داروهای متداول برای درمان ناباروری

داروهای باروری هنوز اصلی‌ترین درمان برای زنانی است که اختلالات تخمک گذاری دارند. برخی از این داروها خوراکی و برخی تزریقی است. این داروها با آزاد کردن هورمون‌هایی عمل می‌کند که تخمک‌گذاری را شروع یا منظم خواهد کرد. استفاده از داروهای تحریک تخمک‌گذاری در کنار روش‌های درمان کمک‌باروری، شانس بارداری را در زنان افزایش می‌دهد. در این مطلب با برخی از داروهای متداولی که در درمان ناباروری تجویز می‌شود، آشنا خواهید شد.

در این مقاله مطالعه می‌کنید:

• داروهای تحریک کننده ی تخمدان
• دیگر داروهای بهبود باروری

داروهای تحریک‌کنندۀ تخمدان

یکی از متداول‌ترین داروهای درمان ناباروری، داروهای تحریک‌کنندۀ تخمدان جهت تخمک‌گذاری است. مصرف این داروها باعث می‌شود بدن شما تعداد تخمک بالغ بیشتری در یک زمان آزاد کند. از این داروها معمولاً در کنار روش‌های کمک‌باروری مثل لقاح خارج از رحم یا IVF و روش تلقیح داخل رحمی اسپرم یا IUI برای افزایش شانس بارداری استفاده می‌شود. برخی از انواع این داروها در زیر آمده است:

قرص‌های کلومیفن‌سیترات:

این دارو که با نام‌های تجاری کلومید یا سروفن نیز شناخته می‌شود، اولین انتخاب پزشکان برای درمان ناباروری است و بیش از چهل سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو باعث انتشار هورمون‌هایی مانند تحریک‌کننده فولیکول یا FSH، آزادکنندۀ گنادوتروپین یا GnRh، و هورمون جسم زرد یا LH می‌شود. این هورمون‌ها باعث تحریک تخمدان برای آماده کردن تخمک خواهد شد. این دارو معمولاً به صورت قرص و در دُز روزانۀ ۵۰ میلی‌گرم به مدت پنج روز تجویز می‌شود. این دارو معمولاً از روز سوم تا روز پنجم عادت ماهانه باید شروع شود و تقریباً بعد از هفت روز از پایان مصرف دارو باید منتظر تخمک‌گذاری باشید.

هورمون گنادوتروپین جفتی انسان یا hCG: 

 این داروی هورمونی معمولاً در ترکیب با دیگر داروهای باروری برای تحریک تخمدان و آزاد کردن تخمک یا تخمک‌های بالغ‌شده استفاده می‌شود. این داروی تزریقی به صورت درون‌عضله‌ای تزریق می‌شود و فرد می‌تواند با یادگیری آن، خودش در خانه تزریق را انجام دهد. بعضی از مارک‌های این دارو که برخی از آنها خارجی و برخی دیگر ایرانی است شامل IVF-C، PREGNYL، CHORAGO و CHORIOMON است.

هورمون تحریک‌کنندۀ فولیکول یا FSH:

این داروی هورمونی باعث تحریک تولید و رشد تخمک‌ها در تخمدان می‌شود. این دارو معمولاً به صورت تزریق زیرجلدی است و باید زیر پوست تزریق شود و فرد می‌تواند با آموزش خود در خانه، این تزریق را انجام دهد. برخی از نام‌های موجود این دارو در ایران شامل GONAL-F، BRAVELLE، UROFOLLITROPIN و Karma Fsh است. این داروها نمونه‌های داخلی و خارجی دارد و بنا به تشخیص پزشک برای شما تجویز می‌شود.

هورمون گنادوتروپین یائسگی انسان یا HMG:

این دارو ترکیبی از هورمون تحریک‌کنندۀ فولیکول یاFSH و هورمون LH است و در حال حاضر یکی از قوی‌ترین داروهای درمان ناباروری است. این دارو با نام‌های مثل MENOPUR، MENOTROPINS، IVF-M و Karma HMG در بازار ایران در دسترس است.

هورمون آزادکنندۀ گنادوتروپین یا GnRH: 

این دارو برخلاف داروهای HMG که حاوی هورمون FSH و LH است، باعث تحریک آزادسازی هورمون FSH و LH از غدۀ هیپوفیز می‌شود. این دارو معمولاً به صورت تزریقی تجویز می‌شود و با نام‌های RELEFACT، LUTRELEF، LH-RH و سینافکت و سوپرفکت در ایران در دسترس است.

هر یک از این داروها می‌تواند برای تحریک یا کنترل تخمک‌گذاری به عنوان یک روش درمانی جهت برخی از مشکل‌های ناباروری در کنار روشهای درمان نا باروری  و کمک‌باروری استفاده شود. این داروها از طریق تزریق یا به صورت قرص و بسته به موارد استفاده، در دزهای مختلفی توسط پزشک تجویز می‌شود. برخی از داروهای تزریقی که در بالا گفته شد، به زیر پوست و برخی دیگر به درون عضله تزریق می‌شود. محل تزریق می‌تواند شامل شکم، بازو، بالای ران یا باسن باشد. تزریق‌ها معمولاً در روز دوم یا سوم چرخۀ عادت ماهانه آغاز می‌شود و به مدت هفت تا ۱۲ روز متوالی ادامه پیدا می‌کند. میزان مصرف و نوع تزریق را پزشک به شما خواهد گفت که در برشور دارو نیز نوشته شده است. مصرف دارو‌های تحریک تخمک‌گذاری ممکن است باعث عوارض جانبی خفیفی مانند حساسیت، عفونت، تورم یا کبودی در محل تزریق شود. همچنین خطر تحریک بیش از حد تخمدان، عارضه‌ای که در آن تخمدان بزرگ و دردناک می‌شود نیز وجود دارد. مصرف دارو‌های تحریک‌کنندۀ تخمک‌گذاری نیز احتمال بارداری چندقلویی را افزایش می‌دهد که می‌تواند خطرهایی برای مادر و فرزند داشته باشد.

دیگر داروهای بهبود باروری

دیگر داروهایی که برای کمک و بهبود باروری که ممکن است توسط پزشک برای زنان تجویز شود، در زیر آورده شده است:

آسپرین: تحقیق‌ها نشان داده است که آسپرین در موارد خاصی می‌تواند خطر سقط جنین را کاهش دهد. این دارو باید حتماً با تشخیص پزشک مصرف شود.

