آنالاپریل

  آنالاپریل
‎انالاپریل متعلق به دسته داروهای کنترل کننده فشار خون است که با دفع بعضی املاح و مایعات از طریق ادرار فشار خون را در رگ ها کاهش می دهد و بار قلب و کلیه را سبک می کند.
‎ممکن است این دارو جهت کاهش فشار خون بالا ، درمان نارسایی قلبی تجویز شود.
ACEI (مهار کننده ی آنزیم آنژیوتانسین ) مانند انالاپریل با مهار ساخت آنژیوتانسین ۲، باعث گشاد شدن عروق و همچنین کاهش بازگشت مقدار آب به خون می شود و در مجموع ‎اثرات این دارو منجر به کاهش فشار خون در بدن می شود.
‎نارسایی قلبی حالتی است که قلب نمی تواند به اندازه طبیعی کار کند .به همین دلیل اختلالاتی در جریان خون ایجاد می شود . انالاپریل به کاهش عوارض ناشی از کاهش کار قلب کمک می کند. این دارو با اثر محافظتی خود بر روی قلب ، روند پیشرفت نارسایی قلبی را کند می کند. این اثر محافظتی همچنین خطر مشکلات قلب و عروق را در افراد در معرض خطر کاهش می دهد.
‎این دارو ممکن است به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر جهت بهبود شرایط شما تجویز شود.
‎انالاپریل در ترکیب با داروهای دیگر نیز تولید می شود . بطور مثال قرص با نام تجاری innozide ترکیبی از انالاپریل و هیدروکلروتیازید می باشد . این داروهای ترکیبی با کاهش تعداد قرص مصرفی در روز ،موجب تسهیل دارو درمانی برای بیمار می شوند.

‎پیش از مصرف انالاپریل 
- در صورت بارداری، ‎اقدام به بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
- در صورت سابقه ی مشکل کلیوی ، کبدی،چربی خون و کلسترول بالا، مشکلات مربوط به عضلات قلب و یا بیماری های قلبی مادرزادی به پزشک خود اطلاع دهید .
- در صورتی که بدن شما در وضیعت کم آبی قرار گرفته است(اسهال یا بیماری اخیر)به پزشک خود بگویید.
- در صورتی که مبتلا به بیماری لوپوس می باشید به پزشک خود اطلاع دهید .
- در صورت سابقه ورم صورت ، زبان یا گلو(آنژیوادم) به پزشک خود اطلاع دهید .
‎- در صورتی که تحت حساسیت زدایی نسبت به گزیدگی زنبور قرار گرفته اید، به پزشک خود اطلاع دهید.
‎- در صورتی که تحت دیالیز قرار می گیرید، به پزشک خود اطلاع دهید.
_از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید. ‎
‎-در صورت سابقه ی حساسیت دارویی (خصوصاًسایر داروهای ‌‌ACEI مانند لیزینوپریل، کاپتوپریل، لوزارتان، والسارتان و...)به پزشک خود اطلاع دهید.
 

نحوه مصرف انالاپریل
‎- دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. مقدار مصرف دارو با توجه به شرایط شما توسط پزشک محاسبه می شود.
‎- در صورتی که این دارو جهت کاهش فشارخون تجویز شود معمولاً ممکن است به صورت یک مرتبه در روز برای شما تجویز شود.
- در صورتی که جهت درمان نارسایی قلبی تجویز شده باشد ممکن است بصورت دو مرتبه در روز تجویز شود (صبح و عصر). در این شرایط ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
‎- بهتر است اولین مصرف دارو را شب پیش از خواب مصرف نمایید زیرا امکان سرگیجه در اولین نوبت مصرف وجود دارد.
‎پس از اولین نوبت، دارو را در هر زمان در روز که راحت تر هستید می توانید مصرف کنید. اکثرا مصرف این دارو صبح ها بهتر است و احتمال فراموش کردن آن کمتر است. در صورت تجویز بیش از یک قرص در روز قرص ها را با فاصله مناسب و یک اندازه (هر ۱۲ ساعت یا هر ۸ ساعت) طبق دستور پزشک مصرف نمایید.
-این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد.
_در صورت فراموشی یک نوبت دارو بلافاصله آن را مصرف نمایید اما از دوبرابر کردن مقدار دارو در یک نوبت جداً خودداری نمایید.‎

‎توصیه های دارویی انالاپریل
‎- معمولا درمان با این دارو طولانی مدت می باشد، لذا در مدت درمان، تحت نظر پزشک خود باشید و معاینات و آزمایشات دوره ای را بطور منظم انجام دهید تا روند درمانی شما بررسی شود.
‎- به توصیه های پزشک خود درباره ی رعایت رژیم غذایی سالم و کم نمک، ترک سیگار و الکل و داشتن فعالیت بدنی مناسب، عمل نمایید.
_ جهت کنترل فشار خون و اثر مناسب تر این دارو، بسیار مهم است که در مدت درمان از یک رژیم غذایی و سبک زندگی مناسب که توسط پزشک به شما توصیه می شود پیروی کنید.
_از مصرف نمک های حاوی پتاسیم در مدت درمان با این دارو خودداری نمایید.
-پیش از دریافت هرگونه داروی جدید (خصوصاً داروهای ضد درد و داروهای سوهاضمه)حتماً پزشک یا داروساز خود را از مصرف این دارو مطلع نمایید.‎
- مصرف الکل همراه با این دارو می تواند عوارضی در پی داشته باشد لذا در صورت مصرف اخیر الکل یا فرآورده های الکلی حتما به پزشک خود اطلاع دهید.‎
‎- در صورتی که مبتلا به دیابت می باشید، انالاپریل می تواند موجب افزایش اثر دارو های ضد دیابت گردد لذا افراد دیابتی باید نسبت به علائم افت قند خون بیشتر هشیار باشند
‎- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا برخی دارو های بیهوشی یا بی حسی ممکن است موجب افت فشارخون شما شوند.

‎عوارض شایع انالاپریل 
‎- احساس سبکی سر و سرگیجه هنگام تغییر وضعیت در زمان مصرف این دارو بسیار شایع می باشد. برای جلوگیری از آن به آرامی از حالت درازکش به نشسته تغییر وضعیت دهید و پس از چند دقیقه به آرامی بلند شوید. همچنین هنگام بالا و پایین رفتن از پله ها احتیاط کنید و تا زمانی که اثر دارو باقی است از رانندگی و کارهایی که نیاز به احتیاط و تمرکز دارند، خودداری کنید.
‎- سرفه‌های خشک ممکن است در اثر مصرف این دارو ایجاد شود. در صورت بروز و ادامه دار شدن سرفه ها با پزشک خود صحبت کنید تا داروی جایگزین مناسب برای شما تجویز شود.
‎- احساس تهوع، سوءهاضمه، دل درد و اسهال نیز از عوارض گوارشی این دارو می باشد که با مصرف غذاهای سبک و پرهیز از غذاهای چرب و پر ادویه و مصرف مایعات به مقدار کافی می توان آن ها را کاهش داد.
‎- در صورت بروز علائمی مانند خارش و قرمزی پوست،تنگی نفس، احساس طعم بد دهان یا مشکل دهان و از حال رفتن ، با پزشک خود صحبت کنید.
‎-در صورت بروز علائم حساسیت دارویی در نفس کشیدن، ورم صورت، دهان، زبان یا گلو فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.
‎- درصورت زردی پوست یا چشم که نشانه ی آسیب کبدی می باشد و لکه های قرمز و شدید پوستی به پزشک مراجعه کنید.

داروی درمان زخم پای دیابتی

آنژی پارس یک داروی گیاهی می باشد که توسط دانشمندان ایرانی معرفی شده است. این دارو از عصاره گیاه Melilotus officinalis به دست می آید. گیاه Melilotus، یکی از گیاهان بومی مناطق معتدل از جمله نواحی شمال ایران است که دارای خاصیت ضد التهابی، ضد اسپاسم، ضد نفخ، مدر، نرم کننده، خلط آور و آرام بخش می باشد. عصاره این گیاه برای درمان بیخوابی، تنش های عصبی، دردهای عصبی، واریس وریدی، پیشگیری از ترومبوز، التهاب چشم، دردهای روماتیسمی و تورم مفاصل استفاده می شود. خاصیت درمانی این گیاه به خاطر وجود مقادیر زیاد کومارین و دیگر مشتقات می باشد. با توجه به خاصیت های درمانی این گیاه، مطالعات کارآزمایی بالینی دارو توسط محققان پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم در 3 فاز مختلف طراحی و به مرحله اجرا درآمد. داروی آنژی پارس در بیش از 80% بیماران موجب کاهش اندازه زخم به میزانی بیش از 90% شد که نتایج مثبت این مطالعات، باعث ثبت داروی آنژی پارس در فهرست دارویی کشور شد. داروی آنژی پارس حاوی دو گروه عمده ترکیبات فنلی شامل 7-هیدروکسی کومارین و فلاونوییدها می باشد که با داشتن این ترکیبات دارای خاصیت افزایش جریان خون و رگ سازی می شود که باعث بهبودی زخم پای دیابتی و زخم بستر و جلوگیری از قطع عضو می شود. تست های خونی، بیوشیمیایی و مطالعات مورفولوژی و بافت شناسی نشان داده اند که این دارو هیچ گونه اثرات سمی ندارد.

موارد استفاده داروی آنژی پارس برای بیماران:

- بیماران دیابتی نوع یک و دو مبتلا به زخم پا

- بیماران مبتلا به زخم پا ناشی از نوروپاتی محیطی یا نوروپاتی دیگر، بدشکلی های پا، تروما، استفاده از کفش های نامناسب، هیپرگلیسمی کنترل نشده و ...

طریقه مصرف دارو:

شکل خوراکی (کپسول):

کپسول ژلاتینی 500 میلی گرمی که هر کپسول حاوی 100 میلی گرم عصاره خشک شده گیاه می باشد. طریقه مصرف آن، دو بار در روز با فاصله یک ساعت بعد از وعده غذایی می باشد.

شکل موضعی (کرم):

شکل موضعی آنژی پارس شامل یک تیوب 30 گرمی که حاوی 3% عصاره خشک شده گیاه می باشد. طریقه مصرف کرم آنژی پارس، روزانه یک مرتبه می باشد که یک لایه ضخیم از کرم اطراف زخم و یک لایه نازک از آن روی زخم مالیده می شود.

آلبومین چیست ودرچه مواردی مصرف میشود

آلبومین (Albumin) به گروهی از پروتئین‌های محلول در آب گفته می‌شود که در کبد ساخته شده و برای درمان بیماران تحت همودیالیز و نارسایی حاد کبدی تجویز می‌شود.

آلبومین نام پروتئینی در بدن انسان است که در برخی اختلالات یا بیماری‌ها فرد دچار کمبود آلبومین شده و نیاز به تزریق این ماده ایجاد می‌شود. داروی آلبومین باید تحت نظر پزشک مصرف گردد. در ادامه با این دارو و موارد مصرف آن بیشتر آشنا خواهیم شد.

آلبومین چیست؟

آلبومین (Albumin) عموماً به گروهی از پروتئین های محلول در آب گفته می‌شود که در کبد ساخته می‌شود. آلبومین در بدن انسان از نظر کاربرد و مقدار یکی از مهمترین پروتئین‌های درون پلاسما می‌باشد. درواقع آلبومین پروتئین ساده و فاقد کربوهیدرات که به عنوان پروتئین اصلی خون محسوب می شود. محلول غلیظ آلبومین به صورت کمکی در درمان بیماران تحت همودیالیز و نارسایی حاد کبدی و زیادی بیلی‌روبین خون نوزادان مصرف می‌شود.

