکته: باید از این مخلوط روزی دوبار استفاده کنید.

۱۲. آسپرین

آسپرین

آسپرین یک مسکن است و البته از آن برای تسکین جوش هم می‌توان استفاده کرد. اکثر ما معمولا قرص‌های تسکین سردرد را در خانه داریم.

نحوه‌ی استفاده:

    سر راست‌ترین راه برای استفاده از آسپرین در درمان جوش ساختن خمیری با یک سهم آسپرین و سه سهم آب است. زمانی که خمیر سفت شد آن را روی جوش‌ها بمالید. حدودا ۳۰ دقیقه بعد این خمیر خشک می‌شود و پایین می‌ریزد. بعد از آن می‌توانید صورت‌تان را بشویید.

نکته: روزی یک بار این درمان را انجام دهید.

۱۳. ژل آلوئه‌ ورا



آلوئه‌ورا نه تنها با کاهش التهاب پوست احساسی عالی به شما می‌دهد، آزردگی و قرمزی جوش را از بین برده و پوست‌تان را درخشان و صاف می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    ژل آلوئه‌ورا را به جوش‌ها بمالید و ۱۵ دقیقه بگذارید بماند.

نکته: بعد از ۱۵ دقیقه صورت‌تان را با آب گرم بشویید.

۱۴. روغن زیتون


روغن زیتون حاوی ویتامین، آنتی‌اکسیدان و آهن است. این روغن به دلیل خاصیت تسکین‌دهندگی پوست به ترمیم جای جوش کمک می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    برای از بین بردن جای جوش‌ها باید پیش از رفتن به رختخواب از روغن زیتون استفاده کنید.
    مقداری روغن زیتون بردارید و به صورت خود ماساژ دهید. بیش‌تر روی جای جوش‌ها تمرکز کنید.
    ماساژ روغن به پوست را به مدت چند دقیقه تا زمانی که حس کنید روغن جذب پوست شده ادامه دهید.
    پارچه یا حوله‌ای تمیز را در آب گرم فرو ببرید.
    حوله‌ی گرم را روی صورت‌تان بگذارید تا بخار به آن برسد.
    چربی باقی مانده را به آرامی و نه با سابیدن از روی پوست پاک کنید.

نکته: بعد از یکی دو دقیقه صورت‌تان را با آب معمولی بشویید.

جلوگیری از جوش صورت

جلوگیری از تشکیل جوش‌، راز کنترل آنست؛ علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد. گرچه اغلب آدم‌ها به غلط بر این باورند که جوش زدن با آلودگی سطح پوست یا مصرف غذاهای خاص مرتبط است اما، جوش زدن به ترکیبی از عوامل مرتبط است که برخی از کنترل ما خارجند؛ تعادل هورمونی و سرعت طبیعی سیستم تجدید پوست ما از آن جمله‌اند. با وجود اینکه به طور قطع جوش زدن تقصیر شما نیست اما در برابر جوش‌ها بی‌دفاع هم نیستید. شما برای کمک به بدن‌تان برای مقابله با جوش‌ها می‌توانید آنچه را که بدن برای قدرتمند و سالم بودن بدان نیاز دارد در اختیارش بگذارید.

اگر می‌خواهید پوست خوبی داشته باشید، این موارد ساده را رعایت کنید:

شست‌وشوی روزانه

روزی دو مرتبه با ملایمت صورت‌تان را بشویید تا چربی اضافه، باکتری‌ها و سلول‌های مرده را از سطح آن پاک کنید. فراموش نکنید که علت جوش، آلودگی پوست نیست و شست‌و‌شوی بیش از حد تنها منجر به خشک شدن پوست و تحریک آن برای تولید میزان بیشتر چربی می‌شود. هرگز بیش از حد این کار را تکرار نکنید. اگر روالی برای شست‌وشوی پوست‌تان به‌صورت روزانه، جواب داد همان را ادامه بدهید.
از سابیدن پوست با لایه‌بردارهای زبر بپرهیزید

لایه‌برداری پوست خوب است اما دقت کنید از لایه‌بردارهای خفیف که دانه‌های ریز و نرم دارند استفاده کنید. از مصرف محصولاتی که حاوی خرده‌های پوسته‌ی بادام یا زردآلو هستند خودداری کنید. این خرده‌ها می‌توانند پوست را تحریک کنند و حتی باعث خراش بشوند که به التهاب پوست دامن میزند

ز محصولات حاوی الکل استفاده نکنید

اگر از شیرپاک‌کن استفاده می‌کنید از محصولات با پایه‌ی الکل ایزوپروپیل یا سایر الکل‌های شوینده استفاده نکنید. الکل ماده‌ی قابض قدرتمندی است و لایه‌ی سطحی پوست را برمی‌دارد، این امر باعث تولید بیشتر چربی از غدد پوستی می‌شود. نتیجه‌ی این کار پوستی خشک و قرمز است و احتمالا جوش‌های بیشتری می‌زنید.
رژیم غذایی سالم و مصرف آب

با اینکه غذاها دلیل جوش زدن نیستند، رژیم غذایی سالم کمک می‌کند بدن آنچه را برای جنگیدن با جوش‌ها نیاز دارد در اختیار داشته باشد.

صبحانه را حذف نکنید: صبحانه نیرومحرکه‌ای برای فرایندهای متابولیسم بدن‌تان است و در طول روز به شما انرژی می‌دهد.

به طور کلی میوه‌های تازه را به سیب‌زمینی سرخ‌کرده ترجیح بدهید و رژیمی متعادل داشته باشید که از همه‌ی گروه‌های غذایی در آن استفاده شده باشد.

روزانه حداقل ۸ لیوان، و اگر ورزش می‌کنید یا در فصل گرما به سر می‌برید حتی بیشتر، آب بنوشید.
ورزش کنید

فواید ورزش بی‌شمار است، ورزش به گردش خون در بدن کمک می‌کند، به شما آرامش می‌دهد، استرس را کاهش می‌دهد و انرژی‌تان را بالا می‌برد. پوست شما هم از گردش خون بیشتر و اکسیژن‌رسانی بیشتری که در اثر فعالیت ورزشی ایجاد می‌شود سود می‌برد.

اما دقت کنید که حرارت و رطوبت نشسته روی پوست در اثر ورزش، مکان مناسبی برای پخش شدن باکتری‌ها فراهم می‌کند. بنابراین، پیش از ورزش آرایش‌تان را پاک کنید. اگر مستعد جوش بدن هستید برای ورزش لباس نخی گشاد به تن کنید. بعد از ورزش در اولین فرصت به حمام بروید.
جوش‌ها را فشار ندهید، دست‌کاری نکنید و نترکانید

فشار دادن یا درآوردن چرک جوش‌ها با ناخن، سوزن یا هر وسیله‌ی دیگر می‌تواند مسیر باکتری‌ها را به عمق بیشتری از پوست باز کند که موجب تشدید التهاب و عفونت خواهد شد. همچنین این کار به بافت اطراف پوست آسیب می‌زند و احتمال باقی ماندن جای جوش را افزایش می‌دهد. همچنین، تماس بیش از حد دست‌ها با پوست شامل مالیدن یا حتی تکیه زدن دست به چانه می‌تواند باکتری‌ها را به منافذ پوست وارد کند و احتمال جوش زدن را بالا ببرد.
حتما بخوانید: ۹ خوراکی سالم که باعث جوش زدن شما می‌شود
از پوست‌تان در برابر تابش آفتاب، محافظت کنید

هرروز، حتی روزهای ابری، از ضدآفتاب با spf حداقل ۱۵ استفاده کنید. گرچه حقیقت دارد که مجاورت اندک با نور آفتاب می‌تواند در آغاز برای آکنه مفید باشد اما گول نخورید زیرا این منافع کوتاه‌مدت هستند. تماس طولانی با نور آفتاب پوست‌تان را خشک می‌کند و باعث تولید بیشتر چربی پوست و تسریع ریزش سلول‌های مرده‌ی آن می‌شود. چربی بیشتر در کنار سلول‌های مرده‌ی پوستی زمینه‌ی مناسبی برای ایجاد جوش‌ها ایجاد می‌کند.
محصولات پیشنهادی: محافظت از پوست شما با محبوب‌ترین کرم‌های ضد آفتاب
استراحت

خواب خوب شبانه، به مدت حداقل ۷ تا ۸ ساعت، می‌تواند معجزه‌ای برای جوش‌هایتان باشد. می‌پرسید چطور؟ در پاسخ باید بگوییم بدنی که خوب استراحت‌ کرده منابع لازم را برای داشتن دستگاه ایمنی قوی در اختیار دارد. گرچه سیستم ایمنی قوی به کلی مانع جوش نمی‌شود، اما در مبارزه با عفونت جوش‌ها کمک می‌کند و جوش‌ها با سرعت بالاتری بهبود پیدا می‌کنند.
آرام باشید

زمانی که در تنش باشید، غده‌ی آدرنال، هورمون کورتیزول را روانه‌ی جریان خون‌تان می‌کند. این هورمون غدد چربی پوست را به ترشح بیشتر وا می‌دارد که می‌تواند به جوش زدن بینجامد. بسیار مهم است که روزانه زمانی را به استراحت اختصاص بدهید، مطالعه کنید، دوش بگیرید، مدیتیشن یا یوگا انجام بدهید یا هر کار دیگری که به شما احساس شادی و آرامش می‌دهد. برای داشتن بدنی سالم به‌طور کلی و همچنین داشتن پوستی زیبا و سالم، آرام بودن قدم اساسی است.