هپارین: دارویی برای کاهش خطر سقط جنین در زنانی که به علل خاصی، موارد مکرر سقط خودبه‌خودی را تجربه کرده‌اند.

مدورل: این دارو یک استروئید است که می‌تواند به تخمک بارور برای لانه‌گزینی کمک کند. در مواردی که پزشک لازم بداند، ممکن است مصرف مدورل تجویز شود.

آنتاگون و ستروتاید: از خانوادۀ گانیرلیکس‌استات و یک داروی تزریقی است که برای مهار تخمک‌گذاری زودرس در زنانی که تحت درمان‌های باروری هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پروژسترون: ممکن است پزشک برای جلوگیری از سقط جنین، چند روز بعد از عمل انتقال جنین به رحم در درمان ivf، پروژسترون را به صورت تزریق یا شیاف داخل واژن تجویز کند. این هورمون باعث رشد کافی دیوارۀ رحم برای لانه‌گزینی جنین می‌شود.

گریپ واتر چیست؟

گریپ واتر چیست؟

گریپ واتر ترکیبی از آب، جوش شیرین، و برخی گیاهان است که بسیاری از والدین برای تسکین کولیک و آشوب معده در نوزادان مورد استفاده قرار می‎دهند.
اغلب گریپ واتر در دسترس به صورت بازاری شامل ترکیبی از گیاهان مندرج در فهرست زیر است:
• رازیانه
• زنجبیل
• بابونه
• بادرنجبویه
بسیاری از والدینی که از گریپ واتر برای تسکین کولیک استفاده می‎کنند، بر این باورند که کولیک بر اثر مشکلات معده یا گاز معده در نوزاد ایجاد می‎شود. از لحاظ نظری گیاهان فهرست بالا می‎توانند در رفع گاز کمک کنند، بنابراین ناراحتی مسبب گریه کردن بچه را کاهش می‎دهند.
گریپ واتر از زمان‎های قدیم مورد استفاده قرار می‎گرفته است. نخستین مورد ثبت شده از استفادۀ آن به 1840 میلادی در انگلستان برمی‎گردد که برای درمان بیماری مالاریا که تحت عنوان تب فن شناخته می‎شد مورد استفاده قرار گرفت. ترکیب اولیۀ گریپ واتر که شامل جوش شیرین، الکل و گیاهان بود در سال‎های دهۀ 1850 میلادی مورد اسقبال مادران و پرستاران بچۀ بریتانیایی قرار گرفت. بسیاری بر این باور بودند که گریپ واتر به آرام کردن بچه‌های ناراحت کمک می‎کند که شاید این اثر مقدمتاً ناشی از وجود الکل در گریپ واتر مورد استفاده در آن دوران بود.
امروزه الکل از ترکیب گریپ واتر خارج شده است زیرا دانشمندان می‎دانند که دادن الکل به بچه می‎تواند بی‎نهایت خطرناک باشد. به هر جهت، بسیاری از مادران و حامیان طب گیاهی در مورد اثرات آرام‌بخش گریپ واتر قسم می‎خورند.

ترکیبات
ترکیبات گریپ واتر بر مبنای نوع برند متفاوت است. تمامی گریپ واترها حاوی گیاهان و آب هستند. اغلب آنها در ترکیب خود سدیم بیکربنات نیز دارند.
دیگر مخلفات گریپ واتر می‎تواند شامل موارد زیر باشد:
• روغن شوید
• روغن رازیانه
• آلو
• بادرنجبویه
• زنجبیل
• مواد نگهدارنده
در صورت انتخاب گریپ واتر، والدین باید فهرست ترکیبات آن را به دقت مطالعه کنند. برخی از ترکیبات که باید از آنها اجتناب کرد شامل موارد زیر است:
• گلوتن، مثل گندم
• فرآورده‎های لبنی
• سوکروز
• الکل
گندم یا لبنیات می‎توانند سبب بروز آشوب معده در نوزادان شوند، سوکروز می‎تواند فساد دندان در پی داشته باشد، و الکل می‎تواند مشکلات متعددی برای نوزادان ایجاد کند.
همچنین از آنجا که گریپ واتر به عنوان مکمل و نه دارو طبقه‎بندی می‎شود، تحت تنظیمات نظارتی FDA قرار ندارد. معنی این موضوع این است که هیچ ضمانتی وجود ندارد که محصول خریداری شده حاوی ترکیباتی باشد که بر روی برچسب محصول به چشم می‎خورد.

گریپ واتر چطور استفاده می‎شود؟
پیش از استفاده از گریپ واتر والدین باید موضوع را با پزشک کودکان مورد مشورت قرار دهند. اگر نظر دکتر مثبت باشد، آنگاه والدین باید دستورالعمل روی برچسب گریپ واتر را به دقت مطالعه کنند. دستورالعمل مشخص می‎کند که چه مقدار گریپ واتر باید به بچه داده شود.
بهترین کار این است که گریپ واتر بدون مخلوط شدن با هر چیز دیگری مثل شیر پستان یا شیر خشک به بچه داده شود. بسیاری از بچه‎ها مزۀ شیرین گریپ واتر را دوست دارند و آن را بیرون نمی‎ریزند، کاری که در مورد برخی داروهای دیگر انجام می‎دهند.
والدین از دستورات موجود بر روی برچسب محصول و نیز متخصص کودکان تبعیت کنند.

ریسک‎ها و فواید
اگرچه اغلب فورمول‎های گریپ واتر عموماً ایمن هستند، برخی خطرات هراه استفاده از آنها مطرح است. علی‎رغم محبوبیتش در مورد درد گاز معده و کولیک، هیچ نوع مطالعات درخوری اثربخشی گریپ واتر را برای درمان درد معده نشان نداده‎اند.
خطرات ناشی از استفاده از گریپ واتر می‎تواند شامل موارد زیر باشد:
• گریگ واتر می‎‏تواند موجب واکنش آلرژیک در بچه شود
• گریپ واتر برخی باکتری‎ها را وارد سیستم گوارش بچه می‎کند
• اگر در فاصلۀ کمی از تولد به نوزاد داده شود گریپ واتر می‎تواند باعث توقف خوردن شیر توسط نوزاد و تأخیر تحویل شیر مادر شود
بنابراین اگرچه بسیاری از مردم شواهد روایی را در مورد اینکه گریپ واتر می‎تواند گریۀ نوزاد را ساکت کند، تأیید و از مصرف آن حمایت می‎کنند، والدین باید این موضوع را نیز لحاظ کنند که آیا سود گریپ واتر بر زیانش چربش دارد یا خیر.
همچنین، از آنجا که FDA مصرف گریپ واتر را برای کولیک یا هر اختلال و بیماری دیگری تأیید نکرده است، این محصول از بوتۀ تنظیمات نظارتی معمول برای داروها نگذشته است.