آلبومین در سه شکل زیر قابل دسترس است:

• نوع سرم انسانی یا سرم آلبومین

• نوع آلبومین گاوی که مورد استفاده آزمایشگاهی دارد

• نوع آلبومین موجود در مواد ارگانیک مانند سفیده تخم‌مرغ

نام های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:

نام‌های تجاری	Albutein - Buminate,
موارد مصرف	شوک  کمی پروتئین خون  سوختگی ها  زیادی بیلی‌روبین خون
عوارض	نارسایی احتقانی قلب، کاهش قابلیت انقباضی عضله قلب، خیز ریوی و احتباس آب و املاح
تداخل دارویی	وراپامیل هیدروکلراید، محلول‌های حاوی الکل، محلول‌های اسید آمینه و چربی امولسیونه و مهار کننده‌های ACE

مقدار و نحوه مصرف

میزان دقیق مصرف آلبومین حتما باید توسط پزشک تعیین گردد.

توجه: این دارو در کم خونی شدید، نارسایی قلبی، زیادی حجم خون و خیز ریوی نباید مصرف شود.

توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری

1. به بیمار توصیه کنید عوارض جانبی را به سرعت گزارش دهد.
2. محلول‌های حاوی آلبومین را می‌توان بدون در نظر گرفتن گروه خونی، به بیماران تزریق نمود. 
3. در صورت لزوم، برای تزریق می‌توان فرآورده آلبومین را با محلول نمکی نرمال یا دکستروز پنج درصد رقیق کرد. از فیلتر پنج میکرونی یا بزرگتر باید استفاده کرد و از استفاده از فیلتر 22/0 میکرونی باید خودداری کرد.
4. قبل از شروع انفوزیون، بیمار باید به طور کامل هیدراته شود. این فرآورده را می‌توان بدون در نظر گرفتن گروه خون مصرف کرد.
5. انفوزیون حجم‌های بسیار زیاد رقیق شده ممکن است منجر به کاهش سدیم خون شود.
6. مصرف بیش از حد می‌تواند موجب افزایش بار گردش (افزایش فشار وریدی و اتساع عروق گردنی) یا ادم ریوی شود. سرعت تزریق را حداقل نمایید و درمان را مجددا ارزیابی نمایید. 
7. قبل از شروع درمان از هیدراته بودن بیمار اطمینان حاصل نمایید.
8. محلول بازشده تا ۴ ساعت قابل استفاده می‌باشد.
9. یک حجم از محلول ۲۰٪ چهاربرابر یک حجم از محلول ۵٪ موجب رقیق شدن خون و آنمی نسبی می‌شود.

خواص جینسینگ

در گذشته از جینسینگ برای درمان انواع بیماری‌ها استفاده می‌شد؛ اما در جهان مدرن باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا مزایای این ریشه‌ی گیاهی به‌عنوان مکمل غذایی به اثبات برسد. محققان و دانشمندان غربی اغلب خواص دارویی جینسینگ را زیر سؤال می‌برند. هیچ شواهد قطعی مبنی بر اثربخشی حقیقی جینسینگ وجود ندارد.

می‌توان محصولات و مشتقات جینسینگ را برمبنای کیفیت و خواص دارویی‌شان تقسیم‌بندی کرد. توصیه می‌شود که قبل از خریداری محصولاتی با مشتقات جینسینگ، حتما به مواد تشکیل‌دهنده‌ و کاربرد آن توجه کنید. بعضی مواد حاوی مقدار اندکی از ترکیبات جینسینگ هستند و برخی دیگر با میزان بیشتری از ترکیبات این گیاه به فروش می‌رسند.

محققان به این نتیجه رسیده‌اند که برخی از مزایای سلامتی با مصرف جینسینگ در ارتباط هستند؛ در ادامه به این مزایا اشاره خواهیم کرد:

۱. افزایش انرژی

پلی‌ساکارید و الیگوپپتیدهای موجود در جینسینگ آمریکایی به کاهش استرس اکسیداتیو و خستگی، افزایش فعالیت بدنی و انرژی به‌خصوص در بیماران مبتلا به سرطان کمک می‌کند.

جینسینگ می‌تواند در تحریک فعالیت ذهنی و بدنی افرادی که دچار ضعف و خستگی هستند نیز مؤثر باشد. نتیجه‌ی یکی از تحقیقات نشان می‌دهند که جینسینگ می‌تواند علائم خستگی را در بیماران مبتلا به سرطان کاهش دهد. البته، خاصیت انرژی‌بخشی جینسینگ تنها در افرادی دیده شده است که تحت روش‌‌های درمانی دیگری هستند. این ریشه‌ی گیاهی در افرادی که درمان‌ سرطان را به پایان رسانده‌اند، تأثیر چشمگیری نداشته است.
۲. بهبود توانایی شناختی

در سنین بالاتر، توانایی شناختی و فعالیت عصبی افراد با مشکلاتی مواجه می‌شود، جینسینگ این توانایی‌ها را تحریک می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در این ریشه‌ی پرخاصیت از تجمع پلاک‌ها و رادیکال‌های آزاد در مغز جلوگیری می‌کنند، درنتیجه می‌تواند مانع از ابتلا به زوال عقل، آلزایمر و سایر اختلالات شناختی شود.

جینسینگ همچنین می‌‌تواند فرایند تفکر و ادراک را تقویت کند. تحقیقاتی که نتایج آن در «Cochrane Library» منتشر شده است، دقت و صحت این ادعا را مورد بررسی قرار داده‌اند.

مطالعات نشان داده‌اند که جینسینگ برای ابعاد شناختی، رفتاری و کیفی زندگی مفید است. البته، نویسندگان این تحقیقات هشدار داده‌اند که بررسی‌های سیستماتیک، به نتیجه‌ی قانع‌کننده‌ای در زمینه‌ی اثربخشی خاصیت تقویت شناختی جینسینگ نرسیده‌اند. محققان معتقدند که برای اثبات این خاصیت باید آزمایش‌ها و بررسی‌های بیشتری انجام شود.

مطالعات دیگری که در مجله‌ی «Dairy Science» منتشر شدند، به موضوع ترکیب جینسینگ آمریکایی با غذا پرداخته‌اند. محققان نوعی شیر غنی‌شده با جینسینگ را به منظور تقویت عملکرد شناختی تهیه کرده‌اند. با‌این‌حال، هنوز نمی‌توان به‌صورت قطعی اعلام کرد که ترکیب جینسینگ با محصولات خوراکی تأثیری بر بعد شناختی داشته باشد.

۳. کاهش استرس 

ینسینگ آسیایی اثرات مختلفی بر سیستم عصبی بدن دارد که از بین آنها می‌توان به تقویت روحیه و افزایش سطح انرژی اشاره کرد. علاوه‌بر این، آداپتوژن‌های موجود در جینسینگ قادر به تغییر سطح هورمون‌های بدن هستند که در کاهش و درمان استرس مزمن مؤثر است.
۴. درمان ADHD

جینسینگ قرمز کره‌ای می‌تواند اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی (attention deficit hyperactivity disorder) و قدرت یادگیری در کودکان را درمان کند.

۵. خواص ضدالتهابی

جینسنوسید موجود در جینسینگ قرمز کره‌ای، دارای خواص آنتی‌اکسیدان و ضدالتهابی قوی است که می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو و افزایش فعالیت آنزیمی کمک کند. این گونه از ریشه‌ی ارزشمند جینسینگ می‌تواند در کاهش التهاب عصبی و بهبود عملکرد مغز پس از آسیب نخاعی نقش داشته باشد.

جینسینگ اغلب به منظور کاهش التهاب استفاده می‌شود. محققان معتقدند که جینسنوسید احتمالا می‌تواند مسیرهای مختلفی را در سیستم ایمنی بدن پیدا کند که به کاهش التهاب کمک می‌کنند.

۶. درمان اختلالات جنسی در آقایان

جینسنوسید موجود در جینسینگ برزیلی، اکسیدنیتریک را از سلول‌‌های لایه‌ی درون رگی آزاد می‌کند. این امر به آرام‌سازی و انقباض عروق خونی در بافت‌های تناسلی کمک می‌نماید؛ درنتیجه موجب درمان اختلالات جنسی در مردان می‌شود. علاوه‌بر این، ریشه‌ی جینسینگ می‌تواند ترشح هورمون تستوسترون را در مردان تقویت کند.

نتیجه‌ی تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۲ در کره انجام شد، نشان می‌دهد که ۶۰ درصد از مردانی که از جینسینگ استفاده می‌کردند، شاهد بهبود در علائم بیماری خود بودند. نتیجه‌ی این تحقیقات که در مجله‌ی انگلیسی «Clinical Pharmacology» به چاپ رسیده است، از خاصیت جینسینگ قرمز در درمان اختلال عملکرد جنسی خبر داده است.

البته تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شده است. در بررسی اثربخشی جینسینگ قرمز برای درمان اختلال جنسی در آقایان، مشخص شد که تعداد آزمایش‌ها، اندازه‌ی نمونه و کیفیت روش‌های تجربی برای اثبات مزایای درمانی مداوم، چندان رضایت‌بخش نیست. درنتیجه، برای اثبات این خاصیت نیز باید تحقیقات و بررسی‌های بیشتری انجام شود.

۷. درمان دردهای قاعدگی

خاصیت آرام‌بخش و ضدالتهابی جینسینگ باعث می‌شود که این ریشه‌ در درمان دردهای قاعدگی نیز نقش داشته باشد. این گیاه همچنین به کاهش تغییرات خلقی، گُر گرفتگی، اضطراب، علائم افسردگی، تعریق شبانه، بی‌خوابی، افزایش وزن، ریزش مو، کج‌خلقی و سایر تغییرات مرتبط با قاعدگی در زنان میان‌سال کمک می‌کند.

۸. تقویت سیستم ایمنی

خواص آنتی‌اکسیدان، ضدآلرژی و ضدمیکروبی جینسینگ دربرابر انواع مختلفی از عفونت‌های میکروبی و باکتریایی همچون مکانیسمی دفاعی عمل می‌کند. درحقیقت، این ریشه‌‌ی گیاهی می‌تواند تأثیر واکسن‌ بیماری‌هایی مثل آنفولانزا، ویروس هپاتیت نوع سی، ویروس سین‌سیشیال تنفسی و عفونت روتاویروس را چند برابر کند.

۹. کاهش خستگی

جینسینگ سیبری دارای خواص ضدخستگی و تقویت انرژی است. این گیاه به کاهش درد که یکی از اصلی‌ترین علائم فیبرومیالژیا (سندرم درد اسکلتی عضلانی) به‌شمار می‌رود، کمک می‌کند. جینسینگ همچنین به کاهش التهاب و تثبیت تأثیر سیتوکین‌های التهابی که بعد از شیمی‌درمانی در کودکان ایجاد می‌شود، کمک می‌کند.

۱۰. کاهش وزن

ترکیبات قدرتمند موجود در مواد شیمیایی جینسینگ در سرکوب اشتها، تقویت متابولیسم و چربی‌سوزی نقش دارند. مصرف جینسینگ خشک یا پودرشده، به‌سرعت می‌تواند هورمون‌های گرسنگی و میل به غذا خوردن را سرکوب کند و درنتیجه،‌ مانع از افزایش وزن شود.