بهترین قرص برای کبد چرب چیست؟

برای درمان کبد چرب می‌توان از داروهایی همچون قرص لیورگل استفاده کرد. اختلالات گوارشی عوارض نسبتا کم این دارو است. علاوه بر مصرف قرص کبد چرب برخی گیاهان دارویی هم برای درمان کبد چرب موثر هستند.

 بیماری کبد چرب از بیماری‌های شایعی است که در اثر داشتن تغذیه ناسالم ایجاد می‌شود و اگر به موقع درمان نشود به بیماری‌های خطرناک دیگری همچون هپاتیت ب و سیروز کبدی تبدیل می‌شود. به طور کلی بی‌تحرکی، اضافه وزن و مصرف غذاهای اماده و باارزش غذایی کم می‌تواند در تشدید این بیماری موثر باشد. در ادامه به معرفی دارویی برای درمان کبد چرب و همچنین روش‌های گیاهی برای درمان این بیماری خواهیم پرداخت.
 

 

درمان کبد چرب با استفاده از گیاهان دارویی

کبد مهمترین کارخانه‌ شیمیایی بدن است. این عضو با تولید صفرا به هضم چربی‌ها کمک نموده و بسیاری از سموم را از روده‌ها دفع می‌کند. منظور از بیماری کبد چرب، رسوب چربی‌های خنثی به خصوص تری‌گلیسیرید بر روی کبد است. حدودا 10% الی 15% افراد جامعه ایران به عارضه کبد چرب مبتلا هستند. بروز کبد چرب در سنین خاصی از افراد رخ نمی‌دهد ولی بیشترین شیوع آن در 60_40 سالگی می‌باشد. این بیماری بدون علامت می‌باشد و پزشک در بررسی‌های آزمایشگاهی، سونوگرافی و یا سی‌تی‌اسکن که به علل دیگر انجام می‌شود به آن پی می‌برد. گرچه درمان اختصاصی برای کبد چرب وجود ندارد ولی با کنترل علل زمینه مانند کاهش وزن و چربی‌های خون و کنترل دیابت می‌توان از پیشرفت این بیماری جلوگیری کرد. درواقع با حذف چربی‌های مضری مانند انواع سس، خامه، بستی و... از برنامه غذایی‌تان می‌توانید گام مهمی در بهبودی بیماری خود بردارید.

برای درمان کبد علاوه بر داروهای موجود در این زمینه می‌توان از گیاهان دارویی هم بهره برد. در لینک زیر به معرفی برخی از گیاهان مفید به منظور درمان کبد چرب پرداخته‌ایم.

---

 درمان کبد چرب با گیاهان دارویی

---

 معرفی قرص کبد چرب

قرص لیورگل

 

 

 

 قرص لیورگل (Livergol) یکی از داروهای گیاهی برای نوسازی سلول‌ها و همچنین رفع مسمومیت‌های کبدی است که از عصاره گیاهی خارمریم تهیه شده است. این دارو از طریق تحریک سنتز پروتئین ریبوزومال باعث افزایش قدرت نوسازی سلول‌های کبدی شده لذا یک درمان کمکی کاملاً موثر برای مسمومیت‌های کبدی، هپاتیت‌ها، جلوگیری از پیشرفت سیروز کبدی و بخصوص کبد چرب خواهد بود. این دارو به صورت سه نوبت در روز و در هر نوبت یک قرص ۱۴۰ میلی‌گرمی و یا دو قرص ۷۰ میلی‌گرمی لیورگل همراه با آب میل می‌شود.

از عوارض قرص گیاهی لیورگل می‌توان به اختلالات گوارشی اشاره کرد. درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این قرص و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

---

آشنایی با موارد مصرف و عوارض قرص لیورگل

---

علاوه بر قرص گیاهی که در بالا معرفی شد مصرف یک روز درمیان 400 واحد ویتامین E و همچنین هفته‌ای 3 عدد قرص امگا 3 به روند درمان کبد چرب کمک می‌کند.

علائم زخم معده و راه‌های درمان آن

زخم معده عبارت است از یک زخمِ باز که در سطح داخلی معده و قسمت فوقانی روده‌ی کوچک ایجاد می‌شود. سوزش معده، یکی از شایع‌ترین علائم زخم معده است .

زخم معده شامل موارد زیر است:‌

    زخم‌هایی که درون معده ایجاد می‌شوند؛
    زخم‌های اثنی‌عشری که درون قسمت فوقانی روده‌ی کوچک ایجاد می‌شوند.

رایج‌ترین علت زخم‌‌ معده عفونتی است که از طریق باکتری هلیکوباکتر پیلوری (H.pylori) ایجاد می‌شود. علت دیگر آن مصرف طولانی‌مدت آسپرین و مُسکن‌های دیگری نظیر ایبوپروفن (Advil ،Motrin و غیره) و ناپروکسن سدیم (Aleve ،Anaprox و غیره) است. استرس و خوردن غذاهای تند به زخم معده منجر نمی‌شوند ولی می‌توانند علائم بیماری را تشدید کنند.
علائم زخم معده

    شکم‌درد همراه با سوزش؛
    احساس سیری، التهاب یا انقباض؛
    ناتوانی در هضم غذاهای چرب؛
    سوزش معده؛
    حالت تهوع.

همان‌طور که قبلا گفتیم رایج‌ترین علامت زخم معده سوزش معده است. اسید معده درد را بدتر می‌کند، همین‌طور معده‌ی خالی. با خوردن غذاهایی که اسید معده را کاهش می‌دهند یا با مصرف داروهای کاهش‌دهنده‌ی اسید معده، می‌توان درد ناشی از زخم معده را برطرف کرد، اما باید به یاد داشت که درد دوباره باز می‌گردد. این درد بین وعده‌های غذایی و شب‌ها شدت می‌گیرد.

تقریبا سه‌چهارم مبتلایان به زخم معده اصلا علائمی ندارند. در موادر نادر، علائم زخم معده شدید هستند، نظیر:

    استفراغ معمولی یا استفراغ خونی (که به‌ رنگ قرمز یا سیاه است)؛
    خون تیره در مدفوع، یا مدفوع سیاه یا قیری‌رنگ؛
    دشواری تنفس؛
    حالت تهوع و استفراغ؛
    کاهش وزن بی‌دلیل؛
    تغییر اشتها.

چه وقت باید به پزشک مراجعه کنید؟

اگر علائم حاد بالا را مشاهده کردید حتما باید نزد پزشک بروید. هم‌چنین اگر داروهای بدون نسخه‌ی آنتی‌اسید و کاهنده‌ی اسید معده دردتان را برای مدتی تسکین دادند ولی درد دوباره بازگشت، حتما به پزشک مراجعه کنید.

علل ایجاد زخم معده

زخم معده زمانی ایجاد می‌شود که اسید موجود در دستگاه گوارش، لایه‌ی درونی معده یا روده‌ی کوچک را از بین ببرد. اسید می‌تواند زخم باز دردناکی ایجاد کند که منجر به خون‌ریزی می‌شود.

دستگاه گوارش شما پوشیده از لایه‌ای مخاطی است که در حالت عادی از آن در برابر اسید محافظت می‌کند. اما اگر اسید معده افزایش یابد یا مخاط کاهش یابند، ممکن است به زخم معده دچار شوید. شایع‌ترین علل ایجاد زخم معده عبارت‌اند از:‌
۱. باکتری هلیکوباکتر پیلوری

این باکتری عمدتا در لایه‌ی مخاطی که بافت‌های معده و روده‌ی کوچک را پوشانده و از آنها محافظت می‌کند، یافت می‌شود. این باکتری مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند، اما می‌تواند موجب التهاب لایه‌ی درونی معده شود که درنهایت به زخم معده می‌انجامد.

دقیقا مشخص نیست که عفونت هلیکوباکتر پیلوری چگونه منتشر می‌شود. ممکن است از طریق تماس بدنی نزدیک مانند بوسیدن، از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شود. این باکتری می‌تواند از طریق آب و غذا هم وارد بدن شود.
۲. مصرف مداوم برخی مُسکن‌ها

مصرف آسپرین و نیز داروهای مُسکن بدون نسخه یا تجویزی که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDها) نامیده می‌شوند، می‌تواند لایه‌ی داخلی معده و روده‌ی کوچک را ملتهب کند و بسوزاند. این داروها شامل ایبوپروفین (Advil ،Motrin ib و غیره) و ناپروکسن سدیم (Aleve ،Anaprox و غیره) هستند. اما استامینوفن (Tylenol) جزء آن‌ها نیست.

زخم معده بیشتر در سالمندانی شایع است که از داروهای مُسکن به‌طور مداوم استفاده می‌کنند. هم‌چنین افرادی که این داروها را به‌خاطر آرتروز مصرف می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به زخم معده قرار دارند.
۳. بعضی از داروها

مصرف برخی داروهای دیگر همراه با NSAIDها نظیر استروئید، داروهای ضد انعقاد، آسپرین با دُز کم، داروهای ضد افسردگی (SSRIها)، آلندرونات (Fosamax) و ریسترونات (Actenol) می‌تواند خطر ابتلا به زخم معده را افزایش دهد.
حتما بخوانید: علائم معده درد عصبی و را‌ه‌های درمان آن
عوامل خطرزا

علاوه بر مصرف برخی داروها نظیر آسپرین، در موارد زیر نیز خطر ابتلا به زخم معده افزایش می‌یابد:

    مصرف سیگار: سیگار کشیدن خطر ابتلا به زخم معده را در افرادی که دارای عفونت باکتری H. pylori هستند، افزایش می‌دهد.
    مصرف الکل: الکل لایه‌ی مخاطی معده را ملتهب می‌کند و از بین می‌برد و میزان اسید معده را افزایش می‌دهد.
    استرس کنترل‌نشده.
    خوردن غذاهای پرادویه و تند.