آیا جایگزینی برای گریپ واتر وجود دارد؟
از آنجا که بسیاری از متخصصان پزشکی بر علیه مصرف گریپ واتر هشدار می‎دهند، والدین ممکن است موضوع پیدا کردن جایگزین‎هایی برای گریپ واتر را در دستور کار قرار دهند.
دیگر روش‎ها برای این مورد شامل موارد زیر است:
• قنداق کردن بچه
• ایجاد فشار خفیف و ملایم روی ناحیۀ شکم بچه
• مالش دادن ملایم شکم نوزاد با حرکات دورانی برای کمک به خارج شدن گاز از معدۀ بچه
• در صورت استفاده از شیر خشک، چرخش به سوی استفاده از شیر خشک‎های معتبرتر بر مبنای نظر متخصص بیماری‎های کودکان
• در صورت تغذیۀ بچه با شیر مادر، مادر می‎تواند برای پیشگیری از مواد غذایی موجب ایجاد گاز یا اختلال معده رژیم غذایی خود را تغییر داده و از مصرف غذاهی تند و ادویه‎دار، لبنیات و برخی انواع خاص سبزیجات خودداری کند.
• پرت کردن حواس بچه
• امتحان ایجاد صدای سفید
برخی فرآورده‎ها مثل قطره‎های ضد گاز معده در دسترسند که والدین می‎توانند از آنها استفاده کنند. به هر جهت، هیچ شواهدی برای اثبات این موضوع وجود ندارد که این فرآورده‎ها برای یک بچۀ خاص مناسب‎تر از گریپ واتر هستند. والدین پیش از استفاده از هر نوع داروی گیاهی باید با پزشک بیماری‎های کودکان مشورت کنند.
این مهم نیست که والدین چه چیزی انتخاب می‎کنند، دورۀ کولیکی زندگی نوزاد سپری می‎شود. اگرچه دورۀ ابتلا به کولیک در نوزاد ابدی به نظر می‎رسد، کولیک تقریباً همیشه با مرور زمان و رسیدن بچه به سن سه تا چهار ماهگی خود به ‏خود رفع می‎شود.

قرص ارگوتامین سی چیست؟

قرص ارگوتامین سی (Ergotamine) برای رفع سردردهای میگرنی تحت نظر پزشک مصرف می‌شود. سرگیجه،سردرد و تهوع برخی از عوارض مصرف ارگوتامین سی می‌باشد.

قرص ارگوتامین سی چیست؟

کاربرد اصلی قرص ارگوتامین سی (Ergotamine) درمان سردردهای عروقی مانند میگرن و خونریزی رحمی بعد از زایمان و سقط است و گاه در درمان افت فشار خون در حالت ایستاده هم استفاده می‌شود. دفع این دارو کلیوی بوده و کمتر از ۱۰٪ آن بصورت تغییر نیافته و بقیه به صورت متابولیت دفع می‌شود.

مقدار و نحوه مصرف

• بزرگسالان: یک یا دو قرص (یک یا دو میلی‌گرم) در شروع حمله مصرف می‌شود و سپس هر ۳۰ دقیقه تا حداکثر ۶ قرص (۶ میلی‌گرم ارگوتامین) مصرف می‌شود. در صورت نیاز به مقدار
  
• اضافی در صورت تحمل مقدار مصرف اولیه ، مقدار شروع در حملات بعدی ممکن است افزایش یابد. حداکثر مقدار شروع سه میلی‌گرم ارگوتامین می‌باشد.

• کودکان: به عنوان کنترل سردرد‌های عروقی، در کودکان ۱۲-۶ سال، ابتدا یک قرص ( یک میلی‌گرم ارگوتامین) مصرف می‌شود. مقدار مصرف را می‌توان برای یک یا دو نوبت دیگر تکرار نمود.

توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، علائم و نشانه‌های اختلال در گردش خون، ‌سردردهای شدید، ‌یا بدتر شدن میگرن، باید مصرف دارو قطع گردد.

نکاتی که در رابطه با مصرف این دارو باید بدانید

1. مصرف این دارو در زنان باردار اکیدا ممنوع است و جزء گروه X طبقه بندی می‌شود و ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد.
2. مصرف دارو با شروع اولین علائم میگرنی بیشترین اثر را دارد.
3. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.
4. از قرار گرفتن در محیط خیلی سرد به مدت طولانی خودداری کنید، زیرا ممکن است عوارض جانبی دارو را افزایش دهد.
5. بی‌ضرری و اثربخشی مصرف ارگوتامین در کودکان ثابت نشده است. از این رو، این دارو در کودکان باید با احتیاط تجویز شود. 
6. مصرف این دارو در بیماران سالخورده باید با احتیاط همراه باشد. 
7. در صورتی که مصرف مقادیر معمول سبب رفع سردرد نشود باید به پزشک مراجعه شود.
8. در صورت بروز عفونت یا هرگونه بیماری، فورا به پزشک اطلاع دهید، زیرا ممکن است حساسیت به اثرات دارو را افزایش دهند. 
9. دارو را بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. 
10. دارو باید در یک ظرف مقاوم به نور نگهداری شود.
11. توصیه‌ها ومراقبت‌های پرستاری
12. به بیمار توصیه می‌شود پس از مصرف دارو به مدت ۲-۱ ساعت در اتاق تاریک استراحت نماید.

• برای تعیین امکان ارتباط بین بعضی از غذاها و شروع سردرد، سابقه رژیم غذایی بیمار معلوم گردد.

• این دارو در صورت آنژیوپلاستی، جراحی عروق بویژه شریان و زیادی شدید و غیر قابل کنترل فشار خون نباید مصرف شود.

کلروکین وهیدروکسی کلروکین چیستند؟

کلروکین وهیدروکسی کلروکین چیستند؟

کلروکین و هیدروکسی کلروکین داروهائی هستند که در اصل برای پیشگیری و درمان مالاریا به کارمی رفته اند ، ولی برای درمان آرتریت روماتوئیدو سایر بیماری های روماتیسمی مانندلوپوس هم ازآن ها استفاده می شود

.

این داروها به داروهای ضد مالاریائی معروف هستند و جزو داروهای ضدروماتیسمی تغییر دهنده سیر بیماری هستند.