۱۱. بهبود عملکرد ریه

جینسینگ در کاهش بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) که به التهاب راه هوایی فوقانی منجر می‌شود، نقش دارد. این بیماری به گرفتگی، خارش بینی و عطسه منجر می‌شود. جینسینگ همچنین می‌تواند ریه‌ها را از عفونت‌های باکتریایی پاک کند.

۱۲. پیشگیری از سرطان

ترکیبات آنتی‌اکسیدان، ضدالتهابی، آپوپتوتیک و آنژیوژنیک موجود در جینسینگ باعث شده‌اند تا این ریشه‌ی گیاهی، خاصیت‌های ضدسرطانی داشته باشد. نتیجه‌ی تحقیقی که در این زمینه انجام شده است، نشان می‌دهند که اثربخش‌ترین خاصیت جینسینگ در سرطان کولورکتال (روده‌ی بزرگ) است. این ریشه‌ی ارزشمند در کاهش علائم و جلوگیری از گسترش این سرطان نقش مستقیم دارد. تحقیقات اولیه پیرامون انواع دیگر سرطان‌ها ازجمله سینه، پوست، ریه، کبد و پروستات، از خواص ضدتومور این گیاه خبر می‌دهند.

۱۳. کاهش سطح قند خون

جینسینگ دارای خواصی است که قند خون را در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کاهش می‌دهد. جینسنوسید موجود در این گیاه همچنین بر تولید انسولین و بهبود مقاومت به انسولین در بدن نقش دارد. البته برای اثبات این خاصیت ریشه‌ی جینسینگ و تأثیر درمانی آن بر بیماری دیابت، باید تحقیقات بیشتری انجام شود. محققان در بررسی‌های مختلف متوجه شده‌اند که چه مقدار از این گیاه در درمان این بیماری مؤثر است.

۱۴. پیشگیری از آنفولانزا

نتایج تحقیقاتی که در زمینه‌ی اثرات جینسینگ روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شد، نشان می‌دهند که این ریشه‌ی ارزشمند می‌تواند در پیشگیری از آنفولانزا و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV) نقش داشته باشد.

در بررسی‌های مختلف مشخص شد که عصاره‌ی جینسینگ قرمز می‌تواند وضعیت سلول‌های اپی‌تلیالی (بافت پوششی) را که تحت تأثیر ویروس آنفولانزا قرار گرفته‌اند، بهبود بخشد. البته تحقیقات بعدی که در این زمینه انجام شدند، نتایج امیدوارکننده‌ای را به همراه نداشته‌اند.

همه چیز دررابطه با جم فیبروزیل

موارد مصرف جم فیبروزیل

این دارو در درمان زیادی چربی خون و همچنین کاهش خطر بروز بیماری کرونر فقط در بیمارانی که مبتلا به زیادی چربی خون از نوع IIb بوده (بدون علائم یا سابقه بیماری عروق کرونر) و به درمان از طریق کنترل رژیم غذایی، ورزش، کاهش وزن و دارو درمانی به تنهایی پاسخ نداده ودارای سطح پایین کلسترول HDL ، سطح بالای کلسترول LDL و تری گلیسرید هستند مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر جم فیبروزیل

جم‌فیبروزیل از غلظت پلاسمایی تری گلیسرید (VLDL) کاسته و غلظت پلاسمایی HDL را افزایش می‌دهد. اگر چه این دارو ممکن است میزان کلسترول تام و لیپوپروتئین با دانسیته کم (LDL) را اندکی کاهش دهد، ولی مصرف آن در بیماران با تری گلیسرید بالا همراه با زیادی چربی خون نوع IV ، اغلب منجر به افزایش قابل توجه مقدار LDL می‌شود. این دارو ممکن است باعث مهار لیپولیز محیطی، کاهش برداشت کبدی اسیدهای چرب آزاد و کاهش ساخت گلیسریدهای کبدی، مهار ساخت گلیسریدهای کبدی، مهار ساخت آپولیپوپروتئین B که حامل VLDL است و افزایش کلیرانس و در نتیجه کاهش ساخت VLDL گردد.

فارماکوکینتیک جم فیبروزیل

این دارو از مجرای گوارش به خوبی جذب می‌شود. متابولیسم جم‌فیبروزیل کبدی است. نیمه عمر دارو پس از مصرف مقدار واحد، 5/1 ساعت و پس از مصرف مقادیر متعدد، 3/1 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت، 2-1 ساعت است. اثر این دارو در کاهش غلظت VLDL پلاسما، پس از 5-2 روز شروع می‌شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر کاهش غلظت VLDL پلاسما 4 هفته است. دفع دارو عمدتاً از کلیه است.

منع مصرف جم فیبروزیل

این دارو در بیماران مبتلا به سیروز صفراوی اولیه نباید مصرف شود.

عوارض جانبی جم فیبروزیل

اختلالات گوارشی، بثورات جلدی، درماتیت،‌ خارش، کهیر، ضعف جنسی، سردرد، سرگیجه، تاری دید، یرقان انسدادی، آنژیوادم، خیز حنجره، ‌فیبریلاسیون دهلیزی، التهاب لوزالمعده، میاستنی گراو، رابدومیولیز، دردناک شدن اندام‌های انتهایی، میالژی همراه با افزایش در کراتین‌کیناز بامصرف این دارو گزارش شده است.

تداخلات دارویی جم فیبروزیل

مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد خوراکی با جم فیبروزیل ممکن است اثر ضدانعقادی این داروها را به طور قابل توجهی افزایش دهد. مصرف همزمان لوواستاتین باجم فیبروزیل ممکن است با افزایش خطر رابدومیولیز، افزایش توجه در غلظت کرآتین کیناز و وجود میوگلوبین در ادرار که منجر به نارسایی حاد کلیه می‌شود، همراه باشد.

هشدار ها جم فیبروزیل

1- این دارو در بیمارن مبتلا به عیب کار کلیه و کبد باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2- تعیین غلظت کلسترول وتری‌گلیسرید، شمارش کامل سلول‌های خون و آزمون‌های کار کبد، قبل از شروع درمان درازمدت ضروری است.
3- اگر پس از سه ماه درمان، پاسخ کافی به دست نیاید یا نتایج حاصل از آزمون‌های کار کبد، افزایش یا اختلال قابل توجهی را نشان دهند یا در صورت تشخیص سنگ‌های صفراوی و تشخیص یا حدس ایجاد میوزیت، مصرف جم‌فیبروزیل باید قطع شود. در این مورد، توصیه می‌شود به منظور کاهش چربی خون از یک رژیم غذایی مناسب استفاده شود تا وضعیت بیمار تثبیت شود.

توصیه های دارویی جم فیبروزیل

1- رعایت رژیم غذایی مناسب، بر درمان با دارو ارجحیت دارد.
2- قبل از قطع مصرف دارد، تماس با پزشک ضروری است، زیرا غلظت چربی خون ممکن است به میزان قابل توجهی افزایش یابد.
3- این دارو را نباید کمتر یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نمود.
4- دورده درما با دارو باید کامل شود.
5- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن نوبت بایدمصرف شود، مگر این که تقریباً زمان نوبت بعدی فرارسیده باشد. در این صورت مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر شود.
6- طی درمان با این دارو، مراجعه منظم به پزشک ضروری است.

موارد مصرف پرومتازین

پرومتازین چیست؟

موارد مصرف:

در واکنش های حساسیتی تیپ I مانند آبریزش بینی فصلی و دائمی، ورم ملتحمه آلرژیک مربوط به استنشاق آلرژنها یا مصرف غذا، واکنش های حساسیتی ناشی از انتقال خون، درموگرافیسم، واکنش های پوستی آلرژیک مانند کهیر و آنژیوادم، درمان کمکی در واکنشهای آنافیلاکتیک، آرامبخش و کاهنده درد قبل و بعد از عمل جراحی و همچنین بعنوان کمک کننده در کاهش درد در حین جراحی، پروفیلاکسی و درمان تهوع و استفراغ، داروی کمکی در بیحسی موضعی و کاهش درد (موجب کاهش میزان داروی مخدر موردنیاز می گردد.)

روش و مقدار مصرف:

دوز معمول در بزرگسالان:
- واکنشهای حساسیتی تیپ I:25 میلی گرم داخل عضلانی و یا وریدی تزریق می گردد و در صورت لزوم پس از 2 ساعت تکرار می گردد.
- ضد تهوع: 25-5/12 میلی گرم داخل عضلانی و یا وریدی هر 4 ساعت تزریق می گردد.
- سداتیو و خواب آور:50-25 میلی گرم داخل عضلانی و یا وریدی موقع خواب و یا قبل و بعد از عمل جراحی به همراه دوز ضعیفی از یک داروی خواب آور و یا داروی آنتی کولینرژیک تزریق می گردد.
- خواب آور در زمان زایمان :50 میلی گرم از پرومتازین باعث ایجاد آرامش و کم شدن هشیاری می گردد و پس از زایمان 75-25 میلی گرم پرومتازین به همراه دوز پایین از یک ضد درد مخدر بکار می رود و هر 4 ساعت تکرار می گردد.
حداکثر دوز مجاز برای بزرگسالان روزانه 150 میلی گرم می باشد.افراد مسن ممکن است نسبت به دوز تجویز شده برای بزرگسالان حساس باشند، لذا کاهش دوز در مورد آنها می بایست صورت گیرد.

دوز معمول در کودکان:
مصرف این دارو در کودکان زیر 2 سال ممنوع است.مصرف در کودکان بالای 12 سال مانند بزرگسالان و در کودکان 2 تا 12 سال بصورت زیر می باشد:(مقدار مصرف نباید از نصف دوز بزرگسالان تجاوز کند)
- واکنشهای حساسیتی تیپ I:125 میکروگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن بصورت عضلانی هر 4 تا 6 ساعت و یا 500 میکروگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن موقع خواب و یا 25/6 تا 5/12 میلی گرم سه بار در روز و یا 25 میلی گرم موقع خواب.
-ضد تهوع:500-250 میکروگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن تزریق عضلانی یا 25-5/12 میلی گرم هر 6-4 ساعت.
- سداتیو و خواب آور:5000 میکروگرم تا 1 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن داخل عضله و در صورت نیاز 25-5/12 میلی گرم.بعنوان سداتیو قبل از عمل جراحی، دوز mg/kg 1/1 به همراه دوز مساوی از مپریدین و یک دوز مناسب از داروی آنتی کولینرژیک تجویز می گردد.دوز تجویزی بعنوان سداتیو پس از عمل جراحی 25-5/12 میلی گرم است.

موارد منع مصرف:

به دلیل بروز دپرسیون تنفسی خطرناک این دارو نباید در کودکان کوچکتر از 2 سال مصرف گردد و در کودکان 2 سال و بزرگتر باید کمترین دوز مؤثر استفاده شود و از مصرف سایر داروهای مضعف تنفسی به همراه این دارو خودداری گردد. این دارو می تواند موجب بروز واکنشهای پوستی حساسیت به نور گردد لذا در طول درمان، از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید و از کرمهای ضد آفتاب استفاده کنید. راه ترجیحی تجویز این دارو بصورت تزریق عمیق عضلانی می باشد اما در صورت مصرف وریدی، دارو باید در 10 تا 20 میلی لیترنرمال سالین یا به نسبت یک به 10 با آب مقطر رقیق گردد و به آهستگی از راه وریدی تزریق شود.از تزریق زیرجلدی و داخل شریانی دارو اجتناب نمایید. در صورت تغییر رنگ یا مشاهده وجود ذره در محلول تزریقی، از استفاده آن اجتناب نمایید. به دلیل عوارض کاهش و یا قطع ترشح بزاق در اثر مصرف طولانی مدت این دارو، بهتر است در صورت مصرف طولانی مدت این دارو، بیمار از نظر سالم بودن دندانها موردمعاینه قرار گیرد. در صورت افزایش دوز یا مصرف بیش از حد دارو، با یک مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.