این عوامل به‌تنهایی باعث ایجاد زخم معده نمی‌شوند اما می‌توانند زخم معده را شدیدتر کنند و درمان آن را دشوارتر سازند.
عوارض زخم معده

چنان‌چه زخم معده درمان نشود، موارد زیر اتفاق خواهد افتاد:‌

    خون‌ریزی داخلی: اگر خون‌ریزی خفیف باشد می‌تواند موجب ابتلا به کم خونی شود. چنان‌چه خون‌ر‌یزی شدید باشد لازم است بیمار بستری شود یا به او خون تزریق شود. خون‌ریزی شدید معده می‌تواند منجر به استفراغ‌ خونی یا سیاه، یا مدفوع خونی یا سیاه شود.
    عفونت: زخم معده می‌تواند حفره‌ای در دیواره‌ی معده یا روده‌ی کوچک ایجاد کند و خطر ابتلا به عفونت حاد در حفره‌ی شکمی (peritonitis) را بالا ببرد.
    انسداد مسیر بلع غذا: زخم معده می‌تواند منجر به ورم‌، التهاب یا زخم در مسیر ورود غذا به دستگاه گوارش و انسداد آن شود. انسداد مسیر بلع ممکن است باعث شود زود احساس سیری کنید، بالا بیاورید و وزن‌تان کاهش یابد.

تشخیص زخم معده

اندوسکوپی برای تشخیص زخم معده

پزشک برای اینکه زخم معده را در شما تشخیص دهد، ابتدا سابقه‌ی پزشکی‌تان را بررسی و شما را معاینه می‌کند. در فرایند تشخیص زخم معده، ممکن است آزمایش‌های زیر را انجام دهید:
۱. آزمایش‌ باکتری H.pylori

پزشک شما آزمایش‌هایی توصیه می‌کند تا مشخص شود این باکتری در بدن شما وجود دارد یا خیر. این کار با انجام آزمایش خون، مدفوع یا بازدم انجام می‌شود. آزمایش بازدم از همه دقیق‌تر است. آزمایش‌ خون معمولا دقیق نیست و در حالت عادی انجام نمی‌شود.

در آزمایش بازدم، شما غذا یا نوشیدنی حاوی کربن رادیواکتیو میل می‌کنید. باکتری H.pylori این مواد را در معده‌ی شما تجزیه می‌کند. سپس، داخل یک کیسه فوت می‌کنید و در کیسه را می‌بندند. اگر در بدن شما باکتری H.pylori وجود داشته باشد، در نمونه‌ی بازدم شما کربن رادیواکتیو به‌شکل مونواکسید کربن ظاهر خواهد شد.

اگر قبل از انجام آزمایش تشخیص باکتری، آنتی‌اسید مصرف کرده‌اید، حتما این مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید. بسته به نوع آزمایش، شاید لازم باشد برای مدتی مصرف دارو را قطع کنید، چرا که آنتی‌اسیدها می‌توانند در نتیجه‌ی آزمایش اختلال ایجاد کنند و نتیجه‌ نادرست به‌دست آید.
۲. آندوسکوپی

گاهی پزشک قسمت فوقانی دستگاه گوارش شما را با یک وسیله معاینه کند. به این کار آندوسکوپی می‌گویند. در این روش پزشک یک لوله‌ی توخالی مجهز به یک ذره‌بین (آندوسکوپ) را از طریق گلو به مری، معده و روده‌ی کوچک می‌فرستد. در فرایند آندوسکوپی پزشک به دنبال زخم‌ها می‌گردد.

اگر پزشک در شما زخم معده تشخیص داد، از بافت معده‌تان نمونه‌برداری می‌شود تا در آزمایشگاه آن را بررسی کنند. در این روش هم‌چنین می‌توان تشخیص داد که باکتری H.pylori در لایه‌ی درونی معده وجود دارد یا خیر.

چنان‌چه سالمند باشید، علائم خون‌ریزی داشته باشید، به‌تازگی وزن کم کرده باشید یا در خوردن و بلع غذا مشکل داشته‌ باشید، پزشک شما احتمالا آندوسکوپی را توصیه خواهد کرد. اگر با آندوسکوپی در معده‌تان زخمی مشاهده شد، پس از درمان یک آندوسکوپی دیگر انجام می‌شود تا حتی در صورت بهبود علائم، از بهبود زخم معده کاملا اطمینان حاصل شود.

۳. عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس از قسمت فوقانی معده و روده

نصویر اشعه ایکس از معده

طی یک سری عکس‌برداری‌ از قسمت فوقانی دستگاه گوارش که گاه «بلع باریوم» نیز نامیده می‌شود، تصاویری از مری، معده و روده‌ی کوچک گرفته می‌‌شود. برای عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس، ابتدا مایعی سفید‌رنگ می‌نوشید که حاوی باریوم است. این مایع دستگاه گوارش شما را پر می‌کند و زخم معده را بیشتر قابل رؤیت می‌کند.
حتما بخوانید: همه چیز درباره سرطان معده؛ علائم، روش‌های تشخیص و درمان آن
درمان

درمان زخم معده بسته به علت آن متفاوت است. معمولا در طی درمان، اگر باکتری H.pylori وجود داشته باشد، باید آن را از بین برد و در صورت امکان مصرف آسپرین و مُسکن‌های مشابه آن را کاهش داد یا قطع کرد و با دارو‌های دیگر علائم زخم معده را بهبود بخشید.

داروهایی که برای زخم معده تجویز و مصرف می‌شوند عبارت‌اند از

۱. داروهای آنتی‌بیوتیک برای کشتن باکتری H.pylori

اگر باکتری H.pylori در دستگاه گوارش شما پیدا شود، پزشک ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها را برای از بین بردن آن توصیه خواهد کرد. این آنتی‌بیوتیک‌ها عبارت‌اند از: آموکسی‌سیلین (Amoxil)، کلاریترومایسین (Biaxin)، مترونیدازول (Flagyl)، تینیدازول (Tindamax)، تتراسیکلین (Tetracycline HCL) و لووفلوکساسین (Levaquin).

مدت زمان مصرف این آنتی‌بیوتیک‌ها برحسب محل زندگی شما و مقاومت بدن‌تان به آنتی‌بیوتیک متفاوت است. شما احتمالا به مدت دو هفته باید آنتی‌بیوتیک بخورید و داروهای دیگر را نیز مصرف کنید تا اسید معده‌تان کاهش یابد. داروهایی که با آنتی‌بیوتیک مصرف خواهید کرد، بازدارنده‌ی پروتون پمپ (proton pump inhibitor) و شاید Pepto-Bismol خواهند بود.
۲. داروهایی که مانع تولید اسید و تسریع درمان زخم معده می‌شوند

بازدارنده‌های پروتون پمپ (PPIها) با غیرفعال کردن قسمت‌هایی از سلول‌ که اسید تولید می‌کنند، اسید معده را کاهش می‌دهند. این داروها هم شامل داروهای بدون نسخه هستند هم داروهایی که تنها با نسخه‌ی پزشک تهیه می‌شوند. از میان این داروها می‌توان به این موارد اشاره کرد: اومپرازول (Prilosec)، لانسوپرازول (Prevacid)، رابپرازول (Aciphex)، اسومپرازول (Nexium) و پانتوپرازول (Protonix).

مصرف طولانی‌مدت بازدارنده‌های پروتون پمپ به‌خصوص با دُز زیاد، خطر شکستگی لگن، مچ و ستون فقرات را بالا می‌برد. از پزشک خود بپرسید که آیا مصرف مکمل‌های کلسیم می‌تواند این خطرها را کاهش دهد یا خیر.
۳. داروهایی برای کاهش تولید اسید

داروهایی برای زخم معده

داروهایی که تولید اسید را متوقف می‌کنند و مسدودکننده‌های هیستامین (H-2) نیز نامیده می‌شوند، میزان اسید معده‌ دستگاه گوارش شما را کاهش می‌دهند و بدین‌ترتیب زخم معده را بهبود می‌بخشند و روند درمان آن را سریع می‌کنند.

این داروها که هم بدون نسخه هم با نسخه قابل تهیه هستند، شامل رانیتیدین (Zantac)، فاموتیدین (Pepcid)، سیمتیدین (Tagamet HB) و نیزاتیدین (Axil AR) هستند.
۴. داروهایی که اسید معده را خنثی می‌کنند

پزشک شما ممکن است در رژیم دارویی‌تان داروهایی را برای خنثی کردن اسید معده بگنجاند. این داروها اسید معده را خنثی می‌کنند و سریعا می‌توانند درد معده را نیز برطرف کنند. بسته به مواد اصلی به کار رفته در این نوع دارو باید دانست اسهال یا یبوست از عوارض جانبی مصرف این داروهاست.
۵. داروهایی که از لایه‌ی داخلی معده و روده‌ی کوچک محافظت می‌کنند

در برخی موارد پزشک ممکن است داروهایی‌ها تجویز کند که به محافظت از بافت‌ لایه‌ی داخلی معده و روده‌ی کوچک کمک کند.