منظور از این عنوان این است که بر خلاف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی واستروئیدی،این داروها فقط علائم بیماری را از بین نمیبرند بلکه بر روی سیر بیماری نیز تاثیر دارند.

با توجه به اینکه عوارض چشمی هیدروکسی کلروکین از کلروکین کمتر است ، امروزه بیشترهیدروکسی کلروکین برای درمان بیماری های روماتیسمی تجویز می شود

مکانیسم دقیق چگونگی تاثیر این داروها در بیماری های روماتیسمی معلوم نیست، ولی احتمالا این داروها با تاثیر بر روی سیستم ایمنی التهاب را کاهش داده و آسیب های ناشی از بیماری را محدود می

کنند

تاثیر درمانی کلروکین و هیدروکسی کلروکین به آهستگی ظاهر می شوند و ممکن است حدود2تا3ماه طول بکشد تا بیمار احساس بهبودی کند

.

اگر این داروها موثر واقع شوند ، بشرط آن که عوارضی ایجاد نکنند برای مدت طولانی مصرف اینداروها ادامه می یابد.

.

در صورتی که این داروها برای چند هفته قطع شوند ، ممکن است علائم بیماری عود کند.

چگونگی مصرف کلروکین و هیدروکسی کلروکین

این داروها را بهتر است با غذا مصرف کرد زیرا طعم آن ها تا اندازه ای تلخ است

.

مممقدار مصرف کلروکین معمولا یک قرص در روز و هیدروکسی کلروکین ممکن است بعد از مدتی مقدار دارو کم شده و گاهی به صورت یک روز درمیان تجویز

شوند

.

عوارض جانبی کلروکین و هیدروکسی کلروکین

عوارض کلروکین و هیدروکسی کلروکین نسبت به سایر داروهای زمینه ای ضد روماتیسمی بسیار کمتراست

.

تهوع ، کم شدن اشتها و اسهال دربعضی از بیماران در روزهای اول مصرف دارو، حالت تهوع ، کم شدن اشتها و گاهی اسهال پیدا میشود

ولی معمولا این عوارض شدید نیستند و بعد از مدتی از بین میروند

.

چون این داروها طعم تلخ دارند مصرف آن با غذا توصیه می شود

عوارضی که کمترشایع هستندعبارتند از

حساسیت های پوستی مانند کهیر و افزایش حساسیت به نور آفتاب

.

این داروها ممکن است ضایعات پوستی پسوریازیس را شدیدتر کنند

ت   

       تغییر رنگ پوست

   در بعضی بیماران مصرف این داروها موجب تیره شدن پوست می شود.این

عارضه در کسانی که پوست تیره دارند بیشتر دیده می شود و با مصرف هیدروکسی کلروکین بیشتر ازکلروکین اتفاق می افتد

عوارض چشمی

کلروکین و هیدروکسی کلروکین به ندرت موجب اختلال در دید می شوند که ناشی از رسوب دارو بر روی قرنیه است .این عارضه با قطع دارو کاملا برطرف می شود.در موقع

مصرف دارو ، علائمی مانند تاری دید و حساس شدن به نور را به پزشک گزارش دهید تا معاینات کامل چشم پزشکی انجام شود

.

اما عارضه جدی تر

در قسمت عقب چشم یعنی شبکیه ممکن است اتفاق بیافتد.این عارضه خیلی نادرتر است و در بیمارانی اتفاق می افتد که مقادیر بیشتر دارو را برای مدت طولانی تر از5سال استفاده کنند و یا دچار نارسائی کبد و یا کلیه باشند

.

در موقع مصرف کلروکین و هیدروکسی کلروکین انجام معاینات چشم پزشکی بطور مرتب(

سالیانه توصیه می شود

051

میلی گرمی

درمان زخم معده و اثنی عشر با قرص گیاهی د-رگلیس

ترکیبات قرص گیاهی د-رگلیس:
هر قرص گیاهی د-رگلیس حاوی ٣٨٠ مـیـلـی‌گـرم ریـشـه گـیـاه شیـریـن بـیـان (Glycyrrhiza Glabra) بوده که میزان گلیسیریزین آن به ٣ % کاهش یافته و دارای ۱۲- ۵/۸ میلی گرم گلیسیریزینیک اسید است.

اندیکاسیون‌ها (مصارف درمانی) قرص گیاهی د-رگلیس:
پیشگیری و درمان زخم معده و اثنی‌عشر
درمان ترشحات زیاد اسید معده(Hypersecretion)
رفلاکس گاستروازوفاژیل ( (Gastro Esophageal Reflux
سندرم زخم معده زولینجر – الیسون Zollinger-Ellison))

مکانیسم اثر قرص گیاهی د-رگلیس:

فلاونوئید‌های موجود در قرص گیاهی د-رگلیس با جلوگیری از متابولیزه شدن پروستاگالاندین‌ها، سطح آنها را در مخاط قسمت فوقانی دستگاه گوارش افزایش می‌دهند. پروستاگلاندین‌ها از یک طرف با مهار فعالیت هیستامین (از طریق تحریک آدنیل سیکلاز در سلول‌های جدار مخاط دستگاه گوارش با یک مکانیسم وابسته به AMP حلقوی) سبب کاهش ترشح اسید ‌شده و از طرف دیگر با افزایش ترشح موکوس و بی‌کربنات سبب محافظت از سلول‌های جدار معده می‌شوند. قرص گیاهی د-رگلیس بااین ترکیبات ساخت گلیکو‌پروتئین معده را نیز افزایش می‌دهند. دو ترکیب لیکوئیرتیژنین و ایزولیکوئیرتیژنین موجود در قرص گیاهی د-رگلیس نیز حاوی آثار اسپاسمولیتیک شبه پاپاورین در دستگاه گوارش هستند. با توجه به حذف گلیسیریزین موجود در شیرین بیان، که عامل آثار مینرالوکورتیکوئیدی این گیاه است، خواص مینرالوکورتیکوئیدی و گلوکوکورتیکوئیدی این قرص به حداقل رسیده و سایر آثار درمانی ریشه شیرین بیان، از جمله آثار ضد زخم آن تشدید شده است.