احتیاط:

سابقه حساسیت شدید به این دارو و یا داروهای مشابه، کما، اختلالات دستگاه تنفسی شامل انسداد مزمن ریوی، آپنه، کودکان زیر 2 سال.
در موارد ذیل با احتیاط مصرف گردد: مشکلات کلیوی مانند انسداد گردن مثانه، هایپرتروفی پروستات و یا احتباس ادرار، دپرسیون مغز استخوان(افزایش ریسک لکوپنی و گرانولوسیتوز)، مشکلات و بیماریهای قلبی – عروقی، آنسفالوپاتی، سندرم ری، صرع یا تشنج، گلوکوم با زاویه باز و بسته، نقص عملکرد کبدی، زردی یا یرقان.

تداخلات دارویی:

الکل و یا داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی، آمفتامین ها، آنتی کولینرژیک ها، ضدتشنج ها، داروهای ضداشتها، بتابلاکرها بخصوص پروپرانولول، بروموکریپتین، داروهای باعوارض اکستراپیدامیدال مانند مشتقات فنوتیازین، داروهای هپاتوتوکسیک، داروهای کاهنده فشارخون، لوودوپا، متریزامید داخل نخاعی، مهارکننده های مونوآمیناکسیداز، داروهایی که سمیت گوشی ایجاد می کنندمانند سالیسیلاتها، کینیدین و ریبوفلاوین.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته گردد. اگرچه تمام عوارض ذکر شده در یک فرد دیده نمی شود ، ولی در صورت بروز هر عارضه ای حتماً با پزشک خود مشورت کنید. عوارضی که نیاز به توجه پزشکی دارند: دیسکرازی خونی (درد گلو، تب، خونریزی، خستگی غیرعادی، درد پشت و پهلو، ادرار دردناک، کوفتگی، خونریزی غیرعادی).عوارضی که در صورت ادامه یافتن و آسیب رساندن نیاز به توجه پزشکی دارند:خواب آلودگی، غلیظ شدن موکوس، تاری دید،کاهش فشارخون، افزایش تعریق، از دست دادن اشتها، حساسیت به نور، وزوز گوش، راش پوستی و تاکی کاردی. عوارض آنتی کولینرژیک مانند خواب آلودگی، گیجی، ادرار کردن سخت و دردناک، سرگیجه، خشکی دهان، بینی و گلو در سالمندان بیشتر بروز می کنند و واکنشهای پارادوکسیکال شامل کابوسهای شبانه، عصبی شدن، بیقراری و تحریک پذیری در کودکان بیشتر بروز می کنند.
 
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
این دارو از نظر مصرف در بارداری گروه C می باشد و همچنین مصرف آن در دوران بارداریمی بایست با در نظر گرفتن مضرات دارو در برابر فواید مصرف آن صورت گیرد. به دلیل اینکه حتی ترشح مقدار کم این دارو در شیرمادر باعث ایجاد عوارض در نوزاد شیرخوار می گردد، لذا مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی گردد.

کپسول نوافن و عوارض جانبی

موارد مصرف

این دارو ترکیبی از استامینوفن، ایبوپروفن و کافئین می باشد. این دارو در درمان دردهای خفیف تا متوسط ناشی از سردرد(عصبی و میگرنی)، دندان درد، دردهای عصبی- ماهیچه ای، دردهای مفصلی و دیس منوره کاربرد دارد.

مکانیسم اثر

کافئین محرک خفیف دستگاه عصبی مرکزی است و عروق خونی مغز را منقبض میکند و این اثر ممکن است به رفع سردرد کمک نماید. اثرات ضد درد و ضد تب این دارو نیز مربوط به استامینوفن و ایبوپروفن می باشد.

فارماکوکینتیک

کافئین بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و نیمه عمر آن ۴-۳ ساعت است. اتصال آن به پروتئین های پلاسما کم است و متابولیسم آن عمدتا کبدی است. استامینوفن و ایبوپروفن نیز بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شوند و متابولیسم هر دو کبدی است. استامینوفن به مقدار ناچیز و ایبوپروفن ۹۹ درصد به پروتئین پلاسما پیوند می یابد.

منع مصرف

در صورت سابقه وجود آلرژیک شدید از قبیل آنافیلاکسی یا آنژیوادم ناشی از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی منع مصرف دارد.

عوارض جانبی

بثورات پوستی، درماتیت آلرژیک، اختلالات خونی، پانکراتیت حاد از عوارض مصرف طولانی مدت استامینوفن است. تهوع، اسهال و گاهی خونریزی و زخم ممکن است در اثر مصرف ایبوپروفن ایجاد شود.

تداخلات دارویی

▪ مصرف ایبوپروفن با مهار کننده های آنزیم آنژیوتانسین سبب معکوس شدن اثر ضد فشارخون آنها شود و نارسائی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را ایجاد کند.

▪ سیکلوسپورین، لیتیم، متوترکسات، تریامترن، آسپرین و والپروئیک اسید با ایبوپروفن موجود در این دارو تداخل دارد.

▪ داروهایی که آنزیم های کبدی را فعال تر میکنند تاثیر استامینوفن را کمتر میکنند. بعنوان مثال: کاربامازپین (تگرتول)، ایزونیازید، باربیتورات ها مانند فنوباربیتول، ریفامپین.

▪ داروی کلستیرامین موجب کاهش جذب استامینوفن از روده شده و بنابراین استامینوفن باید یک ساعت قبل و یا ۴-۳ ساعت بعد از مصرف کلستیرامین استفاده شود.

▪ وارفارین: مصرف استامینوفن با دوز بیش از ۲ گرم در روز میتواند اثر رقیق کنندگی خون وارفارین را افزایش دهد.

▪ خطر خونریزی ناشی از مصرف داروهای ضد انعقادخوراکی در حین درمان با این دارو تشدید می گردد.

▪ مصرف همزمان این دارو با آنتی بیوتیک ها، کورتیکواستروئیدها و NSAIDs احتمال بروز عوارض گوارشی را تشدید میکند.

▪ پیرو مصرف همزمان این دارو با فوروزماید، آمینوگلیکوزیدها، سیس پلاتین، کاپرومایسین، اریترومایسین، ونکومایسین احتمال تشدید اتوتوکسیتی وجود دارد و از این نظر باید بیمار را چک کرد.

▪ کافئین تحت متابولیسم گسترده سیتوکروم میکروزومال ۴۵۰p و ایزوآنزیم C2P1A2 قرار می گیرد و با داروها و موادی که کلیرانس متابولیک آن را تحت تأثیر قرار می دهند، تداخل دارویی دارد.

هشدار ها

▪ استفاده بیش از حد این دارو ممکن است خطر نکروز کبدی را افزایش دهد.

▪ استامینوفن در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:

الکلیسم فعال، بیماری کبدی و هپاتیت ویروسی.

توصیه های دارویی

▪ در صورت بروز هرگونه اختلال در بینائی باید با پزشک مشورت شود.

▪ به دلیل احتمال بروز آسیب کبدی یا کلیوی، نباید این دارو بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.

روش های خانگی درمان عفونت واژن

 علایم عفونت قارچی واژن شامل موارد زیر می‌باشد:

۱- ترشحات واژن: یکی از شایع ترین علایم عفونت قارچی، ترشحات سفیدرنگی است که از ناحیه واژن خارج می‌شود. هم چنین ممکن است به رنگ سبز یا زرد هم باشد. مقدار این ترشحات می‌تواند زیاد یا کم باشد.

 

۲- خارش و سوزش: ناحیه تناسلی این بانوان معمولا متورم می‌باشد و احساس خارش و سوزش در این ناحیه دارند. سوزش این ناحیه ممکن است شدید شود و شدت سوزش در هنگام رابطه جنسی با همسر و ادرار کردن بسیار بدتر می‌شود.

 

۳- بوی واژن: موقع عفونت قارچی، بوی نامطبوعی ایجاد می‌شود. البته بوی نامطبوع واژن و یا ترشحات واژن، در بیماری هایی نظیر واژینوباکتریال نیز دیده می‌شود. آزمایش ترشحات توسط پزشک متخصص، در تشخیص قطعی و دقیق بیماری به پزشک کمک می‌کند.

 

***تذکر: ترشحات طبیعی واژن در زنان را نباید با عفونت قارچی اشتباه گرفت. ترشحات طبیعی شبیه ترشحات زنان قبل از قاعدگی می‌باشد. اگر در مورد طبیعی یا غیر طبیعی بودن این ترشحات شک دارید، با پزشک خود مشورت نمایید.

 

عوامل تشدید کننده خارش در ناحیه تناسلی:

۱-شستشوی بیش از اندازه با لیف و صابون : برخی از بیماران بوجود آمدن خارش و یا سوزش و یا هر علامت دیگر در ناحیه تناسلی را به عدم رعایت بهداشت ربط داده و با شستشوی زیاد با صابون و لیف سعی در بر طرف کردن آن می کنند. این کار کاملا اشتباه بوده و منجر به تشدید خارش می شود. شستشو بعد از هر بار ادرار و مدفوع با آب خالی و سپس خشک کردن به آرامی با دستمال کاغذی برای بهداشت ناحیه تناسلی کافیست.

 

۲-پوشیدن لباس تنگ: پوشیدن لباسهای تنگ، چسبناک بویژه از جنس پلاستیک منجر به تشدید رطوبت شده و ناحیه را برای رشد قارچ مستعد می کند بنابراین توصیه می شود از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز شود.

 

۳-خشک کردن با سشوار: برخی از بیماران با تصور اینکه رطوبت منجر به رشد قارچ در ناحیه تناسلی می شود، با سشوار اقدام به خشک کردن ناحیه تناسلی می کنند. این کار نیز غلط است. خشک کردن با دستمال کاغذی نرم و به آرامی کفایت میکند.

۴-استفاده از کرم های مختلف: استفاده از کرمهای ضد خارش و ضد قارچ که معمولا بیماران بدون نسخه از داروخانه تهیه می کنند، خود یکی از عوامل اصلی خارش هستند. توصیه می شود حتما برای درمان خارش ناحیه تناسلی به پزشک متخصص مراجعه و تمام کرمهای موضعی را که خود از قبل استفاده می کنید قطع کنید. حداکثر می توان از وازلین خالص( بدون عطر و مواد نگهدارنده )برای تسکین خارش در ناحیه تناسلی استفاده کرد.

۵-استفاده از کاندوم و ژلهای روان کننده یا لوبریکانت(درزنان): اگر دچار خارش مزمن و طولانی مدت ناحیه تناسلی هستید بهتر است از کاندوم استفاده نکنید. همچنین ژلهایی که به عنوان ژلهای روان کننده به فروش می رسند از عوامل مهم ایجاد حساسیت، آلرژی و خارش در ناحیه تناسلی هستند. استفاده از این ژلها حتی برای کسانی که مشکل خارش هم ندارند توصیه نمی شوند.

 

***تذکر: اگر دچار خارش مزمن و طولانی در ناحیه تناسلی می باشید(در زنان) استفاده از تامپون به جای نوار بهداشتی ارجح است.البته این کار حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود. زیرا تامپون نیز عوارض خاص خود را دارد.