از میان این داروها می‌توان به سوکرالفات (Cerafate) و میسوپروستل (Cytotec) اشاره کرد.

زخم معده‌ در بسیاری موارد به‌خوبی درمان می‌شود. اگر علائم آن شدید و حاد باشند یا بعد از درمان باز هم علائم به‌قوت خود باقی باشند، ممکن است پزشک آندوسکوپی مجدد تجویز کند تا سایر عللی را که موجب این علائم می‌شوند، پیدا کند.
زخم معده‌هایی که خوب نمی‌شوند

زخم‌ معده‌هایی که خوب نمی‌شوند اغلب زخم‌های ارتجاعی نامیده می‌شوند. دلایل بسیاری برای عدم بهبود زخم معده وجود دارد، ازجمله:‌

    مصرف نکردن داروها مطابق دستور پزشک؛
    برخی از انواع باکتری H.pylori که در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم هستند؛
    مصرف مداوم تنباکو؛
    مصرف مداوم مُسکن‌ها ازجمله آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسین سدیم (Aleve ،Anaprox و غیره) که خطر ابتلا به زخم معده را بالا می‌برند.

در موارد نادر، زخم معده می‌تواند بر اثر موارد زیر به وجود آید:‌

    تولید بیش از حد اسید معده، که اغلب در سندروم زولینگر–الیسون مشاهده می‌شود؛
    عفونتی غیر از باکتری H.pylori؛
    سرطان معده؛
    سایر یبماری‌ها که منجر به بروز زخم‌هایی در معده و روده‌ی کوچک می‌شوند که شبیه زخم معده هستند، مانند بیماری کرون .

درمان زخم معده معمولا علاوه بر مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مختلف، مستلزم از بین بردن عواملی است که ممکن است در روند درمان تداخل کنند.

اگر بر اثر زخم معده دچار مشکلی حاد نظیر خون‌ریزی شدید یا پرفوراسیون (سوراخ‌شدگی معده) شدید، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. هرچند امروزه به دلیل وجود داروهای مؤثر فراوان کمتر از گذشته به جراحی نیاز می‌شود.

20 اشتباه بزرگ که مانع کاهش وزن تان می شود

20 اشتباه بزرگ که مانع کاهش وزن تان می شود
بسیارند کسانی که از اضافه وزن رنج می برند و به دنبال راهی برای کم کردن وزن خود هستند اما اکثر این افراد پس از انتخاب رژیم غذایی به نتیجه مطلوب که فکرش را کرده بودند نمی رسند ، این موضوع باعث می شود که با نا امیدی رژیم غذایی خود را رها کنند.

من که ورزش می کنم، من که رژیم می گیرم، من که همیشه نیمی از غذایم را نمی خورم، پس چرا لاغر نمی شوم؟ در حقیقت اینها سؤالاتی است که تقریبا همه افرادی که برای کاهش وزن تلاش می کنند، از خود می پرسند. حقیقت این است که هیچ مشکلی بی دلیل نیست و حتما این افراد مرتکب اشتباهایی می شوند که از آن بی اطلاع هستند.

1 - خوردن کورن فلکس در وعده صبحانه
خوردن کورن فلکس (غذایی که از غلات تهیه شده و با شیر مصرف می شود) در صبح باعث می شود شما قبل از رسیدن به وعده ناهار احساس گرسنگی کرده و در مجموع غذای بیشتری در روز بخورید. در عوض افرادی که در وعده صبحانه، تخم مرغ می خورند هیچگاه به این مشکل برنمی خورند زیرا پروتئین موجود در صبحانه تا ساعت ها احساس سیری را برای آنها به ارمغان می آورد.

2 - خوردن نان و برنج سفید
سال ها بود که ادعا می شد مصرف کربوهیدرات های تصفیه شده مانند نان سفید یا برنج سفید می تواند باعث افزایش وزن به خصوص در قسمت های میانی بدن شود. برای بررسی صحت این موضوع، دانشمندان رژیم غذایی با کالری کاملا یکسان را به ۲ گروه از انسان ها دادند و متوجه شدند افرادی که برنج سفید یا نان سفید بیشتری در رژیم غذایی خود دارند در هر سال ۱۰ میلی متر دور شکمشان بیشتر از گروه دیگر افزایش پیدا می کند.

3 - زیاده روی در خوردن آبمیوه
آبمیوه و دیگر نوشیدنی های شیرین نسبت به غذاهای جامد اثرات بیشتری بر اضافه وزن انسان ها دارند. اگر شما فقط یک نوشیدنی شیرین را در طول روز از رژیم غذایی خود حذف کنید، بعد از ۶ ماه نیم کیلو گرم از وزن بدنتان کاسته می شود. هر چه کاهش نوشیدنی های شیرین بیشتر باشد، به همان اندازه نتیجه بهتر خواهد بود.

4 - خوردن شیر با چای
سال گذشته، دانشمندان هندی متوجه شدند چای ترکیباتی مانند theaflavins و thearubigins دارد که باعث کاهش جذب چربی در شکم و کم شدن میزان کلسترول خون می شود. ولی پروتئین های موجود در شیر این اثر را کاملا خنثی می کند، پس بهتر است هیچگاه شیر خود را با چای ترکیب نکنید.

 

5 - نخواندن برچسب های غذایی
بررسی ها نشان می دهد، افرادی که از روی عادت برچسب های غذایی را می خوانند و ورزش می کنند، وزن بیشتری در مقایسه با دیگران از دست می دهند. نکته عجیب این است که خواندن برچسب های غذایی به تنهایی و بدون ورزش کردن هم می تواند باعث کاهش وزن شود. به اعتقاد دانشمندان این کار سبب می شود فرد درک بیشتری از کالری هایی که هنگام غذا خوردن وارد بدن می شود پیدا کرده و به طور ناخودآگاه غذایش را کم کند.

6 - اضافه نکردن ادویه به غذا
اضافه کردن فلفل تند به وعده های غذایی می تواند سرعت سوزاندن کالری ها را بیشتر کند. علاوه بر آن فلفل اشتهای انسان را برای خوردن غذاهای چرب، شور و شیرین کاهش می دهد.

7 - نخوردن ماست
نتایج یک تحقیق در نشریه بین المللی چاقی نشان داده، افراد بزرگسالی که هر روز ۳ مرتبه ماست می خورند، ۲۲درصد بیشتر از دیگران وزن خود را از دست داده و زمان بیشتری هم این کاهش وزن را حفظ کرده اند. علاقه مندان به مصرف ماست ۸۱ درصد چربی بیشتری را هم در ناحیه شکم آب کرده اند. به نظر می رسد چربی و پروتئین موجود در این محصول لبنی نقش زیادی در سوزاندن چربی دارد.

8 - معاشرت با دوستان چاق
اگر دوست شما در حال افزایش وزن است، به احتمال زیاد شما هم در معرض چاق شدن خواهید بود. به گفته محققان دانشگاه هاروارد اگر فردی ۴ دوست چاق داشته باشد احتمالا ۲ برابر بیشتر از فردی که دوست چاق ندارد در آینده نه چندان دور افزایش وزن را تجربه خواهد کرد. به طور کلی انسان ها علاقه دارند رفتارهای یکدیگر را تقلید کنند و خوردن غذا هم بخشی از این رفتارهاست.

9 - خواندن کتاب ها و مجلات آشپزی
کشف جدید روانشناسان دانشگاه ساوث کالیفرنیا یکی دیگر از عوامل عجیب چاقی را آشکار کرد و آن چیزی نیست جز خواندن کتاب ها و مجلات آشپزی. نگاه کردن به تصاویر غذاهای چرب و پرکالری موجود در این مجلات باعث تحریک قسمت های کنترل اشتها در مغز شده و علاقه ما به خوردن غذاهای شیرین و خوشمزه را افزایش می دهد. خواندن دستورالعمل های پخت غذا هم به شدت مغز را تحریک کرده و شما را علاقه مند به خوردن غذا می کند.

10 -  نجویدن غذا به اندازه کافی
هر قدر غذا زمان بیشتری در دهان بماند، به همان اندازه زبان سیگنال های بیشتری را به مغز می فرستد و او را به ترشح مایعات گوارشی تحریک می کند. جویدن بیشتر غذا سریع تر احساس سیری را به انسان ها داده و میزان ورود به بدن را محدود می کند.

11 - غذا خوردن در بشقابی با رنگ اشتباه
یکی از عجیب ترین یافته های دانشمندان در هفته های گذشته، تاثیر رنگ بشقاب روی میزان غذا خوردن انسان هاست. بر این اساس زمانی که رنگ بشقاب با رنگ غذای داخل آن شباهت داشته باشد به طور ناخودآگاه میزان غذا خوردن مردم بیشتر می شود. بر عکس اگر شما غذایی مانند اسپاگتی قرمز رنگ را در بشقاب سبز بخورید، حجم غذا بیشتر نشان داده شده و شما زودتر دست از غذا خوردن می کشید.