مقدار و طریقه مصرف قرص گیاهی د-رگلیس:

در افراد مبتلا به زخم معده روزی ٣ نوبت هر بار ٢ قرص ((قبل از غذا)تجربه شخصی)
در درمان زخم اثنی‌عشر روزی شش بار و هر بار ۲ قرص

تداخلات دارویی قرص گیاهی د-رگلیس:

مصرف همزمان د- رگلیس با گلیکوزیدهای قلبی، داروهای ضد آریتمی، مدرهای تیازیدی، اسپیرونولاکتون، آمیلوراید، فرآورده های حاوی سنا، استروئیدهای کلاسیک خوراکی، هیدروکورتیزون موضعی، داروهای حاوی استروژن و آنتی‌استروژن در طولانی مدت ممکن است تداخل ایجاد کند.
قرص گیاهی د-رگلیس را می توان بجای کپسول امپرازول استفاده کرد جهت این مورد می توان قبل از هر وعده غذا ۲ عدد قرص را میل کرد(تجربه شخصی بوعلی باب سلامتی)

موارد احتیاط و منع مصرف قرص گیاهی د-رگلیس:

افرادی که کاهش پتاسیم برای آنها خطرناک است نظیر بیماران قلبی، بیماران مبتلا به فشار خون، بیماران دیابتی، افراد بسیار چاق، کودکان کمتر از ۶ سال و بیماران مبتلا به سیروز کبدی قرص گیاهی د-رگلیس را تحت نظر پزشک معالج خود مصرف کنند. مصرف قرص گیاهی د-رگلیس در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است.

عوارض جانبی احتمالی قرص گیاهی د-رگلیس:

مصرف طولانی مدت قرص گیاهی د-رگلیس (بیش از ۶ ماه) ممکن است منجر به بروز عوارض مینرالوکورتیکوئیدی به صورت احتباس آب و سدیم ، دفع پتاسیم و افزایش فشار خون گردد، که با قطع قرص گیاهی د-رگلیس به مدت ۲ هفته ، این عوارض نیز برطرف خواهند شد.

بسته بندی قرص گیاهی د-رگلیس:

هر بسته حاوی ۱۰۰ عدد قرص ورقه‌ای (بلیستر شده)

اندیکاسیون‌ها (مصارف درمانی) قرص گیاهی د-رگلیس:

پیشگیری و درمان زخم معده و اثنی‌عشر
درمان ترشحات زیاد اسید معده(Hypersecretion)
رفلاکس گاستروازوفاژیل ( (Gastro Esophageal Reflux
سندرم زخم معده زولینجر – الیسون Zollinger-Ellison))

مکانیسم اثر قرص گیاهی د-رگلیس:

فلاونوئید‌های موجود در قرص گیاهی د-رگلیس با جلوگیری از متابولیزه شدن پروستاگالاندین‌ها، سطح آنها را در مخاط قسمت فوقانی دستگاه گوارش افزایش می‌دهند. پروستاگلاندین‌ها از یک طرف با مهار فعالیت هیستامین (از طریق تحریک آدنیل سیکلاز در سلول‌های جدار مخاط دستگاه گوارش با یک مکانیسم وابسته به AMP حلقوی) سبب کاهش ترشح اسید ‌شده و از طرف دیگر با افزایش ترشح موکوس و بی‌کربنات سبب محافظت از سلول‌های جدار معده می‌شوند. قرص گیاهی د-رگلیس بااین ترکیبات ساخت گلیکو‌پروتئین معده را نیز افزایش می‌دهند. دو ترکیب لیکوئیرتیژنین و ایزولیکوئیرتیژنین موجود در قرص گیاهی د-رگلیس نیز حاوی آثار اسپاسمولیتیک شبه پاپاورین در دستگاه گوارش هستند. با توجه به حذف گلیسیریزین موجود در شیرین بیان، که عامل آثار مینرالوکورتیکوئیدی این گیاه است، خواص مینرالوکورتیکوئیدی و گلوکوکورتیکوئیدی این قرص به حداقل رسیده و سایر آثار درمانی ریشه شیرین بیان، از جمله آثار ضد زخم آن تشدید شده است.

مقدار و طریقه مصرف قرص گیاهی د-رگلیس:

در افراد مبتلا به زخم معده روزی ٣ نوبت هر بار ٢ قرص ((قبل از غذا)تجربه شخصی)
در درمان زخم اثنی‌عشر روزی شش بار و هر بار ۲ قرص

تداخلات دارویی قرص گیاهی د-رگلیس:

مصرف همزمان د- رگلیس با گلیکوزیدهای قلبی، داروهای ضد آریتمی، مدرهای تیازیدی، اسپیرونولاکتون، آمیلوراید، فرآورده های حاوی سنا، استروئیدهای کلاسیک خوراکی، هیدروکورتیزون موضعی، داروهای حاوی استروژن و آنتی‌استروژن در طولانی مدت ممکن است تداخل ایجاد کند.
قرص گیاهی د-رگلیس را می توان بجای کپسول امپرازول استفاده کرد جهت این مورد می توان قبل از هر وعده غذا ۲ عدد قرص را میل کرد(تجربه شخصی بوعلی باب سلامتی)

موارد احتیاط و منع مصرف قرص گیاهی د-رگلیس:

افرادی که کاهش پتاسیم برای آنها خطرناک است نظیر بیماران قلبی، بیماران مبتلا به فشار خون، بیماران دیابتی، افراد بسیار چاق، کودکان کمتر از ۶ سال و بیماران مبتلا به سیروز کبدی قرص گیاهی د-رگلیس را تحت نظر پزشک معالج خود مصرف کنند. مصرف قرص گیاهی د-رگلیس در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است.

عوارض جانبی احتمالی قرص گیاهی د-رگلیس:

مصرف طولانی مدت قرص گیاهی د-رگلیس (بیش از ۶ ماه) ممکن است منجر به بروز عوارض مینرالوکورتیکوئیدی به صورت احتباس آب و سدیم ، دفع پتاسیم و افزایش فشار خون گردد، که با قطع قرص گیاهی د-رگلیس به مدت ۲ هفته ، این عوارض نیز برطرف خواهند شد.

بسته بندی قرص گیاهی د-رگلیس:

هر بسته حاوی ۱۰۰ عدد قرص ورقه‌ای (بلیستر شده)

آمپول بیوتین و بپانتن چیست؟ آیا برای تقویت موها مفید است؟

آمپول بیوتین و بپانتن

آمپول بیوتین و بپانتن حاوی دو ویتامین بیوتین و ب5(اسید پانتوتنیک) بوده که این دو ویتامین جز ویتامین های گروه ب می باشند. آمپول بیوتین و بپانتن در گذشته برای تقویت مو و کمک به درمان ریزش مو توسط بسیاری از پزشکان تجویز می شده است اما در حال حاضر با وجود طیف گسترده ای از قرص های ب کمپلکس(B Complex) که حاوی مقدار قابل توجهی از دو ویتامین ب5(بپانتن) و بیوتین بوده کمتر پزشکی به فکر تجویز آمپول آن می باشد، مگر در موارد خاص که فرد مشکل در جذب این دو ویتامین دارد.