 

داروهای خانگی برای خارش واژن

۱- کمپرس سرد: خارش واژن بخصوص در طول شب میتواند بسیار مشکل باشد و خواب شما را خراب و خستگی و بی حالی بوجود اورد برای متوقف کردن خارش اعمال یخ بطور مستقیم یا کمپرس اب سرد در مهبل . این کار می تواند برای شما سخت باشد ولی خواب و استراحت کافی برای شما به ارمغان میاورد.  

اعمال یخ بطور مستقیم یا کمپرس اب سرد در مهبل برای برای متوقف کردن خارش واژن مفید است

کمپرس سرد برای رفع خارش واژن مفید است

 ۲- آب و نمک: نمک کلا خاصیت ضد باکتریایی داره و میتواند باکتریها و قارچها را ازبین ببرد .شستن واژن با اب نمک غلیظ در هر زمان فورا تسکین و از تکثیر بیشتر باکتریها جلوگیری بعمل میاورد . همچنین شما میتوانید وان را با اب گرم پرکرده و نصف فنجان نمک بدان اضافه کنید و چمباتمبه بشینید در حین نشستن سعی کنید اب نمک بداخل واژن رفته و باکتریها بطور موثر کشته شوند.

 

۳- سیر: سیر نیز دارای خواص ضد باکتریایی قوی میباشد.میتواند درد را فورا کاهش دهد و فوت و فن خاصی دارد . جویدن ۲الی ۳ حبه در دهان و سپس قراردادن ان در واژن . شاید بوش ناراحت کننده باشه ولی یک سوپرایزره تسکین دهنده است !

 

۴- ماست: استفاده از پرو بیوتیکها به منظور از بین بردن باکتریها کار جدیدی نیست . ماست خالص و خوب درای کشتهایی است که میتواند با افزودن باکتریهای خوب باکتریهای بد رو از بین ببرد . برای درمان خارش نوشیدن ۱ فنجان کشک خالص شیرین نشده هر روز مفید است . ماستهای بز یا گوسفند بهترین درمان میباشد. راه دیگر استفاده از ماست قرار دادن ان بطور مستقیم در واژن است . برای این منظور میتوانید ماست اغشته با تامپون یا پنبه بمدت چند ساعت استفاده کنید . ماست منجمد نیز تسکین فوری رو به همراه دارد.

 

۵- برگ ریحان: برگ ریحان خاصیت ضد میکروبی- ضد قارچی و ضد باکتری دارد . برگ ریحان را در ۲ فنجان ابجوش گذاشته دم کشیده .بمدت ۲۰ دقیقه تا قوام امده . نوشیدن این اب ۲ بار در روز برای خارش واژن مفید است .

 

۶- برگ رزماری: برگهای رزماری را بمدت ۱۵ دقیق در اب خیسانده با اب گرم و شستن ناحیه واژن با این داروی گیاهی

 

۷-عسل: مقداری عسل ار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به ناحیه واژن خود بمالید تا علایم بیماری تسکین یابد. سپس عسل را پاک کنید و واژن را به خوبی بشویید.

 

۸-روغن درخت چای: چند قطره روغن درخت چای را در یک لیوان آب بریزید و سپس تامپون را به این مواد آغشته کنید و وارد ناحیه واژن کنید. اگر این کار را چند روز و روزی سه مرتبه انجام دهید، عفونت قارچی از بین خواهد رفت.

  روغن درخت چای برای درمان عفونت واژن مفید است

۹- زغال اخته و قره قروت: خوردن زغال اخته و یا آب قره قروت برای از بین بردن عفونت قارچی مناسب می‌باشد.

 

۱۰- کاهش مصرف شیرینی جات مصرف موادغذایی شیرین و قند و شکر را کاهش دهید. مصرف قند و شیرینی ها، رشد قارچ ها را سریع تر و بیشتر می‌کند.

 

۱۱- آلوئه ورا: استفاده از آلوئه ورا و ژل آن نیزدر درمان عفونت و رفع خارش موثر است. بدین منظور از یک ساقه آلوئه ورا استفاده کنید، پوست سبز آنرا جدا کرده و در واژن قرار دهید. همچنین میتوانید مقداری از آنرا رنده کرده و با شهد به دست آمده ناحیه تناسلی را ماساژ دهید. بهتراست قبل از خواب اینکار را انجام دهید که تا صبح اثر کند. مقادیری که در واژن باقی میماند خود به خود خارج میشود و جای نگرانی ندارد ( تجربه کاربران سایت )

 

۱۲- جوش شیرین: جوش شیرین هم در درمان قارچ واژن مفید بوده و از خارش و سوزش واژن جلوگیری میکند. کافی است دو قاشق جوش شیرین را در چند لیتر آب حل کرده و به مدت ۲۰ دقیقه در محلول مورد نظر بنشینید و سپس با آب شسته و با حوله تمیز خود را خشک کنید. شست‌وشو با محلول آّب و جوش شیرین محدودیتی وجود ندارد و می‌توانید هر روز این کار را انجام دهید.

 

۱۳ -سرکه سیب: سرکه سیب دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچ بسیار عالی میباشد.برای این کار ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب با اب گرم ترکیب و واژن خود را با این اب دو بار در روز بمدت ۲الی ۳ روز شستشو دهید . سرکه واژن را اسیدی و باکتریها بمدت طولانی نمی تونند در آن رشد کنند . چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر با رعایت نکاتی که در بالا گفته شد بهبودی در وضعیتتان ایجاد نشد و همچنان خارش واژن داشتید و یا اگر بهبود حاصل شد اما پس از گذشت چند روز مجدد خارش به سراغتان آمد مشکلتان را با پزشک مطرح کنید.

 

تذکر: عفونت قارچی محدودیتی برای رابطه با همسر ایجاد نمیکند ولی بهتر است تا پایان درمان رابطه برقرار نکنید.

 

قرص های ضد تهوع و موارد مصرف آنها

قرص های ضد تهوع و موارد مصرف آنها

قرص ضد تهوع که برای درمان علامتی حالت تهوع و استفراغ به کار می‌روند به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند : داروهای مؤثر بر سیستم عصبی مرکزی (مؤثر بر مغز و سیستم عصبی) و داروهای محیطی (مؤثر بر سیستم گوارش). مهم‌ترین این داروها متوکلوپرامید، دیمن هیدرینات و آنتی اسید هستند که بطور معمول برای برطرف کردن حالت تهوع و استفراغ مورد استفاده قرار می گیرند .

تعریف تهوع از نظر علمی

تهوع و استفراغ از مشکلات شایع گوارشی هستند . تهوع به صورت احساس ذهنی نیاز به بالا آوردن محتویات گوارشی تعریف می شود. برخی افراد خیلی زود دچار حالت تهوع می‌شوند. عوامل متعددی باعث ایجاد این حالت ناخوشایند می‌شود مثل ماشین گرفتگی، دریازدگی، پرخوری، استرس، میگرن و غیره که برای رفع این مشکل باید از قرص های ضد تهوع استفاده کرد.

دلایل ایجاد کننده تهوع

تهوع و استفراغ دلایل زیادی دارد. علل شایع آن ویروس ها، مسمومیت غذایی و سموم (مانند برخی از داروها) هستند و هر فردی ممکن است در طول زندگی خود بارها دچار حالت تهوع شود.
حالت تهوع حرکتی نیز یکی دیگر از علل ابتلا به حالت تهوع است. این بیماری زمانی که فرد با وسایل نقلیه از جمله اتومبیل، هواپیما و کشتی سفر می کند رخ می دهد. افرادی که می دانند در طی سفر به این حالت مبتلا می شوند، بهترین حالت برایشان استفاده از داروهای ضد تهوع قبل از سفر است. مشکلات داخلی گوش نیز می توانند احساس تهوع ایجاد کند.
عفونت های ویروسی نیز یکی دیگر از علل تهوع و استفراغ است. این حالت اغلب با اسهال همراه می شود و شیوع آن همه گیر است. مسمومیت غذایی با باکتری یا ویروس می تواند علائم مشابه ایجاد کند. در هر دو عامل (ویروس یا باکتری)، بیماری به طور کلی دو روز ادامه داشته و سپس خود به خود از بین می رود. اما تهوع همراه با اسهال برای افراد مسن و کودکان با کم شدن آب بدن، خطر کم آبی را به همراه دارد.
اگر تهوع و یا استفراغ مداوم باشد و یا با علائم شدیدی مانند درد شکم، تب، زردی پوست (یرقان)، یا خونریزی همراه باشد حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. افراد مبتلا به استفراغ شدید که به سایر بیماری ها مبتلا می باشند، سن زیادی دارند، در سن خردسالی به سر می برند و یا باردار و شیرده هستند در زمانی که حالت تهوع دارند باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند.
گاهی داروها می توانند باعث تهوع یا استفراغ شوند. در این حالت علائم زمانی ایجاد می شود که داروی جدید را استفاده کرده اید.

دیگر دلایل کمتر شایع ایجاد کننده تهوع و استفراغ عبارتند از:

• قرار گرفتن در مراحل اولیه بارداری (حالت تهوع در حدود ۵۰ تا ۹۰ درصد از تمام بارداری ها وجود دارد و ۲۵ تا ۵۵ درصد آن ها به استفراغ منتهی می شود)
• آسیب های دردناک
• بعد از عمل جراحی
• قرار گرفتن در یک وضعیت عاطفی و یا ترس
• بیماری های مربوط به کیسه صفرا مانند سنگ کیسه صفرا یا عفونت (کوله سیستیت)
• پرخوری (خصوصا پس از جراحی بای پس معده)
• واکنش به بوهای خاص
• حمله قلبی (ممکن است تنها علامت در برخی از افراد باشد)
• ضربه مغزی یا ضربه به سر
• تومور مغزی
• زخم یا التهاب معده
• پرخوری و یا سایر بیماری های روانی
• گاستروپارزی (تخلیه آهسته معده که اغلب در افراد مبتلا به دیابت دیده می شود)

قرص های ضد تهوع

برای جلوگیری یا کاهش تهوع و استفراغ می توان از انواع مختلف داروها استفاده کرد. هر دارو با روش متفاوتی حالت تهوع را برطرف می کند . برخی از داروهای ضد تهوع به تنهایی مورد استفاده قرار می گیرند اما اغلب اوقات ترکیبی از این داروها برای کنترل تهوع و استفراغ مؤثرتر است .