12 - نداشتن خواب به اندازه کافی
محققان به این نتیجه رسیده اند که نداشتن خواب کافی ژن های بدن را تشویق به افزایش وزن می کند. خواب بیشتر از ۹ ساعت هم همین اثر را روی بدن دارد و احتمال چاقی را بیشتر می کند.

13 - رژیم گرفتن به تنهایی
اگر شما تصمیم به کاهش وزن دارید، بهتر است حتما برای خود یک هم تیمی پیدا کرده و با او به رقابت بپردازید. همان طور که چاقی می تواند مانند بیماری های ساری منتشر شود، تلاش برای کاهش وزن به صورت گروهی هم تاثیر بسیار زیادی در افزایش انگیزه و پایبندی به رژیم های غذایی دارد. چندی پیش محققان متوجه شدند، افرادی که برای کاهش وزن در کلاس های گروهی مخصوص این کار شرکت می کنند، دو برابر بیشتر از اشخاصی که به تنهایی این کار را انجام می دهند نتیجه می گیرند.

14 - گفتن جمله من نمی توانم!
زمانی که به شما یک تکه کیک تعارف می شود، به جای گفتن جمله «من نمی توانم» بگویید «من نمی خواهم!» دکتر «ونسا پاتریک» از دانشگاه «بوفالو» با انجام تحقیقات عجیبی مدعی شده است، زمانی که شما می گویید: «من نمی توانم» به بدن خود پیام می دهید که دچار کمبود غذا هستید و خود را برای خوردن وسوسه می کنید. اما وقتی می گویید: «من نمی خواهم» و از موضع قدرت با احساس گرسنگی برخورد کرده و توانایی بیشتری برای نخوردن پیدا می کنید.

15 -  غذا خوردن در برابر تلویزیون
محققان دانشگاه «بیرمنگام» ادعا کردند، اگر تمرکز شما بر سر میز غذا روی خوردن تان نباشد، بیش از مواقع دیگر کالری وارد بدنتان خواهید کرد. بسیاری از مردمی که هنگام تماشای تلویزیون غذا می خورند، مقدار زیادی مواد غذایی وارد بدن خود می کنند و حتی نمی توانند به یاد بیاورند که چه خورده اند.

16 - استرس داشتن
استرس، بدن را تشویق به انباشته کردن چربی در اطراف شکم می کند که دلیل اصلی آن هم ترشح هورمون «کورتیزول» در رگ های خونی است. این هورمون نه تنها چربی ها را تشویق به جمع شدن در میانه بدن می کند بلکه نقش مهمی هم در بزرگ تر شدن سلول های چربی دارد.

17 - داشتن تنوع غذایی
نداشتن تنوع غذایی و خوردن غذاهای یکنواخت، کلید موفقیت در کاهش وزن به حساب می آید. به گفته محققان ایالات متحده در مجله تغذیه، زنانی که یک غذا را هر روز پشت سر هم می خورند به مرور زمان اشتهایشان کمتر شده و لاغر می شوند.

18 - گوش دادن به موسیشقی حین غذا خوردن
محققان دانشگاه جورجیا استیت معتقدند، این کار میزان غذا خوردن شما را بیشتر می کند. حداقل اگر تمایل دارید هنگام صرف ناهار یا شام فضای اتاقتان ساکت نباشد، سعی کنید از موسیقی های بسیار ملایم استفاده کنید. هرقدر ریتم موسیقی سر میز غذا سریع تر باشد به همان اندازه میزان و سرعت غذا خوردن هم افزایش پیدا می کند.

19 - تنها ورزش کردن
زمانی که شما به تنهایی ورزش می کنید با احتمال بیشتری آن را رها می کنید یا حرکات خود را به درستی انجام نمی دهید. اما در عوض ورزش گروهی باعث ترشح مقدار زیادی از هورمون های شاد کننده در مغز شده و تعهد شما را به انجام کامل حرکات ورزشی بیشتر می کند. ورزش گروهی هم چنین توانایی تحمل فشار و درد تمرین را بیشتر کرده و باعث تقویت انگیزه می شود.

20 - ترکیب نکردن حرکات ورزشی
برای آنکه تناسب اندام داشته باشید، باید ورزش هایی مانند دوچرخه سواری، دویدن، کار با وزنه ها، ورزش های استقامتی و پیلاتس را با هم ترکیب کنید.

قرص لوراتادین برای چیست؟

قرص لوراتادین برای چیست؟

 لوراتادین یک داروی ضد حساسیت است و به شما تاکید می کنیم فقط در مواردی که پزشک برای شما تجویز کرده از آن استفاده کنید . قرص لوراتادین دارویی آنتی هیستامین فاقد اثرات خواب آور می باشد که در درمان یا کاهش نشانه های حالات آلرژیک استفاده می گردد.

این نکته را یادآوری میکنیم که قبل از مصرف قرص لوراتادین در موارد ذیل با پزشک خود مشورت نمایید. درصورت ابتلا به هرنوع بیماری به خصوص نارسایی های کبدی، بزرگی پروستات، گلوکوم، سابقه آریتمی قلبی و کاهش پتاسیم خون. سابقه حساسیت به لوراتادین یا داروهای دیگر، همچنین حساسیت به مواد دیگر از قبیل غذاها و رنگها . در صورت مصرف هر نوع داروی دیگر. درصورت بارداری و شیردهی. مجله سلامت قرص لوراتادین قرص ضد حساسیت قوی اطلاعات دارویی اسامی داروها و کاربرد آنها آنتی هیستامین Loratadine لوراتادین را باید خورد دسترسى به قرص لوراتادین به عنوان یک قرص ضد آلرژی و ضد حساسیت آسان است ، چرا که بدون نیاز به نسخه پزشک به راحتى به دست بیماران مى رسد. این قرص معمولاً در بسته هاى ۲۰تایى عرضه مى شود. لوراتادین به راحتى از طریق لوله هاى گوارش جذب خون مى شود و بین یک تا سه ساعت پس از مصرف اثر درمانى اش شروع مى شود و معمولاً اوج خاصیت درمانى لوراتادین حدود ۸ تا ۱۲ ساعت پس از مصرف آن است که بیمار به طور واضح اثرات بهبودى را در خود احساس مى کند. •

لوراتادین نخورید افرادى هستند که بر حسب شرایط ویژه شان مجاز نیستند قرص لوراتادین استفاده کنند.

زنان باردار: خانم هاى باردار باید حواسشان باشد که تنها لوراتادین نیست که برایشان ممنوعیت دارد بلکه هر ترکیبى که لفظ دارو را مى توان روى آنها نهاد برایشان خطر دارد و باید با احتیاط مصرف شود. در هر صورت خانم هاى باردار باید حتماً این دارو را با تجویز و مشورت پزشک مصرف کنند. مادران شیرده: لوراتادین به دلیل ساختمان شیمیایى اش به داخل پستان ترشح و وارد ترکیب شیر مى شود. از این رو به مادران شیرده توصیه مى شود لوراتادین را حتى المقدور مصرف نکنند و در صورت داشتن یک بیمارى خاص در صورتى مجاز هستند لوراتادین مصرف کنند که حتماً زیر نظر پزشک متخصص باشند. عوارص جانبی قرص لوراتادین قرص لوراتادین هم مانند سایر داروهای شیمیایی عوارض جانبی مخصوص به خود را دارد . اگر چه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود ولیکن در صورت بروز عوارضی مانند تب، گلودرد، خون ریزی با خون مردگی غیرعادی و ضعف یا خستگی غیرعادی بلافاصله با پزشک تماس بگیرد سایر عوارض جانبی به مرور زمان و تطبیق بدن با دارو از بین می رود به هرحال در صورت ادامه عوارضی نظیر تاری دید با هر گونه تغییر در بینایی، گیجی، کندی شدن ضربان قلب، افزایش حساسیت به نور آفتاب، کهیر، عصبانیت و هیجان غیر عادی پزشک خود را مطلع نمائید. مصرف در بارداری و شیردهی: مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی مجاز نمی باشد مگر در موارد اضطراری و تشخیص پزشک متخصص. هشدار: – هر چند این دارو بر خلاف سایر داروهای آنتی هیستامین ایجاد خواب آلودگی نمی نماید با این وجود از عکس العمل بدن خود نسبت به این دارو پیش از کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند اطمینان حاصل نمائید. – در صورت مصرف همزمان سایر داروهای سیستم عصبی و یا فرآورده های حاوی الکل پزشک را مطلع نمائید. – قبل از انجام هر گونه آزمون پوستی پزشک را از مصرف این دارو مطلع نمائید. مقدار و نحوه مصرف قرص لوراتادین مقدار مصرف قرص لوراتادین در بزرگسالان و کودکان بزرگتر از ۶ سال ۱۰ میلی گرم روزانه می باشد. در صورت عدم وجود نارسائی کبدی و کلیوی در بزرگسالان و کودکان بزرگتر از ۶ سال ۱۰ میلی گرم جهت شروع درمان و در صورت نیاز به صورت متناوب تکرار می گردد. مسمومیت: در صورت مصرف اتفاقی دارو بیش از مقادیر توصیه شده با پزشک متخصص تماس گرفته و یا بیمار را به بخش مسمومین منتقل نمائید. شرایط نگهداری قرص لوراتادین به گزارش آسان طب ، قرص لوراتادین باید در دمای زیر ۳۰ درجه سانتیگراد، دور از نور و رطوبت و دور از دسترس اطفال نگهداری شود. قرص لوراتادین را در دستشویی، نزدیک ظرفشویی و دیگر مکانهای مرطوب نگذارید، زیرا حرارت و رطوبت می تواند باعث تجزیه دارو شود. داروهای تاریخ مصرف گذشته یا داروهایی را که دیگر نیاز ندارید، نگهداری نکنید.