مشخصات آمپول بیوتین و بپانتن:

شرکت بایر(Bayer) آلمان یکی از قدیمی ترین و معتبر ترین لابراتوارهای تولید کننده آمپول بیوتین و بپانتن می باشد، هر بسته آمپول بپانتن این شرکت حاوی 6 عدد بوده و هر آمپول حاوی 250 میلیگرم ویتامین ب5 است.

بسته های آمپول بیوتین نیز 6 عددی بوده و هر آمپول آن حاوی 5000 میکروگرم بیوتین است. معمولا این دو آمپول بصورت همزمان در دو عضله مختلف تزریق می شوند.

از آنجا که ویتامین های ب سبب افزایش انرژی بدن شده توصیه می شود آن ها را در طی روز تزریق نمایید تا موجب بی خوابی نگردند.

اگر به فشار خون، بیماری های قلب و عروق، کلیوی، حساسیت پوستی و سایر مشکلات مبتلا می باشید قبل از تزریق آمپول بیوتین و بپانتن با پزشک خود مشورت نمایید.

دوره مصرف آمپول بیوتین و بپانتن:

دوره معمول مصرف آن هفته ای 1 بار تزریق و به مدت شش هفته می باشد.

آیا آمپول های ب کمپلکس و نوروبیون حاوی بیوتین و بپانتن می باشند؟

خیر آمپول نوروبیون صرفا حاوی ویتامین ب1، ب6 و ب12 است و آمپول های ب کمپلکس حاوی ویتامین ب1، ب2، ب3، ب 6 و ب12 و فاقد بیوتین و بپانتن می باشند البته آمپول بکوزین(BECOZYME) حاوی مقداری ویتامین ب5(بپانتن) است.

آیا تزریق آمپول بیوتین و بپانتن بهتر از مصرف قرص آن ها است؟

در اکثر موارد خیر، انواع قرص های ب کمپلکس، بیوتین و ویتامین ب5 با دوزهای مختلف و با قیمت مناسب تولید و عرضه می شوند که مصرف آن ها راحت تر از تزریق آمپول آنها است. فقط در موارد خاص و آن هم با نظر پزشک باید از آمپول آن ها استفاده شود.

نقش بیوتین در بدن:

به بیوتین ویتامین H که مخفف Hair و به معنی مو است نیز گفته می شود. بیوتین کمک به تکثیر سلول ها، تولید و تجزیه اسیدهای آمینه و پروتئین و تنظیم قند خون می کند و برای داشتن موهایی سالم و با طراوت نیز لازم می باشد.

بیوتین در بسیاری از مواد غذایی از جمله هویج، تخم مرغ، گردو، بادام و سایر مغزها، چغندر، شیر گاو و بز، انواع توت، پیاز، آووکادو، مخمر آبجو به میزان قابل توجهی یافت می شود.

از علائم کمبود آن می توان به شوره سر، خشکی پوست، مو خوره، ریزش مو و مشکلات گوارش از قبیل یبوست اشاره کرد. البته موارد ذکر شده می توانند علل دیگری نیز داشته باشند.

مقدار نیاز روزانه بدن به بیوتین برای افراد بالغ و بزرگسال 30 میکروگرم و برای نوجوانان 14 الی 18 سال 25 میکروگرم است.

کمبود بیوتین در بدن به ندرت رخ می دهد زیرا باکتری های مفید در روده می توانند مقداری بیوتین تولید کنند. این باکتری ها در اثر مصرف آنتی بیوتیک از بین می روند و اگر پزشکتان به دلیل بیماری مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک را برایتان توصیه کرده درباره مصرف قرص و یا آمپول بیوتین با وی مشورت نمایید.

مصرف مکمل های غذایی بیوتین تا دوز 3000 میکروگرم در روز بی خطر اعلام شده است و از آنجا که بیوتین یک ویتامین محلول در آب است مازاد آن از طریق ادرار دفع می گردد.

نقش بپانتن(ویتامین ب5) در بدن:

ویتامین ب5 کمک به متابولیزم چربی ها، کربوهیدرات ها و همچنین تولید و تجزیه پروتئین ها می کند، مو از پروتئینی به نام کراتین ساخته شده و مصرف به اندازه ویتامین ب 5 برای رشد موها و حفظ سلامت آن ها ضروری است.

این ویتامین به غدد فوق کلیوی در تولید هورمون های جنسی و مولد انرژی کمک کرده و همچنین به عنوان ویتامین ضد استرس شناخته می شود زیرا به بدن در مقابله و کنترل استرس کمک می کند.

بدن از ویتامین B5 و ویتامین A برای تولید چربی های ساختاری که به آن ها لیپید (Lipid) گفته می شود استفاده می کند. به همین دلیل برای داشتن پوستی با طراوت، مرطوب و سالم نیازمند مقداری کافی از این دو ویتامین می باشید.

از منابع غذایی ویتامین ب 5 می توان به جگر مرغ، سیب زمینی، انواع گوشت، تخم مرغ، کلم بروکلی، ماهی سالمون(آزاد) و قارچ اشاره کرد.

برخی از علائم کمبود این ویتامین عبارتند از: خستگی، بی خوابی، کاهش رشد موهای سر، افسردگی، تحریک پذیری و بی قراری

مقدار نیاز روزانه بدن برای افراد بالغ 10 میلیگرم است.

مصرف مکمل های غذایی ویتامین ب5 تا دوز 100 میلیگرم در روز بی خطر اعلام شده است.

ivig چیست؟

چگونه درمان ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIg) انجام می شود؟

پاسخ

سیستم ایمنی بدن شما به طور معمول آنتی بادی های زیادی را برای مبارزه با میکروب هایی که باعث عفونت می شوند، تولید می کند، اما اگر شما کمبود ایمنی داشته باشید، بدن شما نمی تواند به اندازه کافی از آنها تولید کند. این شما را در معرض خطر بیشتری برای عفونت قرار می دهد که می تواند شما را بسیار بیمار کند. IVIg به شما می دهد آنتی بادی هایی که بدن شما نمیتواند به تنهایی انجام دهد، بنابراین شما می توانید با عفونت مبارزه کنید. در بیماری های خودایمنی مانند لوپوس، درمان ممکن است به بدن شما کمک کند تا تعداد سلول های قرمز خون کم شود. IVIg به از بین بردن گلبول های قرمز خون کمک می کند تا گلبول های سفید خون افراد لوپوس را متوقف کند. در افراد مبتلا به میوزیت، درمان ممکن است باعث تخریب سلول های عضلانی سیستم ایمنی بدن شود.