انواع قرص های ضد تهوع

قرص هایی که ممکن است برای جلوگیری یا کنترل تهوع و استفراغ استفاده شوند عبارتند از:

• متوکلوپرامید
• قرص سیزاپراید(Cisapride)
• قرص دمیترون (Demitron)
• آنتی اسید
• آنتاگونیست های گیرنده H2
• داروهای آنتی هیستامین
• هیدروکلراید مکلزین
• دیمن هیدرینات
• امترول
• بیسموت ساب سالیسیلات (پپتو بیسمول)
• فنوتیازین ها
• بنزودیازپین
• مهار کننده های رسپتور سرتونین

قرص متوکلوپرامید

قرص متوکلوپرامید یکی از مهمترین قرص های ضد تهوع می باشد. این دارو در انواع قرص ۱۰ میلی گرمی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو برای درمان حالت تهوع و استفراغ موثر بوده و همچنین از برگشت محتویات معده به مری جلوگیری می کند. همچنین باعث تخلیه راحت‌تر معده شده و باعث کاهش زمان عبور از روده باریک می شود . از این دارو می توان ۴ بار طی روز و قبل از صرف غذا استفاده کرد.
عوارض : از عوارض قرص متوکلوپرامید می توان به خواب آلودگی، سرگیجه، بالا رفتن ضربان قلب، اسهال و اختلال در فشار خون اشاره کرد. این دارو برای رفع حالت تهوع و استفراغ برای بیماران دیابتی که مبتلا به اختلال حرکت دستگاه گوارش هستند تجویز می شود. همچنین در گذشته برای درمان حالت تهوع در افرادی که شیمی درمانی می شدند نیز استفاده می شده است. مصرف همزمان قرص ضد تهوع متوکلوپرامید با بعضی داروهای که بر روی سیستم عصبی تاثیر می گذارند مانند آرام بخش ها، آنتی هیستامین ها، مخدر ها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج ممنوع است زیرا باعث تشدید اثر این دارو ها می شود. همچنین مصرف این دارو با داروهای روان گردان مانند تری فلوپرازین یا هالوپریدول نیز باعث بوجود آمدن عوارض خطرناک برای سلامتی بدن می شود.

https://t.me/informationdrug

قرص سیزاپراید(Cisapride)

قرص سیزاپراید به منظور درمان مشکلات گوارشی مثل ترش کردن یا سوزش معده و همچنین درمان ریفلاکس معده تجویز می‌شود. این دارو اثر ضد تهوعی دارد و خطر بروز آریتمی قلبی از جدی‌ترین عوارض مصرف آن است. این دارو موجب افزایش حرکات مری، معده و روده در حین هضم غذا شده و در بیماری‌هایی با علایم بازگشت غذا به مری (ریفلاکس) از قبیل دیس پپسی، ترش کردن و پس زدن غذا مفید است. به طور معمول مقدار مصرف سیزاپراید ۱۰ میلی گرم ۳ یا ۴ بار در روز است. مصرف این دارو در بیماران قلبی باید با احتیاط صورت پذیرد.
عوارض: عوارض قرص سیزاپراید شامل آریتمی قلبی (غیر طبیعی شدن ضربان قلب)، یبوست، اسهال، نفخ، افزایش تولید گاز در روده‌ها، تهوع، سردرد، آبریزش بینی، درد شکم، گیجی، سینوزیت، بی‌خوابی و تشنج می‌باشد.

https://t.me/informationdrug

قرص دمیترون

قرص دمیترون به منظور جلوگیری از تهوع و استفراغ ایجاد شده در بارداری، جراحی، شیمی درمانی، سرطان یا درمان با اشعه استفاده می‌شود. یبوست و اسهال برخی از عوارض مصرف این دارو می‌باشد. همچنین اگر خانم‌های باردار حالت تهوع شدیدی داشته باشند، می‌توانند با تجویز پزشک خود از دمیترون استفاده کنند. این دارو برای افراد کمتر از 4 سال توصیه نمی‌شود.
عوارض: عوارض قرص دمیترون شامل یبوست، اسهال، تب، سردرد، درد در ناحیه شکم و معده، سوزش، خارش، گیجی، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، احساس سرما، خستگی و ضعف غیرمعمول می‌باشد.

                                               

https://t.me/informationdrug

قرص ضد تهوع آنتی اسید

قرص ضد تهوع آنتی اسید دارای مواد معدنی مانند کلسیم کربنات، هیدروکسید و آلومینیم است. این دارو باعث خنثی کردن اسید معده می شود که در رفع تهوع موثر است. این دارو ممکن است عوارضی مانند یبوست نیز داشته باشد.

آنتاگونیست های گیرنده H2

این داروها اگر در دوز پایین مصرف شوند, می توانند با کنترل کردن برگشت محتویات معده به مری حالت تهوع و استفراغ را از بین ببرد.
عوارض : مصرف همزمان این داروها با سایمتیدین تداخل دارویی داشته و ممکن است سبب عوارض جانبی خطرناک و یا تاثیر چند برابر دارو و یا بی اثر شدن آنها شود.

فنوتیازین ها

یکی از رایج ترین انواع قرص ضد تهوع فنوتیازین ها هستند. این دارو قیمت مناسبی داشته و می توان از آن برای مدت طولانی نیز استفاده کرد. این دارو ممکن است در بعضی افراد باعث حساسیت های پوستی، خواب آلودگی و اختلال در کار کبد شوند.

آنتی هیستامین ها

آنتی هیستامین ها به صورت خفیف می توانند حالت تهوع و استفراغ را از بین ببرند. این دارو دارای عوارض زیادی مانند گیجی، خواب آلودگی، خشکی دهان و تاری دید می باشد. به همین خاطر مصرف زیاد این دارو و یا مصرف دوز بالای آن توصیه نمی شود.

هیدروکلراید مکلزین

هیدروکلراید مکلزین یک آنتی هیستامین است که در درمان تهوع، استفراغ و سرگیجه ناشی از حالت تهوع حرکتی موثر است.
عوارض: این دارو نباید توسط افراد مبتلا به بیماری های ریوی، گلوکوم، و یا کسانی که مشکل ادراری را به علت بزرگ شدن پروستات دارند، استفاده شود. مکلزین ممکن است موجب خواب آلودگی شود بنابراین نباید آن را با دیگر آرام بخش ها مانند الکل، داروهای تسکین دهنده، یا قرص های خواب آور استفاده کرد. با توجه به خواب آور بودن این دارو افرادی که از مکلزین استفاده می کنند باید از رانندگی کردن و یا کار با ماشین آلات خطرناک خودداری کنند. استفاده از مکلزین برای کودکان زیر ۱۲ سال و یا زنان باردار و شیرده توصیه نمی شود مگر این که توسط پزشک توصیه شود.

دیمن هیدرینات

دیمن هیدرینات نیز یک آنتی هیستامین است. استفاده از آن باید به حالت تهوع حرکتی محدود شود. این دارو می تواند موجب خواب آلودگی شود و باید از استفاده از آن در موقعیت های مشابه داروی مکلزین اجتناب شود. فرمولاسیون های مختلفی از دیمن هیدرینات در دسترس هستند. شکل مایع این دارو برای کودکان طراحی شده است. باید حدود یک ساعت قبل از سفر برای جلوگیری تهوع حرکتی از داروهای ضد تهوع مکلزین و دیمن هیدرینات استفاده شود.

قرص ضد تهوع امترول

امترول یک داروی خوراکی است که برای تسکین معده درد در زمان تهوع و استفراغی که توسط عفونت ویروسی یا باکتریایی یا پرخوری ایجاد می شود، طراحی شده است. امترول حاوی قند و اسید فسفریک است و برای افراد دیابتی مناسب نیست. شرکت سازنده این دارو توصیه کرده است که در یک روز بیش از ۵ بار نباید از این دارو استفاده کرد .
عوارض: به دلیل قند موجود در این دارو، بیماران دیابتی نباید از آن استفاده کنند . قبل از استفاده از این دارو برای زنان باردار و شیرده و کودکان خردسال با پزشک مشورت کنید.

بیسموت ساب سالی سیلات (پپتو بیسمول)

بیسموت ساب سالیسیلات در تسکین تهوع و استفراغ موثر می باشد. این دارو بطور مستقیم بر روی دیواره معده تاثیر می گذارد و عوارض جانبی جدی شناخته شده ای ندارد. بیسموت ساب سالیسیلات ممکن است رنگ مدفوع و زبان را تیره کند.
عوارض: زنان باردار و شیرده باید قبل از استفاده از بیسموت با پزشک خود مشورت کنند چرا که بخشی از مواد تشکیل دهنده فعال (سالیسیلات) آن فرمول شیمیایی شبیه به آسپرین دارد، که ممکن است به جنین و نوزاد آسیب برساند. بیمارانی که به آسپیرین آلرژی دارند و یا با مصرف سایر داروهای مشابه آن واکنش نشان می دهند، نباید بیسموت استفاده کنند. اگر از داروهای رقیق کننده خون (داروهای ضد انعقاد) استفاده می کنید، و یا به بیماری دیابت یا بیماری نقرس مبتلا هستید، این دارو را تحت نظر پزشک استفاده کنید زیرا افزایش سالیسیلات در بدن ممکن است به افزایش اثر ضد انعقادی کمک کند.

داروهای ضد تهوع بعد از شیمی درمانی

بیمارانی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند معمولا در ۲۴ ساعت اول دچار حالت تهوع و استفراغ حاد می شوند. در مواردی ممکن است فرد بعد از چند روز دچار حالت تهوع شود که به آن تاخیری می گویند. در این موارد معمولا پزشک با توجه به شرایط جسمی بیمار و مراحل درمانی یکی از انواع داروهایی که برای از بین بردن حالت تهوع بعد از شیمی درمانی به کار می روند را تجویز می کند. در ادامه به چندین مورد از این داروها و عوارض جانبی ناشی از مصرف آنها اشاره می کنیم.

کورتون ها

دگزامتازون از انواع قرص هایی است که در از بین بردن حالت تهوع و استفراغ موثر عمل می کند. این دارو برای رفع حالت تهوع بعد از شیمی درمانی تجویز می شود. گفتنی است که این دارو دارای عوارض جانبی خطرناکی می باشد به همین دلیل موارد تجویز آن نیز محدود است با این حال برای جلوگیری از حالت تهوع بعد از عمل جراحی این دارو برای بیمار تجویز می شود.

مهار کننده های رسپتور سرتونین

این داروها نیز در از بین بردن حالت تهوع و استفراغ بعد از شیمی درمانی موثر بوده و به عنوان درمان اصلی برای از بین بردن تهوع بعد از جراحی و رادیوتراپی نیز به شمار می رود. این داروها ممکن است سبب بروز عوارضی مانند ضعف و بی حالی، یبوست و سر درد شود.

بنزودیازپین

از دیگر قرص های ضد تهوع می توان به بنزودیازپین اشاره کرد. این دارو برای جلوگیری و یا درمان حالت تهوع و استفراغ بعد از شیمی درمانی به کار می رود. این دارو در دو نوع آلپرازولام و لورازپام وجود دارد.

نکته ای که در پایان باید به آن اشاره شود این است که با توجه به دلیل بروز حالت تهوع و استفراغ باید از قرص ضد تهوع مناسب استفاده کرد. در مواردی حالت تهوع ممکن است ناشی از مشکلات گوارشی باشد که درمان های به کار رفته در این شرایط با درمان های حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی یا اوایل بارداری متفاوت است. توصیه می شود که در صورت شدت گرفتن حالت تهوع حتما به یک مرکز اورژانس مراجعه تا با تشخیص صحیح درمان لازم صورت گیرد.

درمان خانگی برای رهایی سریع از جوش‌ها

 درمان خانگی برای رهایی سریع از جوش‌ها

بسیاری از مردم قبول دارند که استفاده از مواد شیمیایی خشن، شست‌وشوی طاقت‌فرسا و حتی لایه‌برداری‌ و لیزر کردن تحت‌ نظر پزشک واقعا پوست را حساس کرده و مشکل را تشدید می‌کند. بنابراین می‌توان برای جوش‌های دوره‌ای با دفعات ظهور محدود، از راه‌های درمانی فوق‌العاده متداولی که جوش‌ و آکنه را با سرعت و به راحتی از بین می‌برند استفاده کرد.

۱. هر چه سریع‌تر از یخ استفاده کنید


اولین درمان سریع جوش یخ است. برای جوشی که هنوز به طور کامل عفونی نشده است، استفاده از یخ به کاهش التهاب کمک می‌کند و غدد چربی را تشویق می‌کند منقبض شده و چربی اضافه و میکروب‌های درون آن را از آن بخش پوست بیرون برانند.