جزییات بیشتر : قرص لوراتادین برای چیست؟ موارد مصرف و و عوارض Loratadine

سیدرال

شرکت فارمانوترا ایتالیا برای اولین بار در دنیا اقدام به ارائه محصول نوآورانه خود به نام «سیدرال» به بازار کرده است. آهن موجود در محصولات سیدرال دارای قابلیت جذب بسیار بالا و کمترین عارضه گوارشی می باشد فناوری لیپوزومال فرآیندی است که طی آن آهن توسط غشای فسفولیپیدی پوشانده می‌شود و چون جنس این غشا  به جنس دیواره سلول‌های بدن شباهت دارد آهن درون ساختار لیپوزومال به راحتی، از طریق سلول‌های دیواره روده جذب می‌شود. مکمل آهن سیدرال به علت قرارگیری در ساختار لیپوزوم و عدم تماس مولکول آهن با دستگاه گوارش، فاقد عوارض گوارشی مانند یبوست، تهوع، دل درد می‌باشد. سیدرال (مکمل آهن به فرم لیپوزومال) دارای جذب بسیار بالا و همچنین شکل‌های دارویی متنوع (کپسول، ساشه و قطره) برای افراد با نیازهای مختلف آهن می‌باشد و همچنین به دلیل نداشتن گلوتن برای افراد مبتلا به سلیاک مناسب است.
سیدرال فولیکو (به شکل ساشه)دارای گرانول‌های حل‌شونده در دهان و طعم بسیار مطلوب و مناسب برای افزایش ذخایر آهن در:
· خانم‌های باردار
· خانم‌های شیرده
· خانم‌هایی که در سنین باروری قرار دارند

سیدرال فورت (کپسول) مناسب برای درمان آنمی‌های ناشی از :
· بیماری‌های مزمن کلیوی
· سرطان‌های تحت درمان با شیمی درمانی یا رادیوتراپی
· مشکلات گوارشی معده و روده/ خونریزی‌های شدید، مانند بیماری‌های التهابی دستگاه گوارش

سیدرال کلاسیک (کپسول) مناسب برای استفاده در طولانی مدت در پیشگیری و درمان  کم‌خونی‌های فقر آهن با علل مختلف.
مانند خونریزی‌های دوران قاعدگی و هم چنین در موارد کمبود آهن ناشی از اهدای خون، زخم و یا تزریق

سیدرال گوچه ( قطره خوراکی) مورد استفاده در افزایش نیاز کودک به مکمل آهن از جمله:
· کم‌خونی فقر آهن (به‌ویژه ناشی از اختلال جذب آهن)
· کاهش دریافت آهن از طریق تغذیه
سیدارال گوچه دارای طعم بسیار مطلوب برای کودک شما می‌باشد. هم چنین به علت ساختار لیپوزومال آهن درون سیدرال دندان‌های کودک را سیاه نخواهد کرد.

راهنمای مصرف مولتی ویتامین

مصرف مولتی ویتامین یا عدم مصرف آن سوالی است که امروزه ذهن بسیاری از افراد را در نقاط مختلف دنیا به خود معطوف ساخته است. مولتی ویتامین‌ها داروهایی حاوی انواع ویتامین ها و مینرال‌های مورد نیاز بدن هستند که بسیاری از کمبودهای ویتامینی بدن شما را جبران می کنند. برخی تحقیقات حاکی ار آن است که افرادی که در رژیم غذایی خود مقادیر زیادی از برخی ویتامین‌ها از جمله ویتامین E ، ویتامین C ، بتاکاروتین و لیکوپن را می‌گنجانند، ریسک ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها از جمله ناراحتی‌های قلبی و سرطان را در بدن خود کاهش می‌دهند.

از طرفی بر اساس نتایج دو تحقیق گسترده ای که در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ انجام شده است مصرف مولتی ویتامین برای جلوگیری از بیماری ها تایید و یا رد نشده است. در واقع مصرف مولتی ویتامین ممکن است خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های قلبی یا سرطان را کاهش دهد اما ممکن است هیچ تاثیری هم نداشته باشد. از سویی دانشمندان بر این باور هستند که نباید با گزارشات خود سبب یاس افرادی که در برنامه روزانه خود مصرف مولتی ویتامین را می گنجانند بشوند. البته فقط در صورتی که آزمایشات فردی نشان از کمبود برخی ویتامین‌ها در بدن افراد داشته باشند.

از سوی دیگر نباید افراد را بدون دلیل به مصرف مولتی ویتامین تشویق کرد. به علاوه اگر بدن از کمبود کلسیم رنج می‌برد مصرف کلسیم ساده بهتر از استفاده از مولتی ویتامین‌های حاوی کلسیم است. بسیاری از مولتی ویتامین‌ها تنها حاوی ۲۰۰ میلی گرم کلسیم هستند و این در حالی است که بدن انسان‌ها در شرایط معمولی بسته به سن و فاکتورهای دیگر به حدود ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰ میلی گرم کلسیم در طول روز نیاز دارد. بنابراین در شرایطی که بدن شما از کمبود ویتامین خاصی رنج می‌برد بهتر است به جای مصرف مولتی ویتامین فقط همان ویتامین خاص را مصرف کنید.

بد نیست یادآوری کنیم تامین ویتامین‌های مورد نیاز بدن از طریق مولتی ویتامین‌ها فقط باید در شرایطی صورت گیرد که سطح یک یا برخی از ویتامین‌ها در بدن کم باشد. در غیر این صورت توصیه نمی‌شود چرا که افزایش برخی ویتامین‌ها در بدن می‌تواند منجر به برهم زدن تعادل آن‌ها و در نتیجه پایین آمدن سطح برخی دیگر از انواع ویتامین ها شود. از جمله افراد دیگری که ممکن است به مصرف مولتی ویتامین‌ها اشتیاق داشته باشند افرادی هستند که با بیماری‌های قلبی مبارزه می‌کنند. اما در این مورد هم باید بدانید داروها معجزه نمی‌کنند.

بر اساس نظریات انجمن مبارزه با بیماری‌های قلبی تنها کلید موفقیت در این راه مصرف بیشتر مواد غذایی غنی از آنتی اکسیدان‌ها از جمله میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و لوبیا است.

نیاز به مصرف مولتی ویتامین 

اکنون سوال اصلی این جا است که چگونه از کمبود ویتامین‌ها و نیاز به مصرف مولتی ویتامین در بدن خود مطلع شویم؟ جواب این سوال فقط در عادات غذایی شما نهفته است. بسیاری از محصولات غذایی که روزانه مصرف می‌کنید از جمله غلات صبحانه، آب میوه‌ها، اسموتی‌ها، ماست‌ و پروتئین سرشار از ویتامین‌ها و مینرال‌ها هستند. یعنی در واقع با مصرف مولتی ویتامین‌ها در کنار این مواد غذایی تنها اثر طبیعی و فوق العاده آن‌ها را ناخواسته خنثی خواهید کرد.

البته در بسیاری افراد به سبب مصرف غذاهای بدون ارزش تغذیه ای و یا بالا رفتن سن و حتی وجود برخی بیماری‌ها مصرف مولتی ویتامین‌ها امری ضروری و اجتناب ناپذیر به شمار می‌رود. بنابراین در مورد مصرف مولتی ویتامین‌ها نمی‌توان برای همه افراد یک جور نسخه نوشت.

 

مصرف مولتی ویتامین برای افراد گیاه خوار

مصرف مولتی ویتامین در افراد با رژیم‌های غذایی گیاهی نیز مانند افراد معمولی به عادت‌های غذایی هر فرد بستگی دارد. اما در هر صورت باید بدانید افراد گیاه خوار یا افراد با رژیم‌های گیاهی به طور معمول بیش از سایرین در خطر ابتلا به کمبود ویتامین‌ها قرار دارند. در ادامه به معرفی برخی ویتامین‌های ضروری برای افراد با رژیم‌های گیاهی می‌پردازیم.

 

آهن

آهن یکی از ویتامین‌های ضروری بدن است که مسئولیت رساندن اکسیژن از گلبول‌های قرمز خون به سایر اعضای بدن از جمله ماهیچه‌ها بر عهده دارد. البته مصرف برخی مواد غذایی سرشار از آهن می‌تواند نیاز روزانه بدن به آن را تامین کند. از جمله مواد غذایی سرشار از آهن عبارتند از : غلات کامل، سبزیجات و لوبیا.

منیزیوم

منیزیوم یکی دیگر از ویتامین‌های ضروری بدن است که وظیفه اصلی آن کمک به هضم و جذب کلسیم در بدن است. در واقع بدون وجود منیزیوم بدن قادر نخواهد بود کلسیم موجود در مواد غذایی را جذب کند. از جمله وظایف دیگر منیزیوم عبارت است از جلوگیری از لخته شدن خون، جذب مینرال‌ها و تولید حرارت مورد نیاز بدن. بهترین منابع گیاهی برای تامین منیزیوم نیز عبارتند از : غلات کامل، سبزیجات پهن برگ، حبوبات، سویا و مغزهای خام.