قرص دایمتیکون چیست؟

قرص دایمتیکون چیست؟

قرص دایمتیکون (Dimethicone) یا داروی ضد نفخ با متصل شدن به موادی که در لوله گوارش هستند به دفع آنها کمک می‌کند و از این طریق نفخ را از بین می‌برد. این دارو به شکل‌های قرص و قطره وجود دارد.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:

موارد مصرف	درمان نفخ معده و نیز درمان نفخ شکم  سرطان پانکراس  اختلال در ترشحات پانکراس  نارسایی لوزالمعده
عوارض	سر درد، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و اختلال دستگاه گوارش
تداخل دارویی	تداخل دارویی خاصی گزارش نشده است

مقدار و نحوه مصرف

دارو باید به همان میزانی که پزشک تجویز کرده است مصرف شود و این تجویز در افراد مختلف فرق می‌کند. قرص دایمتیکون باید در طی زمانی که گفته شده است به طور صحیح مصرف شود. همچنین بهترین تاثیر این دارو بعد از خوردن غذا و در هر ۸ ساعت مصرف می‌باشد. به طور معمول برای بزرگسالان مقدار 40 میلی‌گرم (1 میلی‌لیتر از سوسپانسیون) و حداکثر تا 50 میلی‌گرم در روز یا 2-1 قرص به صورت چهار بار در یک روز، بعد از غذا و هنگام خواب و یا بر حسب نیاز بیمار مصرف می‌شود.

مقدار مصرف دایمتیکون در کودکان براساس شدت بیماری و میزان سطح بدن آن‌ها تعیین می‌شود.

توجه: مواردی مانند تهوع و استفراغ شدید، سرگیجه شدید، ناراحتی‌های شنوایی و بینایی و همچنین تغییر رنگ بعضی نقاط پوست، جوش‌های ریز و متورم شدن لب‌ها که نشان دهنده آلرژی به این دارو است را حتما به پزشک اطلاع دهید.

 

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید

1. رعایت رژیم غذایی و انجام ورزش مناسب برای جلوگیری از ایجاد گاز و مشکلات ناشی از آن اهمیت دارد.
2. این دارو بهتر است بعد از غذا و هنگام خواب مصرف شود.
3. بیمارانی که دچار نارسایی‌ها بوده و یا بیماری‌های کبدی و کلیوی دارند نباید همزمان از این قرص استفاده کنند. 
4. اگر تجویز داروی دایمتیکون در دوره بارداری توسط پزشک صورت گرفت منع مصرف ندارد ولی مصرف باید بر طبق دستور و صلاح دید پزشک باشد.
5. در زمان شیردهی این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود و بهتر است که استفاده نشود.
6. اگر همزمان با این دارو، هر داروی بدون نسخه، گیاهی یا مکمل ویتامینی یا غذایی را مصرف می‌کنید به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. 
7. اگر مصرف یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف نمایید. با این حال اگر در زمان دوز بعدی به یاد آوردید، از مصرف دوز فراموش شده منصرف شده و به رژیم منظم قبلی برگردید. هرگز دوز دارو را دو برابر نکنید.
8. جهت دستیابی به نتایج سریع‌تر و کامل‌تر، ‌قرص‌ها را کاملاً بجوید.
9. مصرف این دارو در کولیک نوزادان توصیه نمی شود.

قرص دیلتیازیم موارد مصرف و عوارض آن

قرص دیلتیازم (Diltiazem) به منظور کاهش فشارخون در پرفشاری خون و همچنین تسکین درد قلب تجویز می‌شود. سردرد و اختلالات گوارشی از عوارض این دارو است.

 فشار خون و مشکلات قلبی به خصوص در سنین بالا شایع است اما می توان این مشکلات را به وسیله داروهای کنترل کننده تا حدود زیاید حل کرد. قرص دیلتیازم از داروهای کاهنده فشار خون بوده که علاوه بر این موارد مصرف دیگری هم دارد.

قرص دیلتیازم چیست؟

قرص دیلتیازم (Diltiazem) به منظور کاهش فشارخون در پرفشاری خون؛ تسکین درد قلبی در قفسه سینه (آنژین صدری )؛ و ضریان قلب نامنظم و لرزش دست مصرف می‌گردد. این دارو از طریق مسدودکردن ورود کلسیم به داخل سلول‌ها عمل می‌کند؛ این خاصیت مسدودکنندگی باعث می‌شود تا مقدار کلسیم در سلول‌های قلبی و رگ‌های خونی کاهش یابد که موجب کاهش ضربان قلب و گشادی عروق (رگ‌ها) می‌شود. بنابراین فشار خون پایین آمده، جریان خون افزایش یافته و بار کاری قلب کاهش پیدا می‌کند.

 

توجه داشته باشید که این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی‌کند. بلکه آن را کنترل می‌نماید، از این رو مصرف آن ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد.

 

چنانچه به فشار خون بالا مبتلا هستید بهتر است با روش‌های درمان آن آشنا شده و اگر علاقه‌مند به درمان‌های خانگی هستید پیشنهاد می‌کنیم با درمان خانگی فشار خون بالا در طب سنتی هم آشنا شوید.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی

موارد مصرف	بالا بودن فشار خون  آنژین صدری  نشانگان رینود  آریتمی قلب
عوارض	برادی کاردی، انسداد سینوسی - دهلیزی و دهلیزی - بطنی، کاهش فشارخون، کسالت، سردرد، اختلالات گوارشی، برافروختگی و احساس گرما، خیز (ورم مچ پا)
تداخل دارویی	داروهای مسدودکننده‌گیرنده‌های بتا ـ آدرنرژیک، آمیودارون، کاربامازپین، تئوفیلین، فنی توئین، دیگوکسین، بافنوباربیتال، سیکلوسپورین، داروهای بیهوشی

مقدار و نحوه مصرف

میزان دقیق مصرف دیلتیازم باید طبق نظر پزشک تعیین گردد. زیرا میزان مصرف این دارو برای افراد و بیماری‌های مختلف متفاوت می‌باشد. به طور معمول مقدار مصرف این دارو در درمان آنژین یا افزایش فشارخون در بزرگسالان، ۶۰ میلی‌گرم ۳ بار در روز (در مورد بیماران‌ سالخورده، ابتدا ۲ بار در روز) است که در صورت نیاز می‌توان این مقدار را با فاصله‌ هر ۱ یا ۲ روز بر حسب نیاز و تحمل بیمار افزایش داد. حداکثر مقدار مصرف ۳۶۰ میلی‌گرم در روز است.