نحوه‌ی استفاده:

    یخ را در تکه ای پارچه گذاشته و روی بخشی که در حال جوش زدن است به مدت چند ثانیه نگه دارید.
    چند دقیقه فاصله بگذارید و مجدد مرحله‌ی قبل را تکرار کنید.

نکته: این کار را به دفعات دلخواه تکرار کنید، جوش در عرض یکی دو روز از بین می‌رود.

۲. عسل


حتما با خواص عسل آشنا هستید. عسل به عنوان ماده‌ای با خواص ضدعفونی‌کننده شناخته می‌شود و به از بین بردن عوامل میکروبی اطراف غدد چربی کمک می‌کند. وقتی میکروب‌ها کاهش پیدا می‌کنند سرعت بهبودی افزایش پیدا می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    یک اپلیکاتور پنبه‌ای استریل را در عسل طبیعی فرو ببرید و روی پوست بمالید و پوست را حداقل به مدت ۳۰ دقیقه به حال خود بگذارید و بعد از آن با آب گرم بشویید.

نکته: علاوه بر این می‌توانید با افزودن پودر دارچین به عسل ماده‌ی سفت‌تری به‌ دست بیاورید و آن را شب تا صبح در هنگام خواب روی جوش بگذارید.

۳. آبلیمو


راه معجزه‌آسای دیگر برای خلاصی از جوش استفاده از آبلیموی تازه گرفته شده است. آبلیمو به عنوان میکروب‌کش ارگانیسم‌های میکروسکوپی دخیل در ایجاد جوش را می‌کشد و علاوه بر این با خاصیت جمع‌کنندگی‌ای که دارد باعث می‌شود چربی‌های تجمع یافته بیرون رانده شوند. برای استفاده از لیمو چند راه دارید.

نحوه‌ی استفاده:

    پیش از خوابیدن از یک گوش‌پاک‌کن استریل پنبه‌ای استفاده کنید و آبلیمو را روی جوش بمالید.

نکته: برای جوش‌های جدی‌تر مخلوطی از پودر دارچین و آبلیمو درست کنید و شب قبل از خواب روی جوش بمالید و بگذارید تا صبح بماند. این کار به از بین رفتن سریع جوش کمک می‌کند، اما برای افرادی که پوست حساس دارند توصیه نمی‌شود.

۴. خمیردندان راه‌حل جوش‌های آب‌دار


خمیردندان برای درمان جوش فوق‌العاده است. اگر به عنوان روشی بعد از یخ گذاشتن استفاده شود سریع‌ترین اثر را دارد. لازم است که حتما از خمیردندان‌های سفید‌رنگ و غیرسفید‌کننده استفاده کنید. همچنین از انواع خمیردندان‌های ژل‌مانند استفاده نکنید.

نحوه‌ی استفاده:

    قبل از اینکه جوش روی صورت‌‌تان جا خوش کند کمی خمیردندان سفید را روی آن ناحیه بمالید و بگذارید حین خواب شبانه آنجا بماند.
    وقتی بیدار شدید با آب سرد آن را بشویید. در صورتی که قرار نیست خانه را ترک کنید می‌توانید این کار را در میانه‌ی روز دوباره تکرار کنید.
    برای اینکه این روش فایده‌ای داشته باشد خمیردندان حداقل باید ۳۰ دقیقه روی پوست بماند.

نکته: خمیردندان می‌تواند برای پوست ایجاد حساسیت کند، بنابراین مهم است که از این روش با احتیاط و به شیوه‌ی درست استفاده کنید.

۵. از بخور استفاده کنید



برای درمان سریع جوش بخور را فراموش نکنید. استفاده از بخور گرم به علت باز کردن منافذ پوستی و بیرون ریختن مواد زاید از آن، فواید فوق‌العاده‌ای برای پوست افرادی که از جوش رنج می‌برند به همراه دارد.

نحوه‌ی استفاده:

    یک ظرف بزرگ را با آب داغ پر کنید، سپس صورت خود را در نزدیکی دهانه‌ی ظرف قرار دهید به طوری که بخار آب به پوست‌تان برسد.
    به هیچ عنوان پوست‌تان را در تماس با آب داغ قرار ندهید، زیرا ممکن است منجر به سوختگی شود.

نکته: بخور را به مدت ۳۰ دقیقه ادامه دهید و سپس به پوست‌تان مرطوب‌کننده بمالید.

۶. روغن درخت‌ چای


روغن درخت چای درمان‌کننده‌ی حیرت‌انگیزی برای جوش‌های پوستی است. روغن درخت چای با خاصیت ضدباکتریایی به جنگ میکروب‌هایی می‌رود که مشکلات پوستی ایجاد می‌کنند و به دلیل خواص تسکین‌بخشی که دارد، قرمزی و وخامت جوش‌ها را کاهش می‌دهد. این روغن همچنین با خشک کردن جوش‌ها و کمودون‌های سرسفید آنها را بهبود می‌دهد.

نحوه‌ی استفاده:

    گلوله‌ی پنبه‌ای را در روغن درخت چای غوطه‌ور کنید و بر موضع جوش بمالید. بعد از گذشت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه پوست خود را بشویید.
    راه دیگر مخلوط کردن چند قطره از این روغن در یک قاشق ژل آلوئه‌ورا است. مخلوط به دست آمده را روی جوش‌ها و سایر نقاط مشکل‌دار پوست‌تان بمالید و بعد از ۲۰ دقیقه آن را بشویید.

نکته: اگر پوست شما حساس است نباید از روغن درخت چای استفاده کنید.

۷. سیر


سیر گیاهی است که به علت مزه‌ی عالی و فایده‌های پزشکی مورد توجه است. سیر دارای خواص اثبات شده‌ی قوی ضدباکتریایی، تقویت سلولی و ضدویروس است و به عوامل بیماری‌زای مسری حمله‌ می‌کند. سیر همچنین در تقویت قوای جسمی نقش دارد.

سیر خام در طب قدیمی هند، آیوروِدا، یکی از بهترین درمان‌ها برای جوش‌های رسیده برشمرده می‌شود و طبیبان آیورودا بر سر خواص سیر در درمان جای جوش‌ها و همچنین در جلوگیری از عود مجدد جوش قسم می‌خورند.

بدون در نظر گرفتن گزارش‌های طب آیورودا درباره‌ی سیر، به اندازه‌ای افراد مختلف به فواید خوردن سیر خام در پیشگیری و درمان جوش‌ صورت اشاره‌ کرده‌اند که می‌توان آن را درمانی عالی برشمرد. سیر این ماده‌ی ضدویروس، ضدقارچ و ضدسرطان برای درمان سریع جوش‌ها کارساز است. همچنین سولفور موجود در سیر به تسریع فرایند بهبودی جوش کمک می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    یک حبه سیر را دو نیم کنید.
    سیر را روی جوش بمالید و بعد از ۵ دقیقه با آب ولرم بشویید.
    این کار را چند بار در روز تکرار کنید.

نکته: خوردن روزانه‌ی یک حبه سیر خام به پاک‌سازی خون‌تان نیز کمک می‌کند. اما توجه کنید که در مصرف سیر خام زیاده‌روی نکنید تا معده‌ی شما اذیت نشود.

۸. جوش‌‌شیرین (بی‌کربنات سدیم)


جوش‌شیرین راه‌حل خانگی مفید دیگری برای درمان جوش است که با لایه‌برداری پوست و باز‌ کردن راه تخلیه‌ی چربی و سلول‌های مرده جوش‌ها را از بین ‌می‌برد. جوش‌شیرین کاربردهای فراوانی دارد. می‌توان از آن به عنوان ضدبو، به عنوان خمیردندان و در محلول‌های مختلف خانگی برای لایه‌برداری پوست استفاده کرد.

التهاب جوش زمانی که سلول‌های پوست و ارگانیسم‌های کوچک در کنار هم جمع می‌شوند و یک جوش متورم را ایجاد می‌کنند، شکل می‌گیرد. التهاب پوست علاوه بر اینکه توجه دیگران را به خود جلب می‌کند می‌تواند واقعا دردناک باشد.

بخشی از قدرت جوش‌شیرین در مراقبت از پوست به این دلیل است که قادر است به عنوان بخشی از درمان التهاب پوست و در یک برنامه‌ی درمانی به کار رود. مثلا از مواد معمولی موجود در آشپزخانه می‌توان برای درست کردن ماسک‌های قوام‌دار با پایه‌ی جوش‌شیرین استفاده کرد. ماسک‌های خانگیِ پوشاننده‌ی صورت که با جوش‌شیرین درست شوند می‌توانند به پیشگیری و درمان مشکلات پوستی کمک کنند.

نحوه‌ی استفاده:

    جوش‌شیرین را با مقداری آب و آبلیمو مخلوط کرده و یک خمیر باقوام درست کنید.
    پوست خود را به دقت بشویید و در حالی که نم‌دار است خمیر را در نواحی مشکل‌دار پوست بمالید، آنگاه چند دقیقه تا زمانی که خمیر روی پوست شما خشک شود صبر کنید.
    صورت‌ خود را با آب گرم بشویید.
    برای اینکه سریع‌تر نتیجه بگیرید این فرایند را دوبار در روز تکرار کنید.

نکته: هرگز جوش‌شیرین را بیشتر از چند دقیقه‌ی محدود روی پوست رها نکنید، زیرا ممکن است موجب خشکی و حساسیت شود.

۹. خیار


خیار سرشار از پتاسیم و ویتامین‌هایی چون ویتامین A ،C و E است. علاوه‌ بر این خیار دارای خواص خنک‌کنندگی و تسکین پوست است. در کشورهای خاورمیانه و آسیایی آب خیار برای خنک کردن بدن و پوست‌، درمانی متمایز به شمار می‌رود. آب خیار همچنین برای ترمیم پوست مفید است و به خصوص زمانی که روی پوست به کار رود در کاهش التهاب پوستی نقش دارد.

نحوه‌ی استفاده:

    خیار را خرد کنید روی آن آب بریزید و بگذارید به مدت ۶۰ دقیقه بماند. مواد داخل خیار مثل ویتامین A، پتاسیم و کلروفیل در آب منتشر می‌شوند.
    آب حاصل را صاف کنید و برای نوشیدن یا شستن صورت استفاده کنید.

نکته: می‌توانید با خیار ماسک صورت درست کنید. این ماسک را به مدت ۱۵ دقیقه روی صورت قرار دهید سپس با آب گرم بشویید. این کار به تمیزی آلودگی‌ها و باکتری‌ها از مجاری پوست کمک می‌کند.

۱۰. سرکه‌ سیب


وقتی می‌خواهید جوش‌های‌تان را درمان کنید، سرکه‌ سیب را به عنوان ماده‌ای قدرتمند به حساب آورید. چرا؟ زیرا ارگانیسم‌های کوچکی که تمام این مشکلات را پدید آورده‌اند با سرکه‌ی سیب نابود می‌شوند. سرکه‌ی سیب با خواص قلیایی خود، pH سطح پوست شما را به تعادل می‌رساند و در این شرایط باز هم رشد میکروب‌ها سخت‌تر می‌شود. نکته‌ی آخر اینکه سرکه‌ی سیب با خواص منقبض‌کننده‌ی خود مانند آبلیمو کمک می‌کند که چربی تجمع‌یافته در منافذ پوستی بیرون رانده شود. به یاد داشته باشید که با زیاده‌روی در استفاده از سرکه روی پوست، آن را بیش از اندازه خشک نکنید.