سلنیوم

سلنیوم نوعی آنتی اکسیدان بسیار قوی است که از بدن در مقابل انواع بیماری‌ها از جمله سرطان به خصوص سرطان پروستات حفاظت می‌کند. غلات منبع اصلی تامین سلنیوم در رژیم‌های گیاهی به شمار می‌رود. البته بسیاری از مواد غذایی دیگر از جمله سیر، پیاز، بروکلی و قارچ نیز سهم زیادی در تامین این ویتامین ضروری دارند.

کلسیم

کلسیم نوعی مینرال همه کاره است که سبب تقویت و استحکام استخوان‌ها، جلوگیری از لحته شدن خون، تنظیم ضربان قلب، کمک به جذب بیشتر آهن و بسیاری موارد دیگر می‌شود. مهم ترین منبع تامین کلسیم محصولات لبنی از جمله ماست، شیر و پنیر هستند. بنابراین تامین کلسیم کافی برای افراد گیاه خوار کمی‌ دشوار به نظر می‌رسد. افراد گیاه خوار می‌توانند کلسیم مورد نیاز بدن خود را در سبزیجات تیره، دانه‌های سویا، بادام، شیر سویا و یا پنیر توفو تامین کنند.

ویتامین D

ویتامین D یکی دیگر از ویتامین‌های ضروری و مورد نیاز بدن است که سبب افزایش جذب کلسیم در بدن و در نتیجه جلوگیری از پوکی استخوان می‌شود. افراد گیاه خوار به شدت در معرض خطر ابتلا به کاهش ویتامین D در بدن خود قرار دارند. قرار دادن صورت و دست‌ها روزانه به مدت ۱۵ دقیقه در معرض تابش آفتاب می‌تواند کمبود این ویتامین ضروری را در بدن شما جبران کند. اما اگر هوا آفتابی نباشد و غلات و شیر سویا نیز در دسترس نداشته باشید می‌توانید کمبود این ویتامین را توسط مولتی ویتامین‌ها در بدن خود جبران کنید.

ویتامین B12

B12 نیز یکی از ویتامین‌های ضروری بدن است که نقش موثری در بسیاری از بیماری‌ها از جمله جلوگیری از آلزایمر و تصلب شراین دارد. به علاوه از کم خونی و بی حالی جلوگیری می‌کند، سبب افزایش رشد می‌شود، سیستم عصبی بدن را تقویت می‌کند و خستگی را از بین می‌برد. منابع غنی از ویتامین B12 عبارتند از شیر گاو، شیر غنی شده سویا، ماست، تخم مرغ، غلات و پروتئین‌های گیاهی. از آن جا که ویتامین B12 در محصولات حیوانی به وفور یافت می‌شود به احتمال زیاد افراد گیاه خوار با کمبود این ویتامین در بدن خود مواجه می‌شوند و نیاز به مصرف مولتی ویتامین پیدا می‌کنند.

 

چگونه مولتی ویتامین مناسب خود را پیدا کنیم؟

در مورد رژیم غذایی خود واقع بین باشید. به عنوان مثال از خود بپرسید آیا واقعا نیاز به افزایش سطح کلسیم در بدن خود دارید؟ اگر از جمله افرادی هستید که روزانه انواع مواد لبنی از جمله پنیر، شیر، ماست و بستنی را زیاد مصرف می‌کنید بی شک به کلسیم نیاز نخواهید داشت. افزایش سطح مواد ضروری مورد نیاز بدن از جمله آهن، زینک، مس، بتاکاروتن و برخی از ویتامین‌ها از جمله A در بدن بسیار خطرناک است. بنابراین سعی کنید به این موارد اهمیت بیشتری بدهید. به عنوان مثال سطح آهن مورد نیاز بدن ۴۵ میلی گرم، زینک ۴۰ میلی گرم، مس ۱۰ میلی گرم، سلنیوم ۴۰۰ میلی گرم، و کروم ۱۰۰۰ میلی گرم است.

افزایش بیش از اندازه این مقادیر در بدن می‌تواند سبب اختلال در بسیاری از کارکردهای بدن از سیستم گوارشی گرفته تا کم خونی و مشکلات سیستم ایمنی بدن را پدید آورد.

شیاف و قرص بیزاکودیل را بهتر بشناسیم

 شیاف و قرص بیزاکودیل را بهتر بشناسیم

یکی از داروهایی که مشتقات دی فنیل متان می باشد بیزاکودیل است این دارو اغلب به صورت قرص بیزاکودیل 5 میلی گرم و شیاف های 5 و 10 میلی گرم در داروخانه ها در دسترس می باشد. این دارو اکثر اوقات برای درمان یبوست مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطلب به بررسی کامل و جامع اطلاعات دارویی بیزاکودیل خواهیم پرداخت. تا پایان مطلب همراه ما باشید.

قرص بیزاکودیل یک نوع ملین است که باعث تحریک حرکات شکم می شود، این دارو برای درمان یبوست و تخلیه شکم قبل از عمل جراحی مورد استفاده قرار می گیرد. بیزاکودیل ممکن است برای دیگر اهداف نیز مورد استفاده قرار گیرد. جالب است بدانید این دارو بطور مستقیم روی روده تاثیر می گذارد و باعث افزایش حرکات شکمی می شود.

بررسی اطلاعات دارویی کامل قرص بیزاکودیل

همانطور که گفتیم بیزاکودیل یک داروی ملین است. قبل از مصرف آن بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. اگر به بیماری های شکمی، حالت تهوع و استفراغ مبتلا هستید از این دارو به هیچ وجه استفاده نکنید. اگر متوجه تغییرات ناگهانی در عادات شکمی خود شدید و این وضعیت برای 2 هفته طول کشید بهتر است با پزشک و متخصص خود مشورت کنید. داروی بیزاکودیل نباید برای مدت زمان طولانی تر از 1 هفته مورد استفاده قرار گیرد مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد. خونریزی مقعد با عدم موفقیت در تخلیه شکم ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی تر باشد. در این صورت استفاده از شیاف و قرص بیزاکودیل را متوقف کرده و با پزشک تماس بگیرید.

موارد مصرف قرص و شیاف بیزاکودیل

این دارو اغلب برای تسکین ودرمان یبوست مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین برای دیگر شرایط که توسط پزشک تعیین می شود مورد استفاده قرار می گیرد. بیزاکودیل یک ملین است. بطور مستقیم روی شکم تاثیر می گذارد و ماهیچه های شکمی را تحریک می کند و در نهایت باعث می شود تا شکم کار کند و تخلیه شود.

نحوه مصرف بیزاکودیل

از بیزاکودیل بر اساس تجویز پزشک استفاده کنید. همچنین می توانید بروشور روی بسته را برای کسب اطلاعات از میزان دوز مصرفی دقیق مطالعه کنید. بیزاکودیل را از طریق دهان بدون غذا و یا همراه با غذا مصرف کنید. این قرص را همراه با لیوان آب مصرف کنید. نوشیدن مایعات زیاد همراه با مصرف بیزاکودیل توصیه شده است. با پزشک خود برای گرفتن دستورالعمل ها مشورت کنید. قرص بیزاکودیل را یکباره بخورید. آن نشکنید، خرد نکنید و نجوید. یک ساعت پس از مصرف داروی درمان ترشی معده و شیر از این قرص استفاده نکنید. اگر بطور منظم از این دارو استفاده می کنید و یک دوز آن را فراموش کردید، به محض ممکن آن را مصرف کنید اما اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک بودید از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید و از برنامه معمول خود استفاده کنید.

میزان دوز مصرف معمول

افراد بالغ و کودکان بزرگتر از 10 سال روزانه یک یا دو عدد قرص قبل از خواب باید مصرف کنند. اگر از قرص بیزاکودیل ملین 5 میلی گرم قبلا استفاده نکرده اید، با یک قرص شروع کرده و سپس در صورت نیاز آن را به دو قرص افزایش دهید. وقتی حرکات شکمی به حالت طبیعی خود بازگشتند معمولا می توانید مصرف این دارو را متوقف کنید. قرص های بیزاکودیل 5 میلی گرم تنها باید برای کودکان بین 4 تا 10 سال مورد استفاده قرار گیرد. این کودکان باید روزانه قبل از خواب یک عدد قرص 5 میلی گرم استفاده کنند. همچنین افراد بالغ و کودکان بزرگتر از 12 سال می توانند روزانه 1 یا 2 عدد شیاف استفاده کنند.

عوارض جانبی مصرف بیزاکودیل

اگر هر یک از نشانه های واکنش حساسیتی مثل کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو را مشاهده کردید حتما به پزشک مراجعه کنید. اگر هر یک از عوارض جانبی زیر در رابطه با قرص بیزاکودیل را مشاهده کردید حتما باپزشک خود تماس بگیرید:

• ادرار کمتر از حد معمول یا عدم خروج ادرار
• خشکی، سرگیچه، تغییرات رفتاری، افزایش تشنگی، از دست دادن اشتها، حالت تهوع و استفراغ
• تورم، افزایش وزن، احساس تنگی نفس
• خونریزی مقعد
• شکم درد شدید یا گرفتگی عضلات، اسهال یا حالت تهوع شدید و یا مداوم
• کاهش پتاسیم( ضربان قلب نامنظم، افزایش ادرار، گرفتگی عضلات پا، ضعف ماهیچه یا احساس لنگی)
• نفخ معده و سوء تغذیه
• اسهال یا مدفوع شل
• جوش های پوستی

اگر شما از شیاف بیزا کودیل استفاده می کنید بهتر است آن را با استفاده از آب مرطوب کنید و سپس با استفاده از انگشت سبابه شیاف را به اندازه 5 سانت به مقعد فرو کنید و تا زمان دفع مدفوع که حدود 10 تا 20 دقیقه طول می کشد اجازه دهید تا داخل مقعد بماند. دقت کنید زنان حامله نباید از این دارو استفاده کنند.