 

توجه: در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگر این که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، در این صورت مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر گردد.

 

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید

معمولا شکل‌های طولانی اثر دیلتیازم روزی یک بار مصرف می‌شود و بهتر است صبح ناشتا خورده شود تا فراموش نشود.

دیلتیازم را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد.

هر روز پیش از مصرف دیلتیازم نبضتان را برای یک دقیقه بگیرید. اگر نبضتان 50 در دقیقه یا کمتر بود، قبل از مصرف دوز بعدی دیلتیازم با پزشکتان مشورت کنید.

مصرف این دارو حتی در صورت احساس بهبودی باید ادامه یابد.
هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
از مصرف سایر داروها، بخصوص‌ داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه‌ ندارند، باید خودداری شود.
دیلتیازم در شیر مادر ترشح می‌شود. بنابراین شیردهی در دوران مصرف این دارو باید قطع شود.
مصرف با غذا ممکن است جذب دارو را افزایش دهد.

 

توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری

• اندازه‌گیری فشار خون،‌ انجام آزمون ECG و اندازه‌گیری ضربان قلب در طول مصرف دارو ضروری است.

• مقدار مصرف دیلتیازم در بیمارن مبتلا به عیب کار کلیه و کبد باید کاهش داده شود.

• در صورت وجود علائم حاد آنژین، به هنگام نیاز می‌توان قرص زیرزبانی نیتروگلیسیرین را به طور همزمان استفاده کرد.

• به بیمار آموزش دهید در صورت بروز سرگیجه و گیجی مراتب را به پزشک اطلاع دهد و برای پیشگیری از افت فشارخون وضعیتی به یکباره از جای خود بلند نشود.

• این دارو در افراد سالخورده باید با احتیاط تجویز شود زیرا نیمه عمر آن ممکن است طولانی شود.

قرص آملودیپین چیست؟

قرص آملودیپین چیست؟

قرص آملودیپین (Amlodipine) برای‌ پایین‌ آوردن‌ فشار خون‌ در پرفشاری‌ خون‌ و تسکین‌ درد قلبی‌ تجویز می‌شود. توجه داشته باشید که این دارو به‌ مهار بیماری‌ کمک‌ می‌کند نه‌ آنکه‌ آن‌ را درمان‌ کند. این‌ بدان‌ معنا است‌ که‌ حتی‌ اگر احساس‌ بهبودی‌ دارید ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد آملودیپین‌ را سال‌ها یا تا پایان‌ زندگی‌ مصرف‌ کنید.

 

آملودیپین پس از تجویز به فرم خوراکی به خوبی جذب می‌شود.

 

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی

موارد مصرف	کنترل فشار خون
عوارض	سردرد، سر گیجه، بی خوابی، بر افروختگی، تپش قلب، درد قفسه سینه، تهوع، درد شکم، یبوست، تب
تداخل دارویی	آدنوزین، گریپ فوروت، الکل

مقدار و نحوه مصرف

آملودیپین‌ معمولاً روزی‌ یکبار مصرف‌ می‌شود و راحت‌تر است‌ که‌ صبح‌ها پیش‌ از صبحانه‌ مصرف‌ شود تا فراموش‌ نشود.

 

توجه: اگر روزی‌ یکبار آملودیپین‌ مصرف‌ می‌کنید و یک‌ نوبت‌ را فراموش‌ کرده‌اید ، به‌ مجردی‌ که‌ آن‌ را به‌ یاد آوردید مصرفش‌ کنید. البته‌ اگر کمتر از 8 ساعت‌ به‌ نوبت‌ بعدی‌ مانده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها کرده‌، به‌ برنامه‌ منظم‌ دارویی‌تان‌ بازگردید. هیچگاه‌ مقدار دارو را دوبرابر نکنید.

 

توجه: در صورتی که دچار سبکی سر یا احساس افت فشار خون خود شدید بلافاصله دراز کشدی و پاهای خود را بر روی جسمی بلند تر از تنه خود قرار دهید. با این عمل خون بیشتری به اندام‌های حیاتی شما نظیر قلب و مغز می‌رسد.

 

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید

1. فشار خون خود را به طور منظم چک کنید.
2. این‌ دارو را می‌توان‌ با یا بدون‌ غذا مصرف‌ کرد.
3. در صورت‌ نیاز به‌ قطع‌ آملودیپین‌، این‌ کار باید به‌ صورت‌ تدریجی‌ صورت‌ گیرد.
4. در صورتی‌ که‌ برای‌ کاهش‌ فشار خون‌ آملودیپین‌ مصرف‌ می‌کنید مصرف‌ سدیم‌ (نمک‌) خود را محدود کنید.
5. اگر سیگاری‌ هستید، سیگار را ترک‌ کنید.
6. به‌ آرامی‌ از حالت‌ خوابیده‌ به‌ نشسته‌ یا نشسته‌ به‌ ایستاده‌ تغییر وضعیت‌ دهید تا دچار سرگیجه‌ و سیاهی‌ رفتن‌ چشم‌ یا غش‌ نشوید.
7. پزشکان‌ دیگر را از اینکه‌ آملودیپین‌ مصرف‌ می‌کنید مطلع‌ سازید، چرا که‌ این‌ دارو ممکن‌ است‌ روی‌ برخی‌ آزمون‌های‌ آزمایشگاهی‌ تأثیر بگذارد.
8. نباید تا مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ دارو رانندگی‌ کنید یا با وسایل‌ خطرناک‌ کار کنید.
9. نباید پیش‌ از تأیید پزشکتان‌ داروهایی‌ دیگر به‌ ویژه‌ محرک‌های‌ بدون‌ نیاز به‌ نسخه‌ و داروهای‌ ضدسرفه‌ یا سرماخوردگی‌ را مصرف‌ کنید.
10. پزشک، داروساز، پرستار یا دندانپزشک خود را از مصرف این دارو مطلع سازید.
11. سابقه بیماری‌های قلبی، بیماری کبدی و فشار خون بیماری‌هایی هستند که پزشک شما باید از آن ها آگاهی داشته باشد.
12. در صورت بارداری یا شیردهی یا قصد به آن به پزشک اطلاع دهید.