نحوه‌ی استفاده:

    صورت‌تان را با آب شسته و با حوله خشک کنید. یک پیمانه سرکه را با ۳ پیمانه آب مخلوط کنید، سپس گلوله‌ی پنبه‌ای را در آن فرو ببرید و مشخصا روی نقاطی از پوست که مشکل دارد بمالید.
    حداقل به مدت ۱۰ دقیقه پوست را به حال خود بگذارید، همچنین می‌توانید بگذارید سرکه یک شب تا صبح روی پوست‌تان بماند. هر روز چند مرتبه این کار را تکرار کنید.

نکته: پس از استفاده از این درمان از تونر پوست استفاده کنید. تونر یک پاک‌کننده‌ی رقیق پوست است که از مواد غیرالکلی ساخته می‌شود و به همین دلیل خشکی پوست ایجاد نمی‌کند.
حتما بخوانید: با این کار ۱۰ سال جوان‌تر شوید

۱۱. ماست

ماست غذایی دلپذیر است که به عنوان وعده‌ی صبحانه و همچنین میان‌وعده عالی است. ماست علاوه بر این اگر به صورت موضعی روی پوست استفاده شود فایده‌های شگفت‌آوری دارد. سالیان دراز است که به دلیل همین فواید عالی، برای بهبود پوست از آن استفاده می‌شود.

هنوز هم در هند از ماست به عنوان راهی عالی در درمان جوش و کاهش التهاب آن استفاده می‌شود. کلئوپاترای مصر باستان به حمام‌های روزانه‌ای با شیر ترشیده که به او پوستی درخشان و جوان می‌بخشیده است معروف است. شما هم می‌توانید برای از بین بردن جوش‌ها از ماست استفاده کنید.

نحوه‌ی استفاده:

    مقداری ماست را با آبلیمو مخلوط کنید و روی پوست‌تان بمالید. بعد از ۱۵ دقیقه صورت‌تان را بشویید.

نکته: باید از این مخلوط روزی دوبار استفاده کنید.

۱۲. آسپرین

آسپرین

آسپرین یک مسکن است و البته از آن برای تسکین جوش هم می‌توان استفاده کرد. اکثر ما معمولا قرص‌های تسکین سردرد را در خانه داریم.

نحوه‌ی استفاده:

    سر راست‌ترین راه برای استفاده از آسپرین در درمان جوش ساختن خمیری با یک سهم آسپرین و سه سهم آب است. زمانی که خمیر سفت شد آن را روی جوش‌ها بمالید. حدودا ۳۰ دقیقه بعد این خمیر خشک می‌شود و پایین می‌ریزد. بعد از آن می‌توانید صورت‌تان را بشویید.

نکته: روزی یک بار این درمان را انجام دهید.

۱۳. ژل آلوئه‌ ورا



آلوئه‌ورا نه تنها با کاهش التهاب پوست احساسی عالی به شما می‌دهد، آزردگی و قرمزی جوش را از بین برده و پوست‌تان را درخشان و صاف می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    ژل آلوئه‌ورا را به جوش‌ها بمالید و ۱۵ دقیقه بگذارید بماند.

نکته: بعد از ۱۵ دقیقه صورت‌تان را با آب گرم بشویید.

۱۴. روغن زیتون


روغن زیتون حاوی ویتامین، آنتی‌اکسیدان و آهن است. این روغن به دلیل خاصیت تسکین‌دهندگی پوست به ترمیم جای جوش کمک می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:

    برای از بین بردن جای جوش‌ها باید پیش از رفتن به رختخواب از روغن زیتون استفاده کنید.
    مقداری روغن زیتون بردارید و به صورت خود ماساژ دهید. بیش‌تر روی جای جوش‌ها تمرکز کنید.
    ماساژ روغن به پوست را به مدت چند دقیقه تا زمانی که حس کنید روغن جذب پوست شده ادامه دهید.
    پارچه یا حوله‌ای تمیز را در آب گرم فرو ببرید.
    حوله‌ی گرم را روی صورت‌تان بگذارید تا بخار به آن برسد.
    چربی باقی مانده را به آرامی و نه با سابیدن از روی پوست پاک کنید.

نکته: بعد از یکی دو دقیقه صورت‌تان را با آب معمولی بشویید.

جلوگیری از جوش صورت

جلوگیری از تشکیل جوش‌، راز کنترل آنست؛ علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد. گرچه اغلب آدم‌ها به غلط بر این باورند که جوش زدن با آلودگی سطح پوست یا مصرف غذاهای خاص مرتبط است اما، جوش زدن به ترکیبی از عوامل مرتبط است که برخی از کنترل ما خارجند؛ تعادل هورمونی و سرعت طبیعی سیستم تجدید پوست ما از آن جمله‌اند. با وجود اینکه به طور قطع جوش زدن تقصیر شما نیست اما در برابر جوش‌ها بی‌دفاع هم نیستید. شما برای کمک به بدن‌تان برای مقابله با جوش‌ها می‌توانید آنچه را که بدن برای قدرتمند و سالم بودن بدان نیاز دارد در اختیارش بگذارید.

اگر می‌خواهید پوست خوبی داشته باشید، این موارد ساده را رعایت کنید:

شست‌وشوی روزانه

روزی دو مرتبه با ملایمت صورت‌تان را بشویید تا چربی اضافه، باکتری‌ها و سلول‌های مرده را از سطح آن پاک کنید. فراموش نکنید که علت جوش، آلودگی پوست نیست و شست‌و‌شوی بیش از حد تنها منجر به خشک شدن پوست و تحریک آن برای تولید میزان بیشتر چربی می‌شود. هرگز بیش از حد این کار را تکرار نکنید. اگر روالی برای شست‌وشوی پوست‌تان به‌صورت روزانه، جواب داد همان را ادامه بدهید.
از سابیدن پوست با لایه‌بردارهای زبر بپرهیزید

لایه‌برداری پوست خوب است اما دقت کنید از لایه‌بردارهای خفیف که دانه‌های ریز و نرم دارند استفاده کنید. از مصرف محصولاتی که حاوی خرده‌های پوسته‌ی بادام یا زردآلو هستند خودداری کنید. این خرده‌ها می‌توانند پوست را تحریک کنند و حتی باعث خراش بشوند که به التهاب پوست دامن میزند

ز محصولات حاوی الکل استفاده نکنید

اگر از شیرپاک‌کن استفاده می‌کنید از محصولات با پایه‌ی الکل ایزوپروپیل یا سایر الکل‌های شوینده استفاده نکنید. الکل ماده‌ی قابض قدرتمندی است و لایه‌ی سطحی پوست را برمی‌دارد، این امر باعث تولید بیشتر چربی از غدد پوستی می‌شود. نتیجه‌ی این کار پوستی خشک و قرمز است و احتمالا جوش‌های بیشتری می‌زنید.
رژیم غذایی سالم و مصرف آب

با اینکه غذاها دلیل جوش زدن نیستند، رژیم غذایی سالم کمک می‌کند بدن آنچه را برای جنگیدن با جوش‌ها نیاز دارد در اختیار داشته باشد.

صبحانه را حذف نکنید: صبحانه نیرومحرکه‌ای برای فرایندهای متابولیسم بدن‌تان است و در طول روز به شما انرژی می‌دهد.

به طور کلی میوه‌های تازه را به سیب‌زمینی سرخ‌کرده ترجیح بدهید و رژیمی متعادل داشته باشید که از همه‌ی گروه‌های غذایی در آن استفاده شده باشد.

روزانه حداقل ۸ لیوان، و اگر ورزش می‌کنید یا در فصل گرما به سر می‌برید حتی بیشتر، آب بنوشید.
ورزش کنید

فواید ورزش بی‌شمار است، ورزش به گردش خون در بدن کمک می‌کند، به شما آرامش می‌دهد، استرس را کاهش می‌دهد و انرژی‌تان را بالا می‌برد. پوست شما هم از گردش خون بیشتر و اکسیژن‌رسانی بیشتری که در اثر فعالیت ورزشی ایجاد می‌شود سود می‌برد.

اما دقت کنید که حرارت و رطوبت نشسته روی پوست در اثر ورزش، مکان مناسبی برای پخش شدن باکتری‌ها فراهم می‌کند. بنابراین، پیش از ورزش آرایش‌تان را پاک کنید. اگر مستعد جوش بدن هستید برای ورزش لباس نخی گشاد به تن کنید. بعد از ورزش در اولین فرصت به حمام بروید.
جوش‌ها را فشار ندهید، دست‌کاری نکنید و نترکانید

فشار دادن یا درآوردن چرک جوش‌ها با ناخن، سوزن یا هر وسیله‌ی دیگر می‌تواند مسیر باکتری‌ها را به عمق بیشتری از پوست باز کند که موجب تشدید التهاب و عفونت خواهد شد. همچنین این کار به بافت اطراف پوست آسیب می‌زند و احتمال باقی ماندن جای جوش را افزایش می‌دهد. همچنین، تماس بیش از حد دست‌ها با پوست شامل مالیدن یا حتی تکیه زدن دست به چانه می‌تواند باکتری‌ها را به منافذ پوست وارد کند و احتمال جوش زدن را بالا ببرد.
حتما بخوانید: ۹ خوراکی سالم که باعث جوش زدن شما می‌شود
از پوست‌تان در برابر تابش آفتاب، محافظت کنید

هرروز، حتی روزهای ابری، از ضدآفتاب با spf حداقل ۱۵ استفاده کنید. گرچه حقیقت دارد که مجاورت اندک با نور آفتاب می‌تواند در آغاز برای آکنه مفید باشد اما گول نخورید زیرا این منافع کوتاه‌مدت هستند. تماس طولانی با نور آفتاب پوست‌تان را خشک می‌کند و باعث تولید بیشتر چربی پوست و تسریع ریزش سلول‌های مرده‌ی آن می‌شود. چربی بیشتر در کنار سلول‌های مرده‌ی پوستی زمینه‌ی مناسبی برای ایجاد جوش‌ها ایجاد می‌کند.
محصولات پیشنهادی: محافظت از پوست شما با محبوب‌ترین کرم‌های ضد آفتاب
استراحت

خواب خوب شبانه، به مدت حداقل ۷ تا ۸ ساعت، می‌تواند معجزه‌ای برای جوش‌هایتان باشد. می‌پرسید چطور؟ در پاسخ باید بگوییم بدنی که خوب استراحت‌ کرده منابع لازم را برای داشتن دستگاه ایمنی قوی در اختیار دارد. گرچه سیستم ایمنی قوی به کلی مانع جوش نمی‌شود، اما در مبارزه با عفونت جوش‌ها کمک می‌کند و جوش‌ها با سرعت بالاتری بهبود پیدا می‌کنند.
آرام باشید

زمانی که در تنش باشید، غده‌ی آدرنال، هورمون کورتیزول را روانه‌ی جریان خون‌تان می‌کند. این هورمون غدد چربی پوست را به ترشح بیشتر وا می‌دارد که می‌تواند به جوش زدن بینجامد. بسیار مهم است که روزانه زمانی را به استراحت اختصاص بدهید، مطالعه کنید، دوش بگیرید، مدیتیشن یا یوگا انجام بدهید یا هر کار دیگری که به شما احساس شادی و آرامش می‌دهد. برای داشتن بدنی سالم به‌طور کلی و همچنین داشتن پوستی زیبا و سالم، آرام بودن قدم اساسی است.