سیاتیک چیست

سیاتیک

این کلمه نام رایج درد پا و کمر ناشی از اختلال‌های درگیر کننده عصب سیاتیک ست. متداول ترین علائم سیاتیک کمر عبارت‌اند از:

درد سیاتیک به علل زیر بروز می یابد:

فتق دیسک کمر: پارگی یا بیرون زدگی دیسک مهره‌های کمری، به ویژه بین مهره‌های چهارم و پنجم کمری (دیسک بین مهره‌ای L4–L5)، یا دیسک بین مهره‌ی پنجم کمری و مهره اول خاجی (ساکروم یا دیسک بین مهره ای S1-L5)، به ریشه‌های عصب سیاتیک فشار می‌آورد و موجب بروز درد سیاتیک می شود. فتق دیسک گاهی به تدریج و گاهی ناگهانی، غالباً پس از بلند کردن جسمی سنگین از روی زمین، بروز می‌یابد. علائم فتق دیسک عبارت‌اند از:

درد، گزگز پا یا کرختی کمر، باسن، ران، ساق یا پایین پا معمولاً در یک سمت بدن.

تشدید علائم گزگز، بی حسی و خواب رفتن پا در طول نشستن، ایستادن، شوزن سوزن شدن پا در خواب و هنگام انجام حرکت‌های مشخص، خم شدن یا بلند کردن اشیاء از روی زمین؛ و تسکین علائم زمان پیاده‌روی یا شنا.

سندرم کودا اکوینا (سندرم انتهای نخاع یا سندرم دم اسب) معمولاً از فتق بزرگ دیسک کمری ایجاد می‌شود که روی اعصاب کمر فشار می‌آورد. علائم کمر درد، ضعف عضله‌های دوطرفه پایین تنه، بی‌حسی اطراف مقعد و عضله‌های داخلی ران (بی‌حسی زین اسبی)، بی‌اختیاری روده و مثانه در این حالت غالباً در هر دو سمت بدن بروز می‌یابند و حتما نیاز به عمل بسته ستون فقرات و یا باز دارند.

تنگی کانال نخاع کمر: این بیماری گاهی در عوامل ژنتیکی ریشه دارد و مادرزادی و ارثی است، اما معمولاً از رشد بیش از اندازه استخوان مهره (خار یا زائده) در اثر بالا رفتن سن ناشی می‌شود. از جمله علائم این عارضه می توان به خواب رفتن پا، درد پا و مورمور شدن و گزگز شدن دست و پا اشاره کرد.

اسپوندیلولیستزیس یا سرخوردگی مهره: اسپوندیلولیستزیس یا سرخوردگی مهره عارضه‌ای است که در آن، مهره نسبت به مهره دیگر، معمولاً رو به جلو سر می‌خورد. این اختلال یا مادرزادی یا پی‌آمد فرسایش ناشی از بالا رفتن سن، تروما یا ضربه یا صدمه دیدن حین عمل جراحی است. خواب رفتن پا، درد و ضعف پا از جمله علائم سرخوردگی مهره می باشد. سرخوردگی مهره فرسایشی عموماً در میان سالمندان مبتلا به بیماری‌های التهابی مفصل (آرتریت) و تغییر شکل فاست یعنی دو عارضه‌ای رواج دارد که پی‌آمد تحلیل رفتن و پیر شدن غضروف هستند. مهره‌ها در اثر تغییر شکل دادن فاست در حالت افقی قرار می‌گیرند و به این ترتیب لغزش ملایم مهره آسان‌تر می‌شود. عارضه فرسایشی نیز مانند بسیاری از موارد ایسکمیک غالباً بدون علامت است. علائم سرخوردگی مهره کمر در اثر وارد شدن ضربه یا ابتلا به دیگر بیماری‌های ستون فقرات مانند تنگی کانال نخاع بروز می‌یابد یا تشدید می‌شود. چنانچه این نوع سرخوردگی همراه با تنگی کانال نخاع باشد، احتمال بهره‌گیری از روش‌های درمانی جدی‌تر مانند جراحی افزایش می‌یابد.

سندرم پیریفورمیس: عضله پیریفورمیس واقع در بخش تحتانی ستون مهره‌ها در صورت گرفتگی و فشار آوردن به عصب سیاتیک منجر به کمر درد و درد عصب سیاتیک می‌شود.

عفونت و تومور ستون فقرات: تومورهای نخاع یا ستون فقرات و التهاب در عفونت‌ها، مانند سل ستون فقرات، به عصب سیاتیک فشار می‌آورد و موجب پا درد، بی حسی و گزگز پا می‌شود.

بارداری: در طول دوران بارداری، به ویژه هنگام دراز کشیدن یا راه رفتن، رحم روی عصب سیاتیک فشار وارد می‌کند و به کمر درد و خواب رفتن پا در یکطرف و یا هر دو طرف بدون دامن می‌زند. فتق یا برجستگی دیسک نیز یکی از دیگر علل متداول است. علائم خواب رفتن و گزگز پا معمولاً پس از زایمان برطرف می‌شوند.

کرختی یا بی‌حسی پا پس از جراحی:بیمار گاهی اوقات پس از عمل فیوژن (الحاق یا خشک کردن) مهره‌های کمری با درد و بی‌حسی پا مواجه می‌شود.

سندرم تونل تارسال: تحت فشار قرار گرفتن عصب درشت نی خلفی در محل امتداد آن در مچ داخلی موجب بروز سندرم تونل تارسال می‌شود. راه رفتن طولانی مدت یا به پا داشتن کفش نو، صدمه دیدن، تورم تاندون‌ها در بیماری آرتریت روماتوئید و… از علل بروز این سندرم به شمار می‌روند و علائم آن عبارت‌اند از:

درد، کرختی یا بی‌حسی، گزگز پا یا کف پا و سوزش اطراف ناحیه داخلی مچ پا یا کف پا که در نتیجه ایستادن یا راه رفتن، تشدید و در اثر استراحت تاحدی برطرف می‌شود.

سندرم پای بیقرار(RLS): اختلالی عصب‌شناختی با علتی نامشخص است که در پی ابتلا به آن، بیمار نیازی مبرم به تکان دادن پا حس می‌کند. بعضی از علائم این سندرم عبارت‌اند از:

خارش و روی زمین کشیدن پا، احساس سنگین شدن پا یا احساس کشش در پاها ، داغی کف پا که هنگام استراحت کردن و بی‌حرکت بودن تشدید می‌شود اما با تکان دادن پاها کاملاً برطرف می‌گردد.

میلیت عرضی: التهاب سراسر عرض یک بخش از نخاع را میلیت عرضی می‌نامند. علت دقیق این عارضه مشخص نیست و اگرچه تمام گروه‌های سنی حتی کودکان را هدف قرار می‌دهد در بین افراد بیست تا چهل ساله رواج بیشتری دارد. علائم این بیماری عبارت‌اند از:

– درد موضعی کمر
– سوزش، بی‌حسی، گزگز پا و خواب رفتن پا یا فلج موضعی هر دو پا
– اختلال عملکرد مثانه و روده
– سر درد، تب و کاهش اشتها
– مشکلات تنفسی
– ضعف بازوها

درمان

درمان گزگز و خواب رفتن پا بر علت گزگز دست و پا مبتنی است؛ برای مثال در صورت پایین بودن میزان ویتامین‌ها، مکمل ویتامین تجویز خواهد شد یا در صورت نقش داشتن دارویی خاص، مقدار مصرفی دارو یا نوع آن باید تغییر کند. چنانچه علت گزگز پا دیابت باشد، باید میزان قند خون را کنترل کند. اگر بی حسی و سوزن سوزن پا فقط هنگام نشستن در حالتی دلخواه رخ می‌دهد، باید شیوه راحت دیگری را برای نشستن انتخاب کرد. تشخیص صحیح ارتوپد از گزگز کردن مجدد پیشگیری می‌کند.

خواب رفتن پا به دلایل مختلفی رخ می دهد، به منظور تجویز بهترین درمان گزگز پا پزشک باید تشخیص درستی از علت ضعف پا داشته باشد. اگر خواب رفتن پا بطور مداوم پیش می آید و با همراه با علائمی چون بی حس شدن انگشت پا، درد و ضعف پا، سنگین شدن پا در شب، در صبح باشد. باید به پزشک مراجعه کنید. گزگز پا در حاملگی بعد از زایمان برطرف می شود.

فیزیوتراپی

روش‌های درمان فیزیوتراپی برای اکثر افراد مبتلا به گزگز دست و پا موثر است و به طور خاص در مواردی کاربرد دارد که بیماری در سطح پیشرفته خود نباشد. درمان این بیماری با فیزیوتراپی به منظور تسریع فرآیند بهبود، اطمینان از دستیابی به نتایج بهینه، و کاهش احتمال عود مجدد علائم بیماری در آینده، لازم و ضروری